Direct naar artikelinhoud

Een op vier specialisten onder hoogspanning

Een op de twaalf specialisten zoekt professionele hulp om weerstand te bieden aan mentale druk. Een op de vier vreest door die zorgen minder goed te functioneren. Dat blijkt uit een enquête van vakblad De Specialisten.

1.501 specialisten werden ondervraagd over werkdruk en welbevinden. Driekwart van hen was aan de slag in een ziekenhuis.

Eén op de tien artsen lijdt wekelijks tot verschillende keren per maand onder de mentale druk. Het merendeel geeft aan maandelijks in de problemen te raken. De fysieke druk speelt een kleinere rol.

Tijd is de grootste vijand van de specialist geworden, zegt secretaris-generaal Marc Moens van het Verbond der Belgische Beroepsverenigingen van Geneesheren-Specialisten (VBS). "Per patiënt worden er steeds meer onderzoeken uitgevoerd. Die mensen verwachten binnen een redelijke tijd een afspraak te kunnen maken, en dat de specialist hen behoorlijk informeert. Binnen dezelfde tijdspanne moet er gewoon veel meer gebeuren."

Topvorm

Een vergrijzende bevolking, complexe ziektebeelden en een immens gamma aan apparaten, onderzoeken en behandelingen: de specialist is in de loop der jaren een teamspeler geworden. "Zo'n ploeg van verpleegkundigen, kinesisten, collega-specialisten en andere medische hulpverleners moet goed op elkaar zijn ingespeeld. Als de machine hapert, brengt dat een hoop stress met zich mee."

Op zich geen probleem, vindt Moens. "Elke beroepsgroep heeft stress en het kan ook positief prikkelen: als je scherp aan een ingewikkelde operatie begint bijvoorbeeld. Maar als arts sta je natuurlijk rechtstreeks in contact met patiënten. En in sommige gevallen krijg je maar één kans."

Een op de twaalf van de bevraagde specialisten zoekt professionele hulp bij een coach, adviseur of is in behandeling voor psychische klachten. Een op de drie doet dat in het eigen ziekenhuis. Ondanks de vrees om minder goed te functioneren, geeft slechts 6,5 procent aan dat ze minder werklustig zijn. "Tachtig procent zegt in topvorm te zijn", nuanceert Moens. "Het zijn vooral jonge mensen, assistenten en specialisten in opleiding, die bij gebrek aan ervaring onder stress lijden. Voor jonge mensen geldt nog meer dat ze veel belang hechten aan een goed evenwicht tussen werk- en privéleven. Ook dat weegt door als je in wachtdiensten werkt." Moens pleit dan ook voor meer zorg voor het welzijn van medisch personeel. "In een doorsnee ziekenhuis is er weinig tot geen aandacht voor psychologische steun aan de eigen mensen, terwijl zij toch met patiënten werken bij wie ze soms maar één kans krijgen."