Verbod op reclame verdeelt sekswerkers
Broodroof van sekswerkers, of strijd tegen pooiers? Het plan-Milquet om de vraag naar prostitutie in te perken, verdeelt de sekswerkgemeenschap.
"Seksadvertenties zijn voor mij enorm belangrijk. Alleen al vandaag kreeg ik zo elf klanten." Kristel is sekswerkster en adverteert via de contactpagina vanHet Laatste Nieuws. Voor een zoekertje in de krant betaalt ze 50 euro per dag, op sites zoals Schatjes.be kost haar dat 100 euro per maand.
"Seksadvertenties verbieden is vrij zinloos", zegt Anne Vercauteren van Ghapro, een hulporganisatie voor prostituees. "Dan kwets je sekswerkers die het uit financiële noodzaak doen, en maak je hen helemaal onzichtbaar. Het is via advertenties dat wij met hen in contact komen. Als we hen niet langer bereiken, valt hun gezondheidszorg en hulpverlening weg."
Toch wil minister van Gelijke Kansen Joëlle Milquet (cdH) de vraag naar prostitutie terugdringen. Door onder meer het verbod op seksadvertenties strenger op te volgen. Die zijn strafbaar, maar worden in de praktijk gedoogd. Wie seksadvertenties publiceert of seksuele diensten aanbiedt, blijft buiten schot.
"Als het verbod strenger opgevolgd wordt, schikken we ons daarnaar", zegt Geert Spapen, commercieel directeur van De Persgroep. "Maar ik kan me niet herinneren dat er de voorbije vijf jaar één klacht is geweest. We halen sekswerk uit het illegale circuit vanschmutzigewebsites."
Maar volgens de Vrouwenraad, de koepel van vrouwenverenigingen, is net dat het probleem. "Individuele advertenties zijn vaak onderdeel van een georganiseerd netwerk", zegt voorzitster Magda De Meyer. "Hoe minder je in de vitrine plaats, hoe minder je verkoopt."
De Meyer juicht het plan van de minister toe. "Hopelijk krijgen we eindelijk een duidelijk beleid. Sekswerk is verweven met mensenhandel en pooierschap. Hoog tijd om daarkomaf mee te maken."