'VDAB verwaarloost laaggeschoolden en ouderen'

De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling (VDAB) richt zich vooral op werklozen die snel en met weinig inspanningen aan een baan geholpen kunnen worden. Zo probeert de dienst goede sier te maken met hoge uitstroompercentages, maar verwaarloost ze de groep die zonder begeleiding nooit aan werk zal geraken. Dat is de belangrijkste conclusie uit een onderzoek van het Hoger Instituut voor de Arbeid (HIVA).

Het niet opvolgen van moeilijk bemiddelbare werkzoekenden wordt in het onderzoek 'het parkeren van cliënten' genoemd. Zo'n 75 procent van de ondervraagde VDAB-consulenten geeft toe laaggeschoolden en vijftigplussers te 'parkeren'. Het zou immers te veel tijd en energie kosten om deze groep aan een baan te helpen en de resultaten zouden te mager zijn.

Het parkeren van werklozen betekent dat er aan de minimumeisen wordt voldaan en er verder niets wordt ondernomen om de werkzoekende aan een baan te helpen. Dat er toch enige aandacht aan de werkzoekende wordt besteed, heeft met de statistieken te maken. Elke werkzoekende die een intake- en één opvolgingsgesprek krijgt, wordt geboekt als een nieuw 'traject'. De VDAB-consulent wordt afgerekend op het aantal 'trajecten' dat hij weet op te starten. Voor de VDAB-directieleden is zelfs een deel van het loon afhankelijk gemaakt van het aantal werkzoekenden dat de dienst aan een baan heeft geholpen.

HIVA-onderzoeker Ludo Struyven: "De VDAB is de laatste jaren sterk vercommercialiseerd. Er heerst een sfeer van presteren en scoren die te vergelijken is met die in de privé-sector. Diegenen die de begeleiding het hardst nodig hebben, worden genegeerd en verwaarloosd. Dit is een bewuste tactiek van het management. De consulenten zijn door een hoge werkdruk gedwongen die te volgen."

Janine Meijer

De Financiële Morgen, pagina 16