Jo Cornu stapt op bij NMBS

Op je 71ste uitgeput de handdoek gooien, niemand zal het Jo Cornu kwalijk nemen. Toch laat het eerder onverwachte vertrek van de NMBS-baas een wat wrange nasmaak na.

Over zijn parcours zijn de meningen verdeeld. Feit is dat ook een man van zijn kaliber er onvoldoende in geslaagd is om het logge spoorbedrijf weer op de rails te krijgen. Hij werd in 2013 als wit konijn binnengehaald, met hoge verwachtingen. Drie jaar later moeten vriend en vijand erkennen dat de oogst aan de magere kant is. Dat kun je bezwaarlijk op het conto van Cornu schrijven, of toch niet alleen op zijn conto. Een zwaar gepolitiseerde raad van bestuur, een vakbondsfront dat zijn macht gretig uitspeelt en een meerderheidsaandeelhouder die niet goed weet welke richting te kiezen. Begin er dan maar aan.

Diezelfde politieke aandeelhouder staat voor de loodzware opdracht om iemand te vinden die gek genoeg is om het te proberen. Geen sinecure. Of zoals iemand de functieomschrijving uitlegt: "Hij of zij komt in een kamer terecht met in de hoeken personeel, reizigers, politiek en media, en moet daarin een evenwicht vinden."

► 4