United dankt Zlatan
Keizerlijk spreidde Zlatan zijn armen. De League Cup was zijn beker. Southampton was de betere ploeg, Man United had de beste speler. In elk land waar Ibrahimovic heeft gevoetbald, plantte de Zweed zelfverzekerd zijn vlag. Zlatan, de veroveraar. Oud, maar verre van versleten.
Hij zat voorover gebogen op zijn knieën. De handen in het gras, het hoofd naar beneden. De borstkas ging hevig op en neer. Tegen de limiet. Zlatan hapte naar adem. Alles gegeven. Dat laatste drupje uit die oude knoken geperst. Ploegmaats trokken hem recht. Zlatan lachte. De kin ging omhoog, de borst weer vooruit. Hij genoot.
Twee goals op zijn belangrijkste afspraak sinds hij vorig zomer als vrije speler voor Manchester United had getekend. Groots op grote momenten. Zijn rake kopbal, in het slot, besliste een League Cup-finale waarin Southampton - dat een goal onterecht zag afgekeurd en veel vechtlust toonde - de sympathie won, maar Zlatan de beker. Zijn cup. Meer dan die van zijn trainer, José Mourinho, met 19 trofeeën en 5 supercups eveneens een 'serial winner'.
Zlatan gaf op Wembley het startschot met een houdbare vrijschop en blies ook het slotakkoord. Zou er iemand in Engeland nog twijfelen? Want er was veel scepsis bij zijn komst. Een beetje hautain. Oud, maar niet versleten.
Man United is de grote Zlatan-show geworden. De beslissende factor met de voeten. "Zolang de mensen me nog willen, doe ik mijn best", zei Ibrahimovic onlangs. "Ik reis op mijn eentje en waar ik ook ga probeer ik te veroveren. Ik ben nooit een speler geweest die op zijn moeder zat te wachten om zijn potje te koken."
Zlatan: "Ik kwam om te winnen en ik won. Hoe meer prijzen ik pak, hoe gelukkiger ik word. Alles wat ik voorspeld had, komt uit. Ook dat ik me gemakkelijk zou aanpassen in Engeland. De anderen zagen het misschien niet, maar ik ben naar hier gekomen om dat te tonen."
Eerzuchtiger met het jaar. Een voorbeeld, ook op zijn oude dag. Op en top professioneel, sfeermaker in de kleedkamer met zijn speciale humor, iemand die met de glimlach mensen opwindt, maar vaak ook onverbiddelijk en rechtdoor is. Soms op het schofterige af.
Ploegmaats vertellen graag anekdotes over hem, vol bewondering. Marouane Fellaini, die gisteren met United zijn tweede beker (FA en League Cup) in amper een jaar won: "Elke wedstrijdje op training wil hij winnen. En hij zal er alles voor doen. Tot schreeuwens toe."
Op zijn beweeglijkheid en snelheid zit er sleet, maar de klasse is eeuwig. Hij werkt keihard aan zijn lichaam. Het is geen toeval dat hij vorige zomer tijdens de medische testen bij Man United alle krachtrecords verbrak.