'De geest van Motown is nog niet dood'

Door Koen De Meester

Joseph 'Amp' Fiddler heeft net zijn tweede cd, Afro Strut, uit. De flamboyante Amerikaan zat vroeger achter de toetsen bij onder meer Prince, Primal Scream en George Clinton. Solo debuteerde hij twee jaar terug met het knappe Waltz of a Ghetto Fly. De zanger ziet nu de mankementen van zijn debuut: "Op die plaat stonden samengeraapte resten van oudere sessies. Op de nieuwe is alles vers. Daardoor is de plaat beter. Ze is geen hutsepotje, maar geeft een goed idee van waar ik mee bezig was. Het beeld is eenvormiger."

Toch levert Afro Strut het beeld van een caleidoscoop op.

"Klopt, als zanger zou ik me gemakkelijk bij R&B kunnen houden, maar ik besloot om heel andere paden in te slaan. Geef mij maar een hiphopafroreggaebluesbeat en laat me daar maar in alle vrijheid soulvol over zingen. Dan ben ik in mijn element."

Koos je omwille van de vrijheid niet voor een grote platenfirma?

"Ik wist dat het gemakkelijker zou zijn om verder te bouwen op een cd die zachtjesaan de aandacht getrokken had. Als je eerste plaat een gigantisch succes wordt, zit je met een groot probleem. Ik heb het vaak zien gebeuren: heel veel mensen verdwijnen gewoon. Het is de stress van de platenindustrie. De enige druk die ik voel is dat ik de songs opnieuw moet leren om ze live te spelen."

Je woont in Detroit, een stad met een bar slechte reputatie. Is het daar zo gevaarlijk?

"Soms, maar het wordt fel overdreven. Voor elke grootstad geldt dat je moet vermijden op de verkeerde plaats op het verkeerde moment te zijn. Het kan ook hier gebeuren. Ik heb gehoord van die jongen met zijn mp3-speler... Elke metropool heeft een duistere kant."

En hoe zit het met de spirit van Motown?

"De geest van Motown is nog niet dood! Ik voel hem door me waaien en ook deze plaat zit hij. Ik denk aan 'Hustle', dat is pure Motown. Ik wilde geen imitatie maken, het zit gewoon in mijn ziel gebeiteld. De opwinding die ik van die muziek als kind meekreeg, is nooit weggeëbd."

Je knipoogt ook naar de jazz op 'If I Don't'. Een voorliefde?

"Voor mijn zijn de echte groten Oscar Peterson, Thelonious Monk, Horace Silver, Charlie Parker, John Coltrane, Miles Davis, Herbie Hancock en Sun Ra. Ik heb Sun Ra twee keer gezien en stond stomverbaasd. Ik heb zowel met Hancock als met Bernie Worrell gespeeld, maar alleen Sun Ra durfde het aan om tijdens een solo de programmering van de synthesizer te veranderen."

Je speelde ook bij George Clinton. Viel dat mee?

"Het is het beste wat me ooit is overkomen. Mijn techniek en mijn stemgebruik komen van hem. 'Funky Monday' bij voorbeeld is een echte Clintontrack. Op dat nummer doet Gary Shider van Parliament mee op gitaar. Ik heb bij George ook veel opgestoken over literatuur, politiek, de muziekbusiness... De mensen vergissen zich als ze denken dat hij gek is, de man is héél verstandig."

In 'Find My Way' herinner je aan Stevie Wonder.

"Ik wil hem heel graag ontmoeten. Een neef van mij, Greg Phillinganes, speelt toetsen in zijn band, maar ik kan niet goed opschieten met hem. Het liedje zelf gaat over de slechte relatie die veel van mijn vrienden met hun kids hebben en de problemen die daaruit voortspruiten. Die heb ik niet, want ik voed mijn kind samen met mijn ex-vrouw op. Hij woont bij mij en dat is heel fijn. Je moet muzikant zijn, maar ook mens."

Afro Strut is uit bij PIAS. Amp Fiddler treedt vanavond op in Het Depot te Leuven (www.hetdepot.be), op zaterdag 16 september te Leffingeleuren in Middelkerke (www.leffingeleuren.be) en op zondag 17 september in Petrol te Antwerpen (www.petrolclub.be).