Voor wie houdt van afwisseling aan de pols
Tweedehands luxehorloges van ettelijke duizenden euro’s online aan de man brengen. Het lijkt een verloren zaak, want wie betaalt zulke bedragen voor iets dat je niet kan passen, aanraken of van dichtbij bekijken? En toch heeft Gilles Vanpelt goed gegokt toen hij twee jaar geleden zijn webshop The Watchhouse opende.
lancpain, Cartier, Audemars Piguet, Rolex… Horloges van de meest prestigieuze merken zijn tegenwoordig slechts een aantal muisklikken van de kapitaalkrachtige klant verwijderd. The Watchhouse is de eerste Belgische webshop waar je recente, tweedehands luxehorloges snel en eenvoudig met een kredietkaart kunt aankopen. Sinds de start zag zaakvoerder Gilles Vanpelt zijn buitenlandse klanten spectaculair toenemen. “We leveren overal in Europa, voornamelijk in onze buurlanden Nederland, Frankrijk en Duitsland. Van elke twintig horloges die ik online verkoop, zijn er negentien bestemd voor het buitenland. Belgen bezoeken de website massaal, maar voor de uiteindelijke aankoop maken ze nog altijd liever de verplaatsing naar onze winkel. Dat heb je in een klein land”, zegt hij.
We ontmoeten de man in zijn pand in de Brusselse Lombaardstraat. Een zakdoek groot, maar met plaats genoeg om een verzameling horloges, juwelen en handtassen van onschatbare waarde te herbergen.
Vanpelt kreeg zijn eerste Rolex voor zijn twaalfde verjaardag, zijn eerste Cartier twee jaar later en net als zijn vader heeft hij een enorme passie voor luxehorloges. Hij nam de zaak in 2006 over. De oprichter en huidige zakenpartner van Vanpelt is Enio di Egidio. Een Italiaan die in 1985 als eerste in België met de verkoop van tweedehands luxehorloges startte. Vanpelt zag het meteen grootser dan Di Egidio. In hetzelfde jaar opende hij een tweede vestiging in Het Zoute in Knokke en ook daar bleef het niet bij. “In Frankrijk zijn tweedehands horloges aanzienlijk duurder dan hier. Met onze lagere prijzen lag er dus een markt voor The Watchhouse open. Ik was van plan om een winkel in Parijs, Saint-Tropez of Monaco neer te poten.” De zaak telt amper drie werknemers: Vanpelt zelf, zijn vader en Di Egidio. Wilden ze de sprong wagen, dan moest een van hen verhuizen of moesten ze op zoek naar een nieuwe medewerker. “Monaco is goed voor een vakantie, maar ook niet meer dan dat. We wijzigden onze plannen en kozen voor een webshop. Nu bereik ik Frankrijk én de rest van de wereld”, antwoordt Vanpelt wanneer we hem vragen hoe hij op het idee kwam.
Geldnood of een fout geschenk
De ontwikkeling van de webshop verliep niet zonder slag of stoot. Een goede webmaster vinden bleek minder vanzelfsprekend dan gedacht en ook technisch waren Vanpelts ideeën niet zo makkelijk in de praktijk om te zetten. “We streven naar een maximale keuze voor onze internetklanten. Elk model dat in de winkel te koop is, kan je ook online bestellen. Op de website zijn van ieder horloge vijf foto’s te zien. Met een loep kan je de briljanten in detail bekijken en je kan alle modellen ook 360 graden laten roteren”, legt de 38-jarige zaakvoerder uit.
Het succes bleef niet uit. In het begin telde de website gemiddeld vijftig bezoekers per dag. Dat aantal is gegroeid tot duizend dankzij nieuwsbrieven en reclamecampagnes via sociale media en zoekmachinemarketing.
Alle tweedehandse horloges zijn afkomstig van particulieren, niet van leveranciers. “Onze klanten verkopen ze om verschillende redenen: ze hebben een ‘fout’ geschenk gekregen, zitten in geldnood of hebben gewoon zin om een ander model uit te proberen. Bij een verkoper van nieuwe horloges kan je je oude niet inleveren, bij ons wel. Dat is een van onze belangrijkste troeven.” Aankopen doen Vanpelt en zijn team enkel in de winkel, nooit op afstand. Het risico om namaak binnen te halen is daarvoor te groot. “Er komen regelmatig klanten over de vloer die me willen bedotten. Ze hebben een horloge geërfd van hun grootvader en beweren onterecht dat het om een duur exemplaar gaat. In de vijf jaar dat ik bezig ben, heb ik me nog nooit vergist. Al van kinds af heb ik luxehorloges in mijn handen. Ik durf te zeggen dat ik de nepexemplaren er zo uithaal. Het zit hem in de details.” The Watchhouse koopt uitsluitend horloges van merken die tweedehands veel waard zijn. “Komen aanzetten met een Guess of Gucci is verloren moeite. Bovendien moet het model in trek zijn en voorzien van het oorspronkelijke doosje en de papieren. Dat is de identiteitskaart van het horloge”, legt Vanpelt uit. The Watchhouse specialiseert zich in recente modellen van de jaren 1980 tot nu. “Af en toe hebben we wel eens een begeerd stuk uit de sixties of de seventies, maar dat blijven uitzonderingen. Vintage is niet onze specialiteit, ook al is dat nu erg in.” Een tweedehands luxehorloge kost 30 tot 50 procent minder dan een nieuw. Al zijn er soms modellen waarvan de huidige prijs de oorspronkelijke overstijgt, zoals limited editions die moeilijk te vinden zijn of meer specifiek vintage Submariners of Daytona’s van Rolex. Die laatste kostten dertig jaar geleden 50.000 Belgische frank, nu zijn sommige tot 90.000 euro waard.
witgouden rolex
Blijft nog de vraag wie het lef heeft om bijvoorbeeld een Audemars Piguet van 37.500 euro online aan te kopen. “Moeilijk te zeggen. Naast een naam en een adres heb ik geen gegevens van die klanten. In mijn winkels ontvang ik topcliënteel, voornamelijk mannen en vrouwen uit de zakenwereld. In Knokke krijg ik meer jonge mensen over de vloer dan in Brussel. Een van mijn beste klanten is amper twintig jaar.” Dat tweedehands luxehorloges zijn weggelegd voor wie zich geen nieuw exemplaar kan veroorloven, is in elk geval een misverstand. Volgens Vanpelt beseffen zijn klanten dat een nieuw aangekocht model al na enkele dagen veel van zijn waarde kwijt is. Kopen ze een horloge van amper een jaar oud en zijn ze het na een tijdje beu, dan kunnen ze het zonder veel verlies weer van de hand doen. The Watchhouse ziet dan ook regelmatig eerder verkochte exemplaren terugkeren. “Zelf verander ik van horloge zo vaak ik kan. Op dit moment ben ik verknocht aan mijn witgouden Rolex Submariner. Volgende maand kan dat een Patek Philippe zijn. Net als ik, houden mijn trouwe klanten van afwisseling. Dat maakt onze business zo succesvol.” n
Audemars Piguet,
Royal Oak Juan Pablo Montoya
Jaar van aankoop: 2005
Materiaal:titanium en leder
Nieuw: 23.500 euro
Bij The Watchhouse: 26.000 euro
Prijsverklaring: Dit model was een limited edition. Er werden er 1.600 gemaakt, waarvan 1.000 in titanium, 500 in roze goud en 100 in platina. Moeilijk te vinden en bijgevolg duurder als tweedehands model.
IWC, Portuguese Perpetual Calendar
Jaar van aankoop: 2010
Materiaal:roze goud en leder
Nieuw: zowat 30.000 euro
Bij The Watchhouse:18.500 euro
Prijsverklaring:Merk, materiaal en aantal functies (uur-, minuut- en secondewijzer, dagaanduiding, maandaanduiding, jaaraanduiding in vier cijfers, eeuwige kalender, maanstand) bepalen hier de prijs.
Rolex, Daytona
Jaar van aankoop: 2010
Materiaal: staal
Nieuw:8.950 euro
Bij The Watchhouse: 9.500 euro
Prijsverklaring:Dit model is al jaren te koop, maar in de reguliere handel moet je er zes maanden tot twee jaar op wachten. Mensen speculeren met dit model. Ze kopen en verkopen en maken op die manier winst. Bij The Watchhouse betaal je dus meer, maar het horloge is wel onmiddellijk beschikbaar.