"Pietenpact is eigenlijk al in voege, waarom dan zo'n fel debat?"

Ze zijn allebei geadopteerd uit Rwanda, ze groeiden allebei op in de Kempen waar ze samen school hebben gelopen en ze hebben allebei twee kinderen: journalist Dalilla Hermans en komiek Lies Lefever.

Toch hebben ze een heel uiteenlopende mening over het zogenoemde Pietenpact, het voorstel dat het Vlaams-Nederlands huis deBuren heeft gelanceerd en dat komaf wil maken met raciale stereotypes in de context van het Sinterklaasfeest. Kortom: niet langer Zwarte Pieten met een pikzwarte huid, kroeshaar en rode lippen, maar wel Zwarte Pieten met roetvegen.

Het Pietenpact heeft in geen tijd de gemoederen doen oplaaien, langs deze of gene zijde. Ook Lefever vindt het maar niets, zo liet ze gisteren in een blogpost verstaan. "Sinterklaas is in de eerste plaats een kinderfeest", gaat ze vanavond verder in "De afspraak". "In het dagelijkse leven bestaat sowieso al veel racisme. Ik vind dat we ons veel beter daarop zouden concentreren."

"Ik vind dat we deze discussies naast elkaar kunnen voeren", reageert Hermans, die vandaag eveneens een blogpost over de kwestie heeft geschreven. "Uiteraard moeten we tegen structureel racisme vechten, maar de discussie over het Pietenpact zegt ook iets. Het is gemakkelijk om te zeggen dat Zwarte Piet geen racisme is en dat we het daar niet over moeten hebben."

(Lees verder onder de compilatievideo)

Hermans begrijpt naar eigen zeggen niet waar alle negatieve reacties op het Pietenpact vandaan komen. Ze wijst onder meer op het feit dat de Zwarte Pieten die Sinterklaas bij zijn aankomst in Antwerpen vergezellen sinds vorig jaar roetvegen hebben en niet langer pikzwart zijn.

"Het Pietenpact is eigenlijk al in voege", zegt ze daarom. "Alle kindjes zijn nog steeds even blij. Ik snap niet waar de felheid van het debat nu vandaan komt. Het Pietenpact vraagt niet meer dan de aanpassing van kleine, specifieke kenmerken zoals deze."

"Het Sinterklaasfeest heeft mijn jeugd niet zwaar gemaakt", gaat Hermans verder. "Maar het was wel telkens een periode waarin ik merkte dat ik anders was dan andere kinderen. Zwarte Piet was wel degelijk een scheldwoord, zeker zodra kinderen niet meer in Sinterklaas geloofden. Vorig jaar deed het ook mijn zoontje van 2,5 plots beseffen dat hij zwart was."

"Mijn kinderen hebben daar nooit vragen over gesteld of problemen over gemaakt", zegt Lefever dan weer. "Ook ik had vroeger geen last van Zwarte Piet."

"Sorry Lies, maar dan denk ik dat jij de uitzondering bent", meent Hermans. "Al mijn Afrikaanse vrienden die hier zijn opgegroeid zeggen me dat Zwarte Piet een issue was."

"Kijk naar stripreeksen als Kiekeboe", merkt Lefever nog op. "Die beelden zwarte mensen met dikke lippen af, ook de nieuwe nummers. Daarmee heeft niemand een probleem. Als we volgens de logica van het Pietenpact denken, dan moeten we ook daarover iets zeggen."

"Ik kan kiezen of ik strips koop of niet", werpt Herman tegen. "Maar ik kan niet bepalen of mijn kinderen Zwarte Piet zien of niet. Hij is alomtegenwoordig."