"We ontwaken elke dag in een groene oase"

Een indrukwekkend stukje natuur krijg je al meteen te zien aan de inkomdeur. In de traphal klatert een rij hangplanten (Hoya) over de hele hoogte van de verdieping naar beneden. Het zonlicht dat erop valt, wordt mooi gefilterd. Ook in de leefruimte staat een mooie, bonte verzameling kamerplanten: een palm, een donkergroene bladbegonia, een Anthurium met hartvormige bladeren en witte nerven, varens, een orchidee, een fluffy aspergeplant, en vele, vele andere. "In de loop der jaren heb ik ze bij elkaar gespaard", vertelt Seppe. "Sommige waren ooit nog een stekje van vrienden, andere komen van de winkel of het plantenasiel. Aan sommige planten hangt een verhaal. De palm in de badkamer hebben we nog van Koen zijn grootmoeder gekregen, hij stond wat te verkommeren bij haar."

Dat Seppe florist is, wekt geen verbazing. Je merkt het aan het huis, maar ook aan de manier waarop hij over zijn planten praat. Zijn lievelingsexemplaar is een succulent, met half onder de grond een dikke, ronde knol vol water en voedingsstoffen. "Het zijn zeldzame planten. In slechte tijden sterft het groen af. In betere tijden kan er plots een lange spriet uit de knol de hoogte in schieten. Heel mooi om zien."

Als kind was Seppe al geboeid door de natuur. Hij kende de Latijnse namen van de planten in de tuin van zijn ouders, waar hij zelf mocht planten, snoeien en experimenteren. Hij studeerde tuinarchitectuur en tuinbouw, en specialiseerde zich later in de bloemsierkunst. Intussen heeft hij een eigen bloemen- en plantenzaak. Toen Seppe vier jaar geleden met zijn vriend Koen het huis in Herentals kocht, was de tuin achteraan een doorslaggevende reden. Maar het huis zelf had ook karakter, met hoge plafonds en deuren met geslepen glas. "Het huis zag er wat afgeleefd uit," vertelt Koen. "We hebben alles gestript tot de oude, oorspronkelijke materialen opnieuw zichtbaar werden. In de woonkamer hebben we alle verflagen van de ramen weggebrand tot het originele hout. Ze zien er nu wat verweerd uit, maar dat vinden we mooi. De oude planken vloer hebben we opgeschuurd en gelakt."

Aan de stoof is een stuk bezetting verwijderd, tot de rode baksteen. Even hebben Koen en Seppe getwijfeld of ze de hoek opnieuw zouden bezetten. Maar zo'n stuk muur in baksteen brengt sfeer in huis. Hier en daar werden storende elementen weggewerkt. Rond de afgebladderde, oude radiatoren bouwde Koen een kast, helemaal in de stijl van de jaren 50.

zondag waterdag

De benedenverdieping kreeg veel zachte, warme tinten en toon-op-toonkleuren: een donkergroene boekenkast, een mosterdgele plankenvloer, zacht witte muren. In de boekenkast is er ook ruimte voor persoonlijke spullen, zoals mineralen en kristallen, keramiek potjes en souvenirs van verre reizen. "We houden niet zo van strakke interieurs, waar alles is weggestopt in kasten", lacht Seppe. Doorheen het interieur vormt ruw, ongepolijst hout een constante. Koen en Seppe recupereerden de balken van de oude zoldering en gebruikten die voor het bureau en het tv-meubel. Het tafelblad voor het bureau zijn Seppe en Koen zelf gaan uitzoeken in houthandel, ze zochten er eentje dat niet gepolijst was, met schuine randen. Het werd licht opgeschuurd en geolied.

De meeste planten staan vooraan, vlak bij het raam. Seppe: "We hebben bewust geen gordijnen, om zoveel mogelijk daglicht binnen te laten. In een donkere hoek moet je geen plant zetten." De planten staan niet zomaar kris kras door elkaar. "Ik probeer steeds met contrasten te werken in kleuren en in bladvormen. Een hoge palm met sprieten vind ik mooi staan naast een donkergroene plant met ronde bladeren. Maar als je veel planten bij elkaar zet, moet je opletten dat je geen rommelig geheel creëert. Ik gebruik daarom altijd dezelfde potten, in terracotta. Die eenheid brengt opnieuw rust."

Naar eigen zeggen spendeert Seppe helemaal niet zoveel tijd aan zijn planten. "Elke zondag geef ik water, de ene uiteraard al wat meer dan de andere. Gele of afgestorven blaadjes leg ik op de aarde in de pot, zodat ze dienst kunnen doen als voedingsstoffen voor de plant. Je kan de blaadjes ook altijd in stukken knippen, dan vergaan ze een stuk sneller. Het meeste werk heb ik in het voorjaar. Dan verhuis ik alle planten naar de veranda, waar ze nog meer licht hebben. Ik kijk ze na, geef ze soms wat koeienmest, en ik verpot."

Warm & koud

Niet enkel in de leefruimte groeien er planten. Ook in de badkamer staat een grote palm, vooraan in de inloopdouche. "We ontwaken hier in het groen," zegt Koen. "Het heeft iets rustgevends." De badkamer is een echte wellnessplek, met een geslaagde combinatie van warme en koude materalen. Boven de betonnen wasbak doen de koperen loodgietersbuizen dienst als kraan. De douche is afgewerkt met een warm woestijnkleurig tadelakt, dat een organische look creëert. De badkamer kijkt uit op straat. Om toch privacy te creëren, heeft Seppe een acacia (eigenlijk robinia pseudoacacia) geplant in de voortuin. "Ik heb een boom gekozen met heel lichte, bijna fluokleurige geelgroene bladeren. Die laten voldoende licht door."

Tips van Seppe

l "In terracotta potten groeien kamerplanten het best. Het materiaal is ademend, en het overtollige water kan weg via het gat onderaan. Na verloop van tijd krijgen zulke potten een antieke look, met algen en een witte kalkaanslag. Maar dat vind ik net mooi."

l "Een decoratief idee voor mensen met weinig tijd is een muurleeuwenbekje in een grote, glazen bokaal. Je hoeft het nooit water te geven. In zo'n bokaal heerst een microklimaat: het water dat verdampt slaat opnieuw neer op de wanden."

l "Laat je planten altijd op dezelfde plek staan. Maar in de zomer - of minstens bij 15 graden - zet je ze best eens buiten in de regen, zodat het stof wegspoelt. Een goede bui helpt ook om beestjes weg te spoelen. Zet je planten niet in de volle zon, de meeste planten houden daar niet van."

Info: www.seppedebie.be.