Eerste Belgische turngoud ooit

Kleine bekentenis: we zaten in Rio tijdens de allroundfinale vol bewondering naar Nina Derwael te kijken. Wie de 16-jarige aan de brug met ongelijke leggers bezig zag, kon ook niet anders dan onder de indruk raken. Ze finishte als 19de. Geen enkele Belgische gymnast deed ooit beter.

En toch was haar onrecht aangedaan op de Spelen. De Truiense verdiende het om daar al in de toestelfinale te staan. Maar wie uit een klein land komt én al in de eerste subdivisie moet turnen, wanneer de jury nog streng oordeelt, is per definitie benadeeld.

"Misschien was dat een geluk bij een ongeluk," zegt haar trainster Marjorie Heuls. "Want op de Spelen is Nina zich er wel van bewust geworden tot wat ze in staat is en nu, op het EK, nam ze revanche."

En of ze wraak nam. Derwael turnde zaterdag niet honderd procent foutloos maar het scheelde niet veel, meent Heuls. "Ik vond het vooral straf hoe Nina met de druk omging. Vergeet niet dat ze na de kwalificaties toch bij de titelkandidates werd gerekend. Ze moest een hele tijd wachten voor ze in de finale aan de beurt was, maar ze heeft zich geen seconde laten afleiden. In de finale zijn er twee meisjes gevallen - Nina heeft daar niks van gezien.

"Ze heeft onze richtlijnen goed opgevolgd: kijk niet naar de anderen, concentreer je alleen op jezelf. Nina bewees dat ze het hoofd en het karakter heeft."

Lengte met voor- en nadelen

Met een score van 14.633 schreef Nina Derwael geschiedenis. Ze schonk België het allereerste turngoud ooit, de eerste EK-medaille ook sinds Aagje Vanwalleghem in 2005 brons won op de sprong. Net dat is het onderdeel waar Derwael het minste van houdt. Dat ligt aan haar gestalte: 1m67, in een sport waar de meeste gymnastes geen 1m60 halen, is dat gigantisch groot.

"Door haar lengte komt Nina aan de brug heel gracieus over", zegt Vanwalleghem. "En dat heeft ook als voordeel dat ze veel vaart in haar bewegingen kan steken. Het nadeel is dan weer dat ze minder explosief is en dat ontbreekt ze wat bij de sprong. Ik had dat wel, ik was dan ook meer een springveer." (lacht) Heuls vult aan: "Klopt, maar dat compenseert Nina met haar coördinatie en elegantie."

Vanwalleghem laat spontaan de naam Svetlana Khorkina vallen als ze het over Nina Derwael heeft. De Russin was met 1m65 ook opvallend groot voor een turnster. Of Derwael haar palmares kan benaderen - Khorkina won individueel twee keer olympisch goud én zilver, negen wereldtitels en elf Europese titels - is een ander verhaal.

Vanwalleghem: "Op de brug steekt Nina er al met kop en schouders bovenuit en kan ze zich meten met de wereldtop. Op het WK komen er wel de Amerikaanse en Chinese meisjes bij, maar ze zullen rekening moeten houden met Nina. En nu ze goud won op het EK zal de jury haar naam ook wel kunnen. Van dat nadeel is ze verlost."

Heuls knikt: "Dat statuut van Europese kampioene moet haar normaal helpen bij de quotering. Haar naambekendheid zal groter zijn en de beelden zullen wel de wereld zijn rondgegaan. Voor de competitie dienden we trouwens een aanvraag in voor een nieuw element. Nina is de eerste die het uitvoerde. Het was een atypische oefening, eentje die de sterke persoonlijkheid van Nina reflecteerde."

Afwachten of de gymnastiekfederatie straks een 'Nina Derwael' in haar code opneemt.