Het N-VA-programma wankelt op hakjes
Petra De Sutter is lijsttrekker voor Groen voor de Europese verkiezingen.
Net zoals Darya Safai (N-VA) was ook ik verbaasd over bepaalde reacties op het ‘hoge-hakken’-filmpje’ van de N-VA. De kritiek dat het door haar geposte filmpje geen boodschap heeft, houdt inderdaad weinig steek. Politici posten wel vaker inhoudsloze of vreemde zaken op sociale media. Denk maar aan Safai’s partijgenoot Theo Francken die een uitgesproken mening heeft over hoe mannen zich wel of niet horen te kleden.
Ik voel me alleszins niet aangesproken als Darya Safai het heeft over ‘de groene bondgenoten van de ayatollahs’. Ervoor zorgen dat vrouwen keuzevrijheid hebben over hun eigen lichaam, seksualiteit en voortplanting is net een van de drijfveren in mijn werk. Ik heb dan ook geen lessen te leren van haar: het programma van Groen over gelijke kansen voor vrouwen en mannen is geloofwaardiger dan dat van haar partij.
“Wie wil weten wat ik denk,” schrijft Safai, “kan mijn boeken en columns lezen.” Haar boeken en columns zijn vooralsnog niet het N-VA-programma. Voor mij staat de inhoudsloosheid van het filmpje symbool voor de weinig geloofwaardige standpunten van die partij als het gaat over vrouwenrechten en gendergelijkheid. Hun programma gaat daarentegen vooral over ‘ecorealisme’, veiligheid, confederalisme en migratie, en bevat voorlopig nauwelijks tot geen beleidsvoorstellen over gelijke kansen voor vrouwen en mannen. Dit waren nochtans bevoegdheden van N-VA-ministers Liesbeth Homans en, tot voor kort, Zuhal Demir.
De Stemwijzer van de Vrouwenraad en de stemtest van de VRT maken me wel wijzer hoe de N-VA over dit belangrijke thema denkt. Het glazen plafond doorbreken? In tegenstelling tot mijn partij is de N-VA tegen quota voor vrouwen. De zorg voor baby’s beter verdelen tussen papa’s en mama’s? In tegenstelling tot mijn partij is de N-VA tegen een uitbreiding van het vaderschapsverlof. De hoge armoedecijfers bij vrouwen aanpakken? Hoewel Homans en Demir er verantwoordelijk voor waren, daalde de armoede in Vlaanderen nauwelijks. Tot slot: in tegenstelling tot mijn partij – en overigens alle andere partijen – was de N-VA de enige partij die onlangs tegen een wetsvoorstel voor gratis anticonceptie voor jonge vrouwen tot 25 jaar stemde. Kortom, N-VA-coryfeeën marcheren zelfverzekerd op hoge hakken, maar als het gaat over beleid dat bijdraagt tot echte emancipatie van vrouwen, dan wankelt de partij.
Ik geloof Darya Safai oprecht als ze schrijft dat “haar feminisme vrouwelijkheid uitstraalt, ook inhoudelijk”, maar belangrijke maatschappelijke discussies over vrouwenrechten kun je niet verengen tot het recht om zelf te beslissen welk schoeisel of welke kledij je draagt. Feminisme gaat over het aanpakken van ongelijke (machts)verhoudingen tussen mannen en vrouwen en wil vrouwen emanciperen op economisch, politiek, sociaal en persoonlijk vlak. Dat is het feminisme waar Groen voor staat. Het is jammer dat Darya Safai vooral zichzelf als een echte feministe ziet en mensen die kritiek hebben op het beleid van haar partij afschildert als pseudofeministen. Ik nodig haar uit om over de grenzen van partijen heen de ongelijke machtsverhouding tussen mannen en vrouwen structureel aan te pakken. Met of zonder hoge hakken.