Direct naar artikelinhoud

Quintana fladdert naar roze

Nairo Quintana heeft er nooit een geheim van gemaakt: dit jaar wil hij eindwinst in de Giro en de Tour. Op de loodzware klim naar Blockhaus zette hij alvast de eerste stap. De Colombiaan koos vroeg voor de aanval, wat hem zowel de ritzege als de roze trui opleverde.

Baarde de etappe met aankomst op de Etna van vorige dinsdag een muis, dan werd gisteren wel met open vizier gestreden. Vooral Quintana (27) koerste op de zware en venijnige klim naar Blockhaus met veel goesting. Eerst hielden zijn Movistar-ploegmaats er een zeer strak tempo op na, op iets minder dan zeven kilometer van de finish begon de kopman zelf prikken uit te delen.

"Zo was het gepland", vertelde hij met een brede glimlach op de persbabbel. "Ik mikte op ritwinst en de roze leiderstrui. Met als extra doel: zo veel mogelijk tijd pakken op de belangrijkste concurrenten. Eigenlijk ben ik zowat overal in geslaagd. Vooral omdat ik tijd pakte op enkele sterke tijdrijders."

Het was op exact 6,7 kilometer van de top dat Quintana een eerste keer verdapperde. Het dan al ferm uitgedunde peloton der favorieten barste helemaal uit zijn voegen. Alleen Vicenzo Nibali en de Franse outsider Thibaut Pinot nestelden zich in het wiel. Een kilometer verder demarreerde de Colombiaanse klimgeit een tweede keer. En nog eens. Pas bij zijn vierde prik sloeg hij een kloof. Nibali en Pinot bleken zichzelf te hebben opgeblazen door Quintana te volgen. "Ik heb dan ook afgezien om ze uit het wiel te krijgen. Pas toen ik een gaatje had, kon ik mijn eigen ritme zoeken. Dat tempo volstond voor de zege."

Nibali maakte een wat lamentabele indruk. De Siciliaan kon ook Pinot niet volgen en moest even later zelfs het duo Dumoulin-Mollema laten rijden. Hij zou finaal een minuut toegeven. De Nederlanders kwamen nog tot bij Pinot.

Crash met politiemotor

Vooral Dumoulin hield knap stand en beperkte uiteindelijk, samen met de Fransman, de schade tot 24 seconden. "Dumoulin is voor mij de verrassing van de dag", had ook Quintana gezien. "Knap hoe hij standhield. Bovendien is hij een uitstekend tijdrijder. Ik zal dinsdag (dan staat de eerste opdracht tegen de klok op de agenda, DNR) snel weten waar ik aan toe ben. Maar voor alle duidelijkheid: ik wil de leiderstrui zo lang mogelijk houden. Mijn team is sterk genoeg."

In de vlakke tijdrit van 39,8 kilometer tussen Foligno en Montefalco is Dumoulin topfavoriet voor dagwinst én voor de roze trui. Met de bonificatieseconden erbij staat hij vandaag op 30 seconden van Quintana.

Quintana besefte ook dat de buit nog lang niet binnen is. "Ik zit op schema. Maar deze Giro is nog niet eens halfweg. We weten allemaal hoe de slotweek eruitziet. En ik onderschat de concurrentie niet. Nibali? Zo slecht was hij niet. Ook hem schrijf ik niet af."

Toch hing gisteravond een kleine schaduw boven de knappe prestatie van de Colombiaan. Nadat op vijftien kilometer van de finish een stilstaande politiemotor een valpartij veroorzaakte met onder meer Geraint Thomas, Adam Yates, Wilco Kelderman en Mikel Landa als voornaamste slachtoffers, gebaarden Quintana en co. zich van krommenaas en fietsten dapper door. Dat was niet naar de zin van Matthew White, ploegleider bij het Orica-team van Yates.

"Ik vind het jammer wat er is gebeurd", verontschuldigde Quintana zich een heel klein beetje. "Maar kun je mij dat verwijten? Eerst en vooral wist ik niet wat er gaande was. Wij zaten helemaal voorin, toen ik iets achter mij hoorde. Het leek op een val, maar wist ik veel dat het zo erg was. Trouwens, mijn ploegmaats had net de koers gelanceerd. Ze waren een plan aan het uitvoeren, dan is het niet evident om dat nog een halt toe te roepen. Maar ik kan wel begrip opbrengen voor de reactie van White."

Zowel Yates als Thomas verloren vijf minuten. Kelderman verdween uit de koers. Quintana zal er niet wakker van gelegen hebben.

Ben Hermans was de beste Belg. De Limburger kwam als zestiende boven op Blockhaus, op 3:46 van Quintana. Wellicht had de klimmer van BMC nog beter gekund, maar hij moest zich ontfermen over zijn kopman Tejay van Garderen. Die moest de favorieten laten rijden op acht kilometer van de top. Hermans was al eerder gelost, maar had zijn inspanning duidelijk beter ingedeeld: hij reed op eigen tempo naar boven, haalde Van Garderen bij en deed vanaf dan nuttig werk. Maxime Monfort werd 27ste.