AA Gent schiet wakker na rust
Als Sven Kums zo doorgaat, wint hij de Gouden Schoen straks met de vingers in zijn neus. De middenvelder is van goudwaarde voor AA Gent, ook als het moeilijk gaat zoals in Moeskroen.
Wie AA Gent goed wil zien voetballen, kiest best geen wedstrijd die voorafgaat aan een Champions League-duel. Wervelend is het niet, efficiënt wel. Gent pakt zeven op negen. En dat in drie ondermaatse matchen.
Je kunt ermee lachen, maar de stemcoach van AA Gent heeft nog werk. Want met de juiste coaching en het nodige volume had de landskampioen nooit zo snel op achterstand gestaan. Knullig balverlies van Kums lag aan de basis - niet verwittigd door zijn ploegmaats dat er iemand in zijn rug kwam. Wat volgde was een snelle counter, gevolgd door een hoekschop en de 1-0 van Noë Dussenne. Het is de enige van Moeskroen die je op stilstaande fases in de gaten moet houden, maar dat had Johansson niet zo goed begrepen.
Renato Neto
Hein Vanhaezebrouck had er gerust nog een paar onder die warme douches kunnen duwen. Renato Neto bijvoorbeeld. Zijn gedaanteverwisselingen fascineren ons. Op Zulte Waregem viel hij zwak in en op Waasland-Beveren was de Braziliaan dramatisch. Maar telkens volgde een uitstekende match in de Champions League. Wie Neto niet kent, zou denken dat het hem enkel om de topwedstrijden te doen is. Wij zijn nu al benieuwd naar welke Neto we dinsdag in Mestalla, Valencia, te zien zullen krijgen.
Er begint stilaan een patroon in te komen. Eén dat vorig jaar ook te zien was bij Anderlecht. Zulke verplaatsingen naar Waregem, Beveren en Moeskroen net voor een belangrijke Champions League-match hebben onbewust een invloed op de prestaties.
Geen hymne waar je kippenvel van krijgt, een matige belangstelling en geen namen op de wedstrijdshirts. Vanhaezebrouck liet gisteren zelfs zijn kostuum thuis. Uitgerekend hij die huivert van onderschatting.
Gelukkig kan dit Gent altijd rekenen op zijn aanvoerder. Sven Kums hoeft zelfs niet fantastisch te spelen. Wij onthouden evenwel die ene intelligente doorsteekpass, twintig minuten voor af- fluiten. Cruciaal in de succesvolle aanval. Saief controleerde, keek op en zag hoe Oussalah zijn voorzet in eigen doel gleed.
Saief vond het zo leuk dat hij nog geen tien minuten later de bal weer vanop links voor doel bracht. Opnieuw richting Depoitre en Oussalah. Geen eigen doelpunt dit keer, wel een penaltyfout. Alsof het voor Oussalah nog niet pijnlijk genoeg was. Tegenwoordig twijfelt Eden Hazard als hij naar de penaltystip stapt. Sven Kums niet. Zelfzekerder dan ooit, want in de vorm van zijn leven, trapte hij hem dan ook beheerst binnen.
Nee, deze Kums heeft geen werk meer. Gewoon zijn niveau aanhouden. Dan volgen die selecties voor de Duivels en die Gouden Schoen wel.