Planckaert klopt Boonen op punten
Foutje, denkt u, daar op plaats achttien van de wereldranking? Een bug in het computersysteem van de UCI? Nee. Baptiste Planckaert (27) is wel degelijk de derde beste Belg van het seizoen, na Greg Van Avermaet en Sep Vanmarcke.
Baptiste Planckaert, dus. Geen telg van het wereldberoemde wielergeslacht uit Nevele, wel een oerdegelijke West-Vlaamse variant in dienst van Team Wallonie-Bruxelles. Indrukwekkende cijfers legt de man voor op continentaal niveau: 3 zeges en 21 toptienplaatsen op 31 resultaten. Leider in UCI Europe Tour en de Coupe de France, een Frans regelmatigheidscriterium. Wat hem in de nieuwe algemene wereldranking op een voorlopige achttiende plaats posteert, mooi tussen Geraint Thomas en Petr Vakoc in. Gasparotto, Boasson Hagen, Stybar, Matthews, Valverde, Boonen, Kittel, Benoot, Nibali, Cavendish en co.: puntengewijs komen ze niet aan zijn hielen. Fluwelen fenomeen, tegen wil en dank.
Een stille kracht, zo blijkt. 'Tistje', vader van twee en koersend sinds zijn 13de, mijdt de spotlights. Grootvader Willy Truye was eind de jaren 50 een verdienstelijk profwielrenner, pa Ignace en oudere broer Olivier reden nog bij de amateurs en jongere broers Edward en Emiel maken tegenwoordig mee het mooie weer in de beloftekern van Lotto-Soudal.
Zelf timmert de Kortrijkzaan na onder meer vier jaar Landbouwkrediet stressvrij aan een mooie carrière. Bij Wallonie-Bruxelles, dus. Waalse kweekvijver, tegenpool van Topsport Vlaanderen. Met Planckaert als enige 'vreemde' eend in de bijt. Geografisch gezien geen probleem, want samen met zijn Anke woont hij net over de taalgrens, in Spiere-Helkijn.
Zijn ambitie? Winnen. Tien stuks, is het realistische doel. Zijn wapen? "Ik klim niet slecht, maar ben vooral een spurter." Bij Wallonie-Bruxelles krijgt hij zelfs een treintje ter beschikking. "Als dat goed op de sporen staat, kan het brokken maken." Zijn bezettingsgebied? "Frankrijk. De wedstrijden van de Coupe de France, vooral." Maar ook ver daarbuiten. "Ik wissel regelmatig van tegenstanders en terrein. Zoals in mijn Landbouwkrediet-jaren." Beroepsernst en ijzeren discipline is waar Planckaert op teert, met een berg punten als resultaat. Iets waar de gemiddelde WorldTour-renner alleen maar van kan dromen.
Op radar van bondscoach
Vraag is of hij dat WorldTour-niveau ook aankan? Schuilt hier een verborgen schat? Patrick Lefevere en Marc Sergeant, managers van de twee grootste Belgische ploegen, krabben zich even in de haren. "Is dat die jongen die bij 'Brandtje' (ex-prof Christophe Brandt, JDK/BA/FHN) rijdt?", vraagt Lotto-manager Sergeant zich af. Check. "Ik zag Christophe zaterdag nog in Luik. Hij heeft er me niks speciaals over verteld. Baptiste is al redelijk op leeftijd, geen jeune espoir meer. En belangrijker dan wat hij wint, is hoe hij koerst en tegen wie. Misschien verbaast hij me wel op een bepaalde dag in een topkoers, met een splijtende demarrage of een verschroeiende spurt. Maar voorlopig heb ik geen duidelijk zicht op zijn mogelijkheden."
Lefevere is al een stap verder. "Ik ken Baptiste niet persoonlijk, wel zijn familie. Ik weet ook welke weg hij heeft afgelegd. Op een dag was hij bijna renner af. Chapeau voor wat hij doet. Maar hogerop? Ik kan me vergissen, maar voor de WorldTour valt hij te licht uit, vrees ik. Hij wringt er zich mooi tussen in de spurts. Alleen, van zijn type hebben we genoeg zware kalibers: Gaviria, Kittel, zelfs een Lampaert op topniveau. Neen, wij zijn dus niet geïnteresseerd."
Bewondering en respect oogst Planckaert in elk geval ook bij de bondscoach. "Zijn prestaties zijn me zeker niet ontgaan", zegt Kevin De Weert. "Samen met Timothy Dupont vind ik hem de meest opmerkelijke figuur in het continentale circuit. Ik onderschat niet wat hij doet, maar om echt te weten wat hij waard is, zou hij zich eens moeten meten met renners uit de WorldTour. Voor kampioenschappen komt hij niet meteen in aanmerking. Op een WK, bijvoorbeeld, spreken we toch over een totaal ander niveau."