Kopvoeter wordt knuffeldier
Een kindertekening transformeren tot een knuffeldier: een simpel concept met vertederend resultaat.
Van stoere draken met een buitensporig gebit tot onhandig getekende kopvoetertjes, de Softiemakers herscheppen ze tot pluchen popjes. "Kinderen herkennen hun eigen ontwerp direct wanneer ze een doos krijgen toegestuurd", vertelt de Canadese Melanie van Make Be-Real. Ze is een van de Softiemakers, een groep handige ouders die kindertekeningen met naald en draad tot een pluchen speelgoeddier omtoveren. "Ouders mailen me vaak filmpjes en foto's van kinderen met mijn creaties." Ook volwassenen zijn verrukt door het initiatief. "Soms sturen mensen me hun eigen kindertekeningen van toen ze klein waren, omdat ze er graag een knuffelversie van willen", vertelt Melanie.
De Softiemakers werden verenigd door Wendy Tsao. Ze startte haar bedrijfje Child's Own Studio toen haar zoon voor het eerst naar school ging. Tsao twijfelde tussen terugkeren naar haar vorige baan en zelf iets opstarten. Nadat ze een tekening van haar kindje had omgevormd tot een knuffel, wist ze dat ze een goed idee had ontwikkeld voor een eigen zaak. Ze maakte een blog aan en de bestellingen stroomden binnen. Al snel kreeg ze meer opdrachten dan ze aankon. De Canadese lanceerde een oproep naar andere handige mensen die graag knuffels wilden maken. Melanie is een van de personen die reageerden. "Het mooiste aan dit bedrijfje is dat het generaties overschrijdt, want kinderen ontwerpen en volwassenen voeren het uit", vertelt ze.
"Elke knuffel is een nieuw project en een uitdaging", zegt Wendy Tsao. "Ieder stuk is anders. Ik moet bij elke opdracht opnieuw nadenken over hoe ik het zal aanpakken." Tsao vertelt dat ze er vooral in het begin lang over deed om een knuffel te maken. "Nu gaat het vlotter. Toch duurt het nog steeds vier tot tien uur om een knuffeldiertje te maken." De beestjes zijn dan ook vrij prijzig. Ze kosten tussen de 30 en 60 euro en er komen nog verzendingskosten bij, want ze worden naar alle uithoeken van de wereld gestuurd. "Vorige week maakte ik nog een robot voor een kindje in Israël", zegt Melanie. "Ik heb vooral klanten in de Verenigde Staten, Noord-Amerika en Europa." Melanie en Wendy proberen rekening te houden met de leeftijd van hun klanten. "Wanneer ik een bestelling maak voor een jong kind, let ik op het materiaal dat ik gebruik", legt Melanie uit. Als ik iets maak voor een peuter werk ik niet met knopen of kleine versieringen."
Monster
De twee Softiemakers zeggen dat hun vak veel voldoening geeft. "Ik weet niet zeker wat kinderen voelen wanneer ze een van mijn knuffeldieren krijgen", zegt Tsao. "Vooral volwassen appreciëren het feit dat het een uniek stuk is. Ze zijn gecharmeerd door het asymmetrische design. Kinderen zijn eerder trots op hun ontwerp. Ze voelen onmiddellijk een zekere connectie met de knuffel."
Toch zijn niet alle kleintjes dol op hun nieuwe speeltje. Op de blog van Child's Own Studio vertelt Tsao het verhaal van de twee jaar oude Bryce. De jongen tekende met krijt een wezen op de stoep. Hij noemde het monster, en zijn vader was zo onder de indruk dat hij een foto naar Tsao stuurde. Hij vroeg zich af of zijn zoontje het ontwerp in het pluchen poppetje zou herkennen. Toen Bryce de knuffel kreeg, herkende hij hem meteen. Hij noemde hem Monster maar wou er jammer genoeg niets mee te maken hebben. Gelukkig wilde zijn oudere broer Monster adopteren.
www.childsown.com