De vele gezichten van de psychedelica
BRUSSEL l Het popminnende publiek door een genre gidsen en het daarbij onvermoede verbanden aanreiken: dat is in een notendop het idee achter de NOW_SERIES van de Brusselse Ancienne Belgique. Nadat hiphop en indieroots de revue al waren gepasseerd kon u zaterdag horen wat hedendaagse bands zoal met psychedelica aanvangen.
DOOR KURT BLONDEEL
Zangeres-liedjesschrijfster Edith Frost, het dwarse maar melodieuze Sukilove, kamerfolkies Espers, het vaak noisy Yo La Tengo en het honingzoete Midlake: het leek niet meteen een homogene affiche. Maar dat was ook de bedoeling, al zagen de programmatoren ons natuurlijk het liefst de psychedelische rode draad oppikken die door de avond liep.
Bij Edith Frost (die we helaas misten) en Sukilove (JJJJ) vonden we die alvast niet. Het kwintet rond Pascal Deweze greep dan maar zijn kans om in de volle ABBox zijn nieuwe cd Good Is in Your Bones voor te stellen. Doordacht gearrangeerd maar vanuit de onderbuik gespeeld, bijwijlen aardedonker maar doorkruist met verblindende lichtflitsen: aan iedereen die in ledigheid de volgende zet van dEUS afwacht, toonde Sukilove dat het op kousenvoeten één van de boeiendste bands van dit land is geworden.
Over Espers (JJ), een sextet uit Philadelphia dat zich qua rock-'n-rollgehalte ter hoogte van een cursus kantklossen situeerde, konden we korter zijn: schitterend! Tenminste, voor wie houdt van comateuze psychfolk waarin elke zeldzame aanzet tot iets memorabels wordt gesmoord in een lijzig tempo dat zelfs voor slowcorebands een brug te ver is.
Neen, dan Yo La Tengo (JJJJ), een trio uit Hoboken, New York dat evenveel gezichten heeft als Bart De Wever meningen. De set van dik twee uur was van het goede te veel, maar in die tijdsspanne kreeg je wel elke stijl voorgeschoteld die de groep zich in haar 22-jarige bestaan eigen heeft gemaakt: feedbackstormen van een kwartier, wilde sixtiesgaragerock, ontheemde psychedelica, dartele en akoestische folkpop en The Velvet Underground (de cover van 'She's My Best Friend'). Het verzoek om 'Ace of Spades' te spelen werd net niet ingewilligd.
Afsluiter Midlake (JJJJ) bevestigde ten slotte in de Club dat wat op onze muziekredactie almaar luider wordt geopperd ("plaat van het jaar!") wel eens bewaarheid zou kunnen worden. Met dank aan de gids.