Geachte heer Penxten, Beste Regi,

Sommige mediafiguren be- schikken over de zeldzame gave zichzelf tot hype te promoveren. Het zijn doorgaans showbizzcuriosa die de BV-status lang achter zich hebben gelaten om ergens op onbereikbare hoogte van hun eigen schittering te genieten. Echte volkshelden waarvan de namen op ieders lippen bestorven liggen en de woorden kracht van evangelie krijgen. Ze worden op handen gedragen door de gewone sterveling en als gouden kalveren aanbeden door de verenigde media.

Mijn fascinatie voor hen kent amper grenzen. Zelfs het wauwelende leeghoofd Astrid Bryan of de opportunistische babe Lesley-Ann Poppe kunnen bij mij een potje breken als verleidelijke verkoopsters van een waaier onduidelijke talenten. Zo virtuoos in het bespelen en het bedotten van het publiek dat het onaantastbare iconen zijn geworden in plaats van de eendagsvliegen die ze eigenlijk horen te zijn.

Jij bent ook zo'n fenomeen, Regi, maar dan wel veruit de strafste van allemaal. Geen lege doos in geschenkverpakking, maar een verfrommelde Limburger met guitig Jommekeskapsel, schaapachtige lach en buitenmaats gebit. Meer brains dan looks. Mijn bewondering voor jou is dan ook vele malen groter dan voor beide voornoemde jonkvrouwen die, zodra de wetten van de zwaartekracht zich laten gelden, vanzelf weer tot voetnoot zullen worden gedegradeerd. Jij kúnt tenminste iets. Deze keizer heeft wél kleren aan en verdiende zijn sterrenstatus eerlijk, met een combinatie van talent, flair, doorzettingsvermogen en keihard werken.

Toen ik je, pontificaal gezeten op de Lang Leve-troon, minzaam de vriendelijke plaagstootjes van je persoonlijke imitator Jonas Van Geel (ik lig nog steeds in een deuk telkens als hij jouw parkiet Fabio doet ontploffen) zag pareren, besefte ik dat het dringend tijd werd om je te schrijven. Het is immers enkel de hele groten gegeven om al bij leven als legende te worden gefêteerd en bovendien worden muzikanten in deze rubriek nogal stiefmoederlijk behandeld. Omdat het televisionele passanten zijn. Goed voor drie minuutjes melodieus vertier, om vervolgens weer braaf in de coulissen te verdwijnen.

Maar jij bent alomtegenwoordig en dus neem ik deze gelegenheid graag te baat om je te feliciteren met je komeetachtige carrière. Lang geleden bescheiden begonnen als verzamelaar van klanken in de hoop dat die ooit muziek zouden worden. Met brandende ambitie en grenzeloos zelfvertrouwen onvermoeibaar timmerend aan het minutieus uitgestippelde pad naar de top. Na talloze projecten en projectjes met vallen en opstaan helemaal bovenaan geraakt en vast van plan daar nog heel lang te blijven.

Hoewel ik mezelf allerminst een fan van je omvangrijke muzikale oeuvre mag noemen, heb ik altijd met warme sympathie je onstuitbare opmars gevolgd.

Ik leerde je waarderen als een vedette zonder al te veel streken. Geen pretentieuze zwever, maar een gewone gast die ondanks het succes met beide voetjes stevig op de grond bleef en, klinkt het niet dan botst het maar, ongezouten durft te zeggen wat hij denkt.

Ik herinner me nog hoe je de grote Helmut Lotti - "Je kakt nooit op je publiek. Als ik ooit word zoals hij, sla me dan" - streng kapittelde toen hij zijn tiritomba's verruilde voor een pijnlijk doorwrocht Vlaams repertoire waar geen kat meer naar kwam luisteren. Daar hoef jij je als vuller van ontelbare Sportpaleizen alvast geen zorgen over te maken. Solo of samen met Milk Inc. al jaren een op volle toeren draaiende hitfabriek en verworden tot een ijzersterk merk dat zichzelf moeiteloos verkoopt. Een gehaaid zakenman met een wijdvertakt netwerk en overal vingers in de pap. Handig verborgen achter de façade van eeuwige kwajongen. Werkpaard, wijnliefhebber en flamboyante macho. Een van het leven genietende grootverdiener met een onfeilbare neus voor zaken die het aan zijn bankrekening verplicht is te resideren in een villa met eigen studio en duur wagenpark. Eigenaar van een benijdenswaardig muzikaal en amoureus palmares. Koning Regi. Intussen bigger dan wie ook in Belgium. Groothandelaar in ambiance, hitnoteringen, tv-optredens en promotionele stunts. Hoofdrolspeler in Regi's World, waarin je doen en laten slim vermomd als realitysoap aan de kijkers wordt opgelepeld.

Ook hier heb je baanbrekend werk verricht als overtreffende trap van de Pfaffs en de Planckaerts. De klaplopers uit Brasschaat noch de bizarre stam uit de Ardennen hebben het ooit voor elkaar gekregen live voor de camera te trouwen. Jij, de onbetwiste kampioen van de zelfpromotie, wel. Met aan ongeloof grenzende verbazing keek ik toe hoe je, te midden van het puikje van de BV-wereld, Elke het jawoord gaf. Het leek wel royalty. Compleet met Sean Dhondt als de Kathy Pauwels van dienst. De neerslag van dit societygebeuren in 'de boekskes' was onbetaalbaar en het viel me een beetje tegen dat ook de geboorte van Ellie Martha niet rechtstreeks op het scherm te volgen was.

Jij kent mij niet. Ik jou wel. Samen met de bevallige Linda zag ik je als geboren volksmenner sfeer maken in het Heizelstadion tijdens de rust van België-Duitsland en op de Memorial Van Damme. Het maakte me goedgezind, Regi. Meer moet dat niet zijn en daarom kan ik het niet hebben dat men je belachelijk probeert te maken als een soort 'Eddy Wally van de dance'. Zo was ik er bij de start van het nieuwe academiejaar op het Gentse Sint-Pietersplein ongewild getuige van hoe een roedel bezopen schachten je tijdens de Student Kick-Off onheus bejegende. Je dj-set leek volgens hen nergens naar. Ze noemden je schamper een "dom blondje" en natuurlijk werd onophoudelijk met dubbele tong "waar zijn die handjes" en "waar zijn die tandjes" gescandeerd. Mijn verontwaardiging was oprecht en ik bestrafte hen - ze waren vrij talrijk - met een voorzichtige boze blik die eerbied probeerde af te dwingen voor een geklasseerd monument.

Ach, laat ze maar lachen. De jaloerse armen van geest weten niet met wie ze te maken hebben. Een heer van stand die zich onlangs, royalty onder elkaar, mocht onderhouden met de koningin. Voor het leven benoemd tot ambassadeur van Limburg, uitgestuurd naar Atlanta om het vaderland te promoten op Tomorrow- World en binnenkort aan de zijde van Axelle Red, Bent Van Looy en Koen Wauters te bezichtigen als jurylid in The Voice.

Als je erin slaagt jezelf niet voorbij te lopen, zal de kassa ongetwijfeld nog vele jaren uitbundig blijven rinkelen. Veel succes nog, Regi en wie weet tot volgend jaar, in een weer tot de nok gevuld Sportpaleis. Die paar vrijkaartjes zullen nu ook het verschil niet maken.