De panda's die niemand wil zien
Terwijl de reuzenexemplaren van Paira Daiza zich in tamelijk expliciete poses aan het grote publiek toonden, gunden de bezoekers van de Antwerpse zoo hun kleine broers amper een blik. 'Panda's? Dit zijn toch wasberen.'
Dichte drommen bezoekers hadden ze verwacht voor de eerste Hao Hao en Xing Hu-show daar diep in Henegouwen, maar de opkomst blijkt uiteindelijk maar magertjes. 'Slechts' een tweeduizendtal liefhebbers van zwart-wit getroost zich uiteindelijk de moeite om de gehypete beesten te komen bewonderen in het dierenpark. Volgend weekend moet wel beterschap brengen, anders wacht er een financiële kater voor parkuitbater Eric Domb.
Tweeduizend paar bewonderende ogen. Daar kunnen ze in de Antwerpse Zoo alleen maar van dromen. Ze, dat zijn twee kleine panda's. Voor hen geen Jan Waterschoot uit Knokke die de ene na de andere foto neemt. De kleine of rode panda komt net als de reuzenpanda uit Azië, is ook met uitsterven bedreigd en eet ook graag een knapperige tak bamboe. Maar daar houdt de vergelijking met de grote broer op. In de Zoo behoren ze stilaan tot het meubilair. Het dier was zelfs jarenlang hun mascotte. Toch lijken voorbijgangers het beestje amper te kennen.
Geen echte beer
"Kijk, een wasbeer", roept een tienermeisje op schooluitstap. Een foute conclusie, maar wel eentje die begrijpelijk is. Zo is de kleine panda geen echte beer, maar eerder een wasbeerachtige. Toch loopt er één uitzonderlijke jongeman rond die het beestje bij naam weet te noemen. "Ik heb ze al eerder gezien", zegt hij.
Een fanclub heeft de kleine panda - in het Engels Fire fox, zoals de browser - niet. Slechts af en toe blijft een bezoeker even staan. Niet om naar het dier te kijken, wel om zich fronsend af te vragen of het met vakantie is vertrokken.
"De kleine panda zit voor een groot deel van de dag hoog in de boom", vertelt hoofdverzorger Patrick Immens (51). "Ze komen pas naar beneden als ze weten dat ze te eten krijgen. Vaak moeten we mensen wijzen dat hier wel degelijk dieren zitten, maar dat ze wat hoger moeten kijken."
Een gepensioneerde abonnee, een van de enige observatoren van de 'rosse wasbeer', bevestigt. "Ik heb ze nog niet vaak op de grond geweten." De vrouw is niet van plan om de XL-varianten in Pairi Daiza een bezoekje te brengen. "Te duur, hé. En ik heb ze nu al genoeg gezien op televisie. Volgens mij doen ze niet veel."
Een these die een jongedame kan ondersteunen. "Ik heb er al gezien in het Chinese Chengdu. Die beesten liggen maar wat te slapen. Saai, hoor. Deze zijn tenminste schattig."
Kieskeurig
De kleine panda's hebben dan wel een hoge aaibaarheidsfactor, het blijven - meer nog dan hun grote broers - roofdieren. Verzorger Patrick is zelfs al lelijk gebeten. "De meeste kan ik wel aanraken, maar vastpakken lukt niet. Ooit moest ik eentje oppakken omdat die naar een andere dierentuin zou vertrekken. Die heeft gewoon door de nagel van mijn duim gebeten. De dieren hebben een sterk gebit. Eigenlijk zouden ze nog perfect vlees kunnen eten."
Maar, net als bij de grote panda, blijken ze bijzonder kieskeurig. Op het menu staat elke dag hetzelfde: bamboe. Ter afwisseling krijgen ze soms een stukje pandacake, gemaakt van wat fruit en - u raadt het al - nog meer bamboe.
De kleine panda's hebben net als het duo in Henegouwen namen. Maar die worden bijna door niemand gebruikt, iets wat niet alleen aan hun geringe populariteit te wijten valt. "Namen worden enkel gebruikt als de dieren er naar luisteren", zegt Patrick. "Bij de panda's is dat niet het geval. En onder verzorgers noemen we ze eerder naar een kenmerk. Witsnuit, bijvoorbeeld."
Is Patrick dan niet een beetje jaloers op zijn Henegouwse collega's met hun reuzenpanda's? "Nee. Natuurlijk vindt elke dierenverzorger het fijn om voor nieuwe dieren te kunnen zorgen. Maar we hebben hier genoeg om handen. En ik ga ginder zeker eens kijken."