Belangrijkste Franse filmprijs voor ‘Des hommes et des dieux’
De 36ste editie van de Césars, de belangrijkste Franse filmprijzen, die vrijdagavond in Parijs werden uitgereikt, leverde een evenwichtig palmares op, in tegenstelling tot vorig jaar toen Un Prophète van Jacques Audiard dertien nominaties binnenhaalde en met negen beeldjes (van de Franse kunstenaar César) naar huis mocht.
De winnende film, Des hommes et des dieux, gebaseerd op het waargebeurde drama, anno 1996, van de kidnapping en executie van Franse monniken in Algerije, werd eerder in Cannes bekroond met de Grand Prix du Jury. In Frankrijk alleen al gingen meer dan drie miljoen bezoekers de film bekijken in de bioscoop. Voor zijn rol als Père Luc werd Michael Lonsdale bekroond met de César voor beste bijrol. “Ah petit coquin, tu en as mis du temps”, glimlachte de bijna tachtigjarige acteur toen hij het beeldje overhandigd kreeg. “Maar beter laat dan nooit”, voegde hij er meteen aan toe. Het is, ondanks zijn lange en indrukwekkende carrière, de eerste keer dat Lonsdale een César krijgt.
Regisseur Xavier Beauvois bracht in zijn dankwoord hulde aan “la parole d’intelligence” van de monniken. Hun wijze woorden betekenen volgens hem dat men “niet bang moet zijn voor de anderen, men moet gewoon met hen praten. Het is een boodschap van gelijkheid, vrijheid en broederlijkheid.” En verwijzend naar de op til staande verkiezingscampagne benadrukte hij ook nog: “Je n’ai pas envie qu’on dise du mal des Français musulmans. J’ai envie qu’on soit avec eux, c’est la leçon de ce film.”
De politieke thriller The Ghost Writer van Roman Polanski viel vier keer in de prijzen: regie; scenarioadaptatie, muziek en montage. In zijn dankwoord bracht Polanski in herinnering dat hij The Ghost Writer had moeten afwerken terwijl hij in Zwitserland onder huisarrest zat en dat hij daarom iedereen wou bedanken die hem tot op het einde geholpen en gesteund had. De in Polen geboren Franse regisseur werd in het verleden al tweemaal bekroond door de Académie des Arts et Techniques du Cinéma, die de Césars uitreikt, namelijk in 1980 voor Tess en in 2002 voor The Pianist. Dat gebeurde toen telkens voor beste film en beste regie.
In de categorie voor beste buitenlandse film moest het Belgische immigratiedrama Illégal van Olivier Masset-Depasse het afleggen tegen The Social Network van David Fincher. De César voor beste animatiefilm, die dit jaar voor het eerst werd uitgereikt, ging naar L’Illusioniste van Sylvain Chomet.
De biopic Gainsbourg (vie héroïque) van striptekenaar-regisseur Joann Sfar kon drie van zijn acht Césarnominaties verzilveren, namelijk die voor beste debuutfilm, beste acteur (Eric Elmosnino) en beste klank.
Toen de César d’honneur voor zijn hele carrière overhandigd moest worden aan de Amerikaanse filmmaker Quentin Tarantino zorgde ceremoniemeester Antoine de Caunes voor een komisch intermezzo. Eerst door de regisseur te vertellen dat het woord ‘fuck’, in tegenstelling tot de Amerikaanse zenders, op de Franse televisie wél gebruikt kon worden. En dus noemde hij de films van Tarantino “fucking great, fucking funny and fucking entertaining”. En nadien nodigde hij zowaar een echte, grote zeehond uit op scène. In het Frans heet zo’n zoogdier namelijk... ‘phoque’. Hij voegde er nog aan toe dat het beest na de ceremonie in het hotel van Tarantino zou afgeleverd worden en dat haar naam Uma was. Van zijn kant besloot de Amerikaanse filmmaker zijn dankwoord met: “Vive le cinéma!”.