De KBC-voorzitter die geen bankier is

Als voorzitter van KBC Groep, de laatste Belgische grootbank, staat Leysen pal in de vuurlinie van de financiële markten die de bank testen. Tegelijk moet hij het Europese reddingsplan, met de afbouw van activiteiten, begeleiden. En bovendien ook nog eens de referentieaandeelhouders tevreden houden. Dat zijn vele borden die de man in de lucht moet zien te houden.

Geen kwaad woord valt er te rapen over Thomas Leysen (51). Tenzij u 'een beetje saai' als een slechte eigenschap catalogiseert. Maar moet een bankier niet een beetje saai zijn? Al is ook net dat wat geopperd wordt over de kersvers voorzitter van KBC Groep: hij is veel, maar geen financiële man.

Exemplarisch zou je zijn aandelenaankoop van 10 november kunnen noemen. Leysen kocht 50.000 aandelen KBC aan 12,9 euro per stuk. Vandaag noteert het aandeel aan nog geen 9 euro, een (papieren) verlies van een kleine 200.000 euro in nog geen maand tijd. Het zou echter flauw zijn om dit als voorbeeld te nemen voor zijn gemis aan bankierservaring. En ondanks het feit dat hij begin dit jaar op vraag van zijn dochter Alexia veertig dagen aan het vasten ging, uit protest tegen de milieuvervuilende vleesindustrie, zal de familie Leysen er ook geen boterham minder om moeten eten.

Introvert

Of de andere families in het aandeelhouderschap even goed wegkomen? Dat sommige financieel lijden, is een feit. Het aandeel verloor in een jaar tijd drie vierden van zijn waarde. Tal van die referentieaandeelhouders zijn midscheeps getroffen door die financiële crisis, en Leysen, die met zijn familie zelf voor zowat 3,6 procent zou aanhouden in KBC, zal zijn uiterste best moeten doen om het aandeelhouderssyndicaat niet uit verband te laten spelen. "De families zullen zeker hun verhaal willen komen doen bij hem. Hij geniet hun vertrouwen, maar of hij ook de nodige warmte heeft?"

Leysen is ook nog voorzitter bij Umicore, Corelio, Belgium-Japan Association & Chamber of Commerce. Hij steunde het G1000-project van David Van Reybrouck, is lid van het adviserend comité voor de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten. Zijn kennis van de Vlaamse schilderkunst tussen de 15de en de 17de eeuw wordt encyclopedisch genoemd. Never a dull moment dus.

Toch is de man geen receptieschuimer, noch behept met een groot charisma. Eerder gereserveerd, zelfs een tikkeltje hautain. "Ik denk dat hij vooral introvert is", zegt een vertrouwenspersoon. "En hij was heel beducht om de zoon van zijn vader (ondernemer André Leysen, een van de stichters van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij, LID) te zijn." Discretie en diplomatie zijn twee trefwoorden die des te meer van toepassing zijn op hem.

Die discretie komt hem goed van pas in zijn functie. Het van families aan elkaar geklonken aandeelhouderspact kan slechts overleven wanneer het in uiterste discretie wordt beoefend. Die discretie geldt ook voor zijn omgeving; weinig prominenten voelden zich geroepen om commentaar te geven op de man. Leysen is de verpersoonlijking van die discrete plicht, en dat wordt gewaardeerd tot in de hoogste kringen. Hij kan de telefoon nemen en rechtstreeks bellen met Europees president Herman Van Rompuy, waarmee hij eerder dit jaar uitgenodigd was op de enigmatische Bilderbergconferentie.

Die contacten kunnen van pas komen tijdens de discussies over de staatssteun die KBC nog moet terugbetalen, of bij de afwikkeling van de activaverkoop onder dwang van Europa. Leysen was als VBO-voorzitter de voortrekker die de sociale partners in vaak moeilijke vergaderingen diplomatisch bij de les kon houden, klinkt het. "Die pluim mag hij op zijn hoed steken." Al wil die hoed nog wel eens wisselen. Zijn uitspraak, destijds, dat België zonder ingrepen het Griekenland aan de Noordzee zou worden, heeft hij sinds hij het hoedje van KBC opzet al fors genuanceerd. Je moet de markten nu ook niet nodeloos tergen.

Thomas Leysen heeft bij zijn aantreden als voorzitter aangegeven dat hij niet het gezicht wil worden van KBC. Dat is ceo Jan Vanhevel, een man die als echte bankier van de oude stempel veel vertrouwen geniet. Maar de geruchten over spanningen in het directiecomité, hoe sterk die ook weerlegt worden, steken vaker de kop op. Leysen is de man van de brede strategie, niet de hands-on manager. "Hij luistert vooral, en capteert heel veel."

Of en hoelang de bank nog stevig verankerd kan blijven in de nabije toekomst, zal afhangen van hoe zwaar de waardeverliezen aandikken voor de Vlaamse families en hoe Leysen die schade voor hen weet te beperken. Zijn verleden als industrieel zal hem hierbij niet kunnen helpen.