Lokeren houdt het spannend
Invaller Mujangi Bia redde in extremis een puntje voor zijn coach Guy Luzon, die met een warrige tactiek en vreemde keuzes Standard helemaal van de rails haalde. De Rouches trekken op Paasmaandag naar Brugge met één punt voorsprong op Club.
Jonge trainers. Ze zijn vaak impulsiever dan ouwe rotten in het vak. Terwijl Michel Preud'homme na het debacle aan de Gaverbeek woensdagavond tegen Racing Genk niets aan zijn elftal wijzigde, waagde Guy Luzon zich na een 1 op 6 wel aan een experiment.
Hij hield Ezekiel op de bank -daar is nog iets voor te zeggen; Ezekiel is al enkele weken minder fris -, maar het knutselwerk dat daarop volgde, leek nergens op. Bulot, een winger, werd geacht om de rol van hangende spits op zich te nemen. Het resultaat was één helft misverstanden in een voetbal zonder orde. Het is al zo moeilijk om met een typeploeg de organisatie van Lokeren uit verband te spelen, laat staan met een grap.
Standard kon geen tempo in zijn spel leggen. Vainqueur waande zich verloren gelopen, Batshuayi begreep er helemaal niks van, en Bulot, die was helemaal het noorden kwijt. Op enkele hoekschoppen na, waarbij Van Damme telkens alles en iedereen omver kegelde, konden de Rouches geen gevaar creëren. Twee keer Batshuayi toch: Verhulst en een Lokers been brachten redding.
Opvallend: heel vroeg ging Sclessin de eigen ploeg uitfluiten. Dat werd er niet minder op toen op slag van rust Harbaoui bij een hoekschop Van Damme netjes aftroefde (0-1). De bondscoach van Tunesië zal het graag zien. Voor Lokeren al de negende treffer dit seizoen uit een corner. Je mag het stilaan een wapen noemen.
In de kleedkamer ging Luzon vrolijk nog wat meer schilderen. Mujangi Bia kwam in de plaats van De Sart. Bulot schoof hierdoor naar rechts, Mpoku ging centraal Vainqueur helpen. Hoewel Carcela dicht bij de gelijkmaker was met een prima schot, even subliem gered door Verhulst, kreeg de thuisploeg na de hervatting nog steeds onvoldoende greep op de wedstrijd.
Het had er misschien ook mee te maken dat een vermoeid ogende Vainqueur eens te meer zijn stempel niet kon drukken. Het zal toch niet waar zijn dat Standard fysieke problemen kent? Niet nadat Luzon driekwart van het seizoen roteerde.
Guy ging inmiddels nogmaals aan het wisselen, nu op het uur. Bulot werd naar de kant gehaald en De Camargo viel in. Een soepje.
Lokeren profiteerde. Hoé volwassen speelden zij niet, gisteravond? Zó zonder complexen, zó matuur onder de wisselende strategieën van de tegenstander. Het helpt natuurlijk als je op het middenveld jongens als Persoons en Vanaken hebt staan. Vanaken is een stille dirigent. En voorin heb je altijd nog Harbaoui. Halverwege joeg hij magistraal de 0-2 in het kruis. En óf dat pijn deed bij Standard.
Het enige wat de Rouches nog kon redden, was een snelle aansluitingstreffer. Centrale verdediger Maric stak een handje toe. Nadat hij in de fout ging, stak Batshuayi het leer netjes over Verhulst (1-2).
Twintig minuten nog om trainer en spelersgroep enigszins te behoeden voor het hoongelach.
Luzon greep naar zijn laatste wapen, Ezekiel, en Standard ging nu spelen in een 3-5-2. De Pauw miste dé kans op de 1-3 - Peter Maes molesteerde zijn dug-out -, waarna Mujangi Bia in het alles of niets-offensief van Standard dan toch de 2-2 maakte. Scholz trof in blessuretijd nog de lat.
Eén punt is beter dan niets, maar Luzon gooide er twee kostbare weg.