Niet in de club maar thuis dreigt drugsmisbruik

De resultaten van de Global Drug Survey, waarover deze krant berichtte, geven de realiteit goed weer. Cijfers liegen niet, ze interpreteren is een ander verhaal. Is het glas halfvol of halfleeg? Media zijn vaak tot het tweede geneigd.

Ik niet. Na tien jaar als professional in het clubleven ben ik zelden op een negatieve manier in contact gekomen met drugsoverlast. Onze clubs hebben een eigen profiel, met bezoekers die eerder recreatieve gebruikers zijn van legale en illegale middelen. Op een feest kijk je niet wat er in iemands neus of zakken zit. Dat zijn ook mijn zaken niet. Bij ons is iedereen meerderjarig. (Jong)volwassenen maken zelf hun keuzes.

Drugsgebruik is voor mij geen negatieve term. Ik maak in principe geen onderscheid tussen legale en illegale drugs, maar eerst tussen gebruik en misbruik. Legale en illegale middelen die in publieke ruimtes in groep worden gebruikt voor de fun: dat is voor mij drugsgebruik. Ze kunnen ervoor zorgen dat een groep zich nog meer zal amuseren dan in nuchtere toestand al het geval was. De recreatieve gebruiker is iemand die tijdens de week hard werkt, een normaal leven leidt en bij speciale gelegenheden zichzelf eens wil laten gaan. Drugsgebruik gaat samen met een gezonde en uitgebalanceerde voeding en levenswijze zodat het lichaam niet te veel last ondervindt.

Maar je kunt genieten van een glas wijn of je kunt elke dag een fles tequila ad fundum uitdrinken. Dan kan gebruik misbruik worden. Bij misbruik monden drugs uit in een ziekte of erger. Bij uitgaande jongeren spotten we vooral drugsgebruikers. Misbruikers worden aan de deur gezet. In bepaalde gevallen wordt de politie op de hoogte gebracht. Geen enkele club wil drugsproblemen, dealers of overlast. Het is overigens niet meer van deze tijd dat mensen drugs kopen in clubs, iedereen bevoorraadt zich overdag wanneer de pakkans veel kleiner is.

Slechte pillen

Als organisator van een beachfestival is het mijn zaak om goed te zorgen voor onze bezoekers. We zorgen voor frisdrank, beschutting, EHBO, you name it... Het enige wat we niet hebben, is een antwoord op een dealer die op het terrein slechte pillen verkoopt. Jongeren zijn inventief genoeg om door elke controle te komen en de kopers van zo'n tablet slikken zonder nadenken. Daar zit een fout in het parcours. We moeten zorgen dat er geen ongelukken gebeuren en dat wanneer jongeren en ouderen beslissen om iets te gebruiken, dat ze zeker zijn dat er geen rare stoffen in hun lichaam terechtkomen en niet knock-out gaan. Een gecontroleerde piltest (niet instant), sensibiliseringscampagne en sociale controle zijn mogelijke sleutels tot succes. In Brussel en Wallonië kan dat, in Vlaanderen niet.

De laatste 20 jaar is er een evolutie geweest van xtc over coke, mdma en ketamine naar 'not for human consumption drugs'. De kwaliteit van de pillen daalt, wat minder fun op de dansvloer betekent. De continue race van bar naar toilet naar vrienden naar buiten en terug ter wille van een lijn coke is eveneens slecht voor de sfeer. Coke is geen partydrug. Tel daar dan de zwaardere alcoholcontroles bij - terecht want drugs en verkeer gaan nooit samen - en stijgende prijzen vanwege strengere wetten, en je komt als vanzelf uit bij minder volle en wat minder uitgelaten clubs en party's.

Jongeren gebruiken vandaag meer drugs thuis. "Gaan we uit vanavond? Nee, laat ons een fles vodka halen en 2 gram bestellen, even leuk." Daar loopt het volgens mij dus goed mis. Geïsoleerd drugsgebruik is gevaarlijk. Thuis met wat vrienden zal nog wel lukken, maar home alone? Zonder fun, zonder sociale controle en niemand om je te helpen is vragen om ongelukken. Daar zit volgens mij het grootste gevaar. Drugs van welke soort ook worden in groep gebruikt en zijn een sociaal gegeven.

Straffen

Of het nu legaal of illegaal is, jongeren en mensen zullen blijven gebruiken. Wij moeten vooral proberen te vermijden dat het misloopt. Wij moeten een zero-tolerancebeleid voeren tegen drugs in het verkeer en strenge straffen opleggen. We moeten jongeren bewustmaken van de gevaren. We moeten vooral niet zeggen wat ze wel of niet mogen doen, maar vooral proberen positief te zijn tegenover iedereen die zich wil amuseren op zijn of haar manier. Iedereen heeft dat recht en sommige zoeken het wat verder dan anderen.

Communicatie met de stad is een belangrijk onderdeel van het beleid van een club of festival. Het invoeren van een horeca-coach en een drugscoördinator heeft in Gent zijn diensten al bewezen. Er is een aanspreekpunt voor een club wanneer zich een probleem manifesteert en we zoeken samen naar een constructieve oplossing. Het is ook niet simpel om als eigenaar naar de politie te stappen om te melden dat je vermoedt dat er drugs worden gebruikt in je zaak. Politie is en blijft politie, de drempel blijft hoog.

Boodschap blijft om positief te blijven, te leren uit onze fouten en elkaar te stimuleren om ons verstand te gebruiken en onze gezondheid te beschermen.