Opleiding

Senjan Jansens muzikale geschiedenis in vogelvlucht: als kind prult hij met bandrecorders en haalt hij radio's uit elkaar om ze nadien weer in elkaar te steken. Als prille tiener heeft hij met een vriend een programma op de plaatselijke radiozender. "Op woensdagnamiddag draaiden we popliedjes. Daar is mijn liefde voor muziek ontstaan." Als vijftienjarige begint hij te drummen en te dj'en in de plaatselijke Turnhoutse discotheek. Daarna trekt hij naar Brussel. "Daar is alles gestopt wat er in de hometown gebeurde." Het drumstel ruilt hij in voor een laptop, drummachines en synthesizers. Grunge voor techno.

In Brussel studeerde hij filmregie aan het Rits. Nadien deed hij allerlei jobs in de filmwereld, van opnameleiding tot beeldmontage, om uiteindelijk bij het sounddesign uit te komen. "Voor Le Bal Masqué van Julien Vrebos deed ik de beeldassistentie. Als beeldassistent moet je het geluid op het beeld synchroniseren. Klanksynchronisatie gebeurde in die tijd met dezelfde computer als klankmontage. Daarom vroeg Julien me om ook de klank te doen. Hij vertrouwde me volledig. Zo ben ik begonnen. En ik ben er nooit meer mee gestopt."

Om te begrijpen wat Jansen precies doet, hier kort de verschillende onderdelen waaruit de klankband van een film bestaat. De stemmen van de acteurs worden rechtstreeks op de set opgenomen. Daarnaast heb je de bruitage: alle kleine geluiden die de acteurs maken, zoals het neerzetten van een glas of het openen van een deur. Grotere geluiden die niet in een bruitagestudio opgenomen kunnen worden, zijn bijvoorbeeld ontploffingen, geweerschoten en voorbijrijdende auto's. En tot slot heb je de ambiances: achtergrondgeluid zoals regen, wind of vogeltjes. "Al die elementen samen vormen het sounddesign van een film. Ik hou me zelf voornamelijk bezig met de ambiances en bijkomende elektronische klanken. Meer het ruimtelijke geluid dus."

"Voor films die in België gedraaid zijn, ga ik met mijn microfoon alle geluiden opnemen die nodig zijn. Ik manipuleer ze en zet ze op de film. Als het moeilijke authentieke klanken moeten zijn zoals bijvoorbeeld krekels uit een Afrikaanse woestijn of een auto uit de sixties, koop ik ze bij gespecialiseerde klankmensen of via een databank op internet. Maar ik denk dat de meeste sounddesigners het liefst hun eigen geluiden opnemen want dat is een heel tof onderdeel van de job."

"Wat ik aan mijn werk het meest waardeer, is dat ik een manier heb gevonden om met geluid bezig te zijn in heel uiteenlopende sectoren: film, tv, theater en modeshows. En daarnaast maak ik ook nog mijn eigen muziek. Muziek en geluid zijn mijn leven. Als je een job hebt die je heel graag doet, werk je natuurlijk veel meer en harder dan iemand die zich naar zijn werk moet slepen. Voor mij stopt het nooit. In een job als deze moet je er volledig voor gaan. Of helemaal niet."

"Muziek is geluid en geluid is muziek. Ze zijn evenwaardig. Het onderzoek naar het effect van die twee is het grootste deel van mijn job als sounddesigner. Als een bepaald geluid het beeld dramaturgisch kan versterken, gebruik ik dat liever dan een stuk muziek. Al zijn mensen zich meer bewust van muziek in een film. Ze zullen sneller zeggen dat ze een bepaald nummer heel mooi vinden dan dat de tsjierp van een vogel op de juiste plaats zat. Toch heeft geluid een even grote impact als muziek."

Opleiding

1992-1996: Film aan Rits

Werkervaring

1998: Doet voor het eerst sound design, voor Le Bal masqué van Julien Vrebos en werkt nadien samen met regisseurs als Fien Troch, Felix Van Groeningen en Pieter Van Hees

2002: Maakt samen met Joris Vermeiren een plaat onder hun label Discodesafinado

2003: Begint muziek te componeren voor theater, voor onder meer Abke Haring en Bart Meuleman

2011: Wint op het Film-festival van Gent de Georges Delerue award voor Best Music & Sound Design voor Nicolas Provosts film The Invader

---

Morgen: DE THUISBLIJVERS

Geen tijd voor vakantie, hun leven is te spannend om nu een break te nemen.