Angelina Jolie ontpopt zich als vrouwelijke Bono
BRUSSEL l Geen melige babyverhaaltjes voor Angelina Jolie, 's werelds beroemdste moeder. De actrice, die monsterbedragen kreeg aangeboden voor een kiekje van haar pasgeborene, trekt alweer meteen - Lara Croftgewijs - ten strijde voor de aidswezen en vluchtelingen in Afrika. En tegen de regering-Bush.
door Barbara Debusschere
Jolie staat een derde van haar enorme salarissen af aan hulpprojecten, is meer te vinden in vluchtelingenkampen dan op rode lopers, en vertelt interviewers liever over de noden van Afrika dan over haar films. Zelfs kritische geesten raken ervan overtuigd dat de ster echt de wereld wil verbeteren.
"Als je in Washington geld wilt loskrijgen voor de aidswezen of voor hulp bij een humanitaire ramp is het antwoord zo vaak dat er geen extra geld is omdat we een land in oorlog zijn. Kijk naar het bedrag dat naar de oorlog gaat en naar het geld dat we niet besteden aan landen waar conflicten zijn die in een oorlog zouden kunnen ontaarden. De prioriteiten van ons land zijn dus nogal vreemd. En daardoor mist Amerika de kans om echt goede dingen te doen in de wereld."
Mocht die uitspraak komen van een commentator, een expert of een politicus, geen haan zou ernaar kraaien. Maar de tot meest sexy vrouw verkozen Angelina Jolie is aan het woord, de vrouw die hysterie veroorzaakt, zeker nu ze een kind heeft met die andere halfgod uit de showbizz, Brad Pitt.
In een interview met CNN afgelopen dinsdag gaf la Jolie, sinds vijf jaar actief als ambassadrice van de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR, te verstaan dat ze haar "missie" onverdroten wil voortzetten, "moe door de babynachten en de borstvoeding of niet."
Jolie past steeds vaker de Bonotruc toe. De obsessie met haar persoon buit ze uit om haar doel te bereiken, de media bedient ze enkel als ze 'haar boodschap' mag uitdragen. Zo gingen de miljoenen dollars die media overhadden voor de eerste babyfoto integraal naar een paar projecten in Afrika.
Nu, na haar eerste interview sinds de 'meest gehypete geboorte ter wereld', ontwaren zelfs sceptici een vrouwelijke Bono in Jolie. Het zeer druk bekeken item ging niet over de vaderlijke capaciteiten van Pitt of postbevallingsdiëten, maar stond in het teken van Wereldvluchtelingendag en ging onder andere over de slachtoffers van de burgeroorlog in Sierra Leone, de vluchtelingen in Soedan, de problematische kolonisatie van Afrika door het Westen, de moeilijke rol van en de nodige hervormingen binnen de VN, kinderslachtoffers van mensenhandel, de gruwel in Congo en dus ook het VS-beleid en de oorlog in Irak.
Jolie laat zich ook ontvallen dat ze veel zin heeft om de persmeute die haar constant op de hielen zit Congo binnen te "lokken".
Net als Bono benadrukt ze hoe belangrijk het is met eigen ogen te gaan kijken wat zich in de hellekrochten van de wereld afspeelt om te beseffen hoe moet of kan geholpen worden.
Overigens, niet de geboorte van haar dochter maar het bezoek aan een kamp in Sierra Leone in 2005, vol door de rebellen verminkte mensen, was tot nu het "beste moment" van haar leven. "Het heeft me voorgoed veranderd. Ik moet iets voor hen doen." Hulpverleners in Sierra Leone lieten eerder al weten dat alleen al de aanwezigheid van Jolie president Ahmad Tejan Kabbah ertoe had aangezet toegevingen te doen op vlak van burgerrechten.