Direct naar artikelinhoud

De trage schoonheid van een slow

De perfecte slow treft eerst de tenen, dan het hart en uiteindelijk ook de lippen. Na jaren in de kantlijn lijkt de 'trage' aan een voorzichtige opmars toe. 'Voor het eerst hebben we bij onze workshop 'romantisch slowen' mensen op de wachtlijst moeten zetten.'

Germaine herinnert het zich nog goed. Elke week, vertelt ze, ging ze op stap. Naar Zwijnaarde of naar Merelbeke, "gelijk waar er een td was". Een hele avond stond ze op de dansvloer, jaja, en snakte ze naar de volgende slow. "Surtout als vrijgezel heb ik veel geslowd, daarvoor zal ik alvast niet moeten terugkeren. En ik was er goed in ook."

Meer zelfs, in de slow vond Germaine een man. Ze zegt: "Hij was ook een goede danser, net als ik. Maar ja, meneer: soort zoekt soort zeker?"

Met de tijd, evenwel, gleed ook de gewoonte voorbij. Germaine: "Ik heb een kleinzoon van onder de dertig en die slowt nooit meer. Tegenwoordig doen ze dat niet meer, zegt hij. Ze dansen alleen maar van ver. Bij ons was dat toch heel anders, veel gezelliger. Je wist tenminste hoe de mannen voelden, en met wie je te maken had. Ge zijt toch beter om ne keer goe te duwen, niewaar?"

Dat vindt niet alleen Germaine, bewoonster van woonverzorgingscentrum 'De Zonnebloem' in Zwijnaarde, dat vindt ook 'De Weergaloze Brigade'. Die organisatie, geboren in de schoot van vzw Trefpunt, ijvert voor een rehabilitatie van de slow en plant tijdens de komende Gentse Feesten een waar slow-offensief. Zegt Jonas Van de Poele, een van de bezielers van 'Gent Slowt': "Iedereen herinnert zich toch dat ene meisje of die ene jongen waar je per se wilde mee slowen, maar aan wie je het niet zo goed durfde te vragen? Wel, omwille van dat gevoel willen wij de slow opnieuw tot leven wekken."

Het opzet van 'Gent Slowt' is simpel: de bewoners van 'De Zonnebloem' kozen tien slows, van Joe Dassin over Prince tot Whitney Houston (zie kader, LDW), Bij Sint-Jacobs laat men tijdens de Gentse Feesten, tien dagen lang en net voor het laatste optreden, een slow op de feestmeute los. Het populairste nummer, via een stemming op de site van Stad Gent en De Gentenaar, wordt op maandagochtend 29 juli om half zeven 's ochtends gedraaid op Sint-Jacobs en de Vlasmarkt. Een slotakkoord met gesloten armen, zeg maar.

Van de Poele: "Een megaslow, dat is uiteindelijk de bedoeling."

In de liefde, hoe dan ook, is iedereen prutser. In het slowen, zo mogelijk, nog meer. Haast onvermijdelijk raak je eerst de tenen, daarna pas het hart. En uiteindelijk, wie weet, de lippen. Tenen, hart, lippen: wankel klimmende drietrapsraket van elke dansvloer.

'Slow' volgens Wikipedia: "Een slow (ook wel slow dance of trage) is een parendans waarbij een koppel langzaam danst op de maat van de muziek. Dit wordt meestal gedaan op nummers met een zeer traag tempo en een emotioneel, vaak romantisch thema. Tijdens de dans bevinden de danspartners zich doorgaans dicht bij elkaar en is er sprake van lichaamscontact."

Een parendans die met uitsterven is bedreigd, evenwel. In de discotheek is geen plaats voor langdurig lichaamscontact, vluchtig en snel is de maat van vandaag. Openingsdansen op huwelijksfeesten vormen een kranige uitzondering, maar na 'Killing In The Name' volgt heden geen 'Purple Rain'.

Te kinderachtig

Zegt Stefan Feys: "Ik heb de teloorgang van de slow aan den lijve ondervonden."

Als DJ Jak is Feys reeds jarenlang een vaste waarde op rock- en scoutsfuiven, straks staat hij op de affiche van folkfestival Dranouter. In de Biertent, zoals elke zomer. "Ik ben geboren in de jaren zestig, en toen ik pas begon te draaien waren de slows bijzonder populair. Maar tien of vijftien jaar geleden werd ik opeens scheef bekeken als ik op een fuif een slow draaide. Ze vonden het precies te kinderachtig, of te sentimenteel."

Vandaag draait hij op jongerenfuiven dan ook geen slows meer. Feys: "Niks, nul, zero. Ik durf het gewoon niet meer. Een blanco dansvloer op een fuif waar een paar honderd of duizend man aanwezig is: ik heb het één keer meegemaakt, en het is vreselijk. Je kunt het je gewoon geen tweede keer permitteren."

Heel laat, als afsluiter, zou Feys wel nog eens een nummer als Mia durven draaien, maar dan ziet hij de mensen eerder meezingen dan slowen. "En op trouwfeesten merk ik net hetzelfde. De generatie die voor 1975 is geboren heeft niets liever dan een slow, de jonge garde haalt er zijn neus voor op. Neen, de slow is allesbehalve bon ton tegenwoordig. Hoe dat komt? Ik ben geen socioloog, maar ik vermoed dat de opkomst van de internetcultuur en de toegenomen individualisering er wel voor iets tussen zullen zitten. Jonge mensen zitten liever alleen op Facebook dan samen op de dansvloer, zeker? Maar ook dat zal wel weer veranderen, zoals alles altijd in golven gaat."

Wachtlijst

Nu al duiken, naast 'Gent Slowt', steeds meer acties ter bescherming van de slow op. Na de boombals, ook reeds enkele jaren aan een opmerkelijke opmars bezig, lijkt ook de oerversie van de koppeldans stilaan klaar voor een comeback.

Jeroen De Caesemaeker, die samen met Iliana Dilkova het dansbureau Metadance leidt: "Wij geven sinds een paar jaar workshops 'romantisch slowen' en die hebben steeds meer succes. Elk jaar zijn we sneller volgeboekt, en dit jaar hebben we voor het eerst uitgebreid naar twee avonden per week. Twee keer twee uur, met pauze. In het begin kregen we vooral toekomstige trouwers die hun openingsdans wilden inoefenen over de vloer, nu hebben we succes bij zowel jong als oud. Dit jaar hebben we voor het eerst zelfs mensen op de wachtlijst moeten zetten."

De inhoud van de cursus 'romantisch slowen' verschilt van groep tot groep, vertelt De Caesemaeker, maar een handvol basiselementen komt steeds terug. "Het eerste dat we de mensen aanleren, is om met elkaar te dansen en niet naast of rond elkaar. We tonen de koppels hoe ze recht naar elkaar toe en recht van elkaar weg, of zijdelings, kunnen slowen. Niet gewoon elkaar zo'n beetje staan ontwijken."

Man en vrouw moeten voldoende dicht bij elkaar blijven, zegt De Caesemaeker, van het bovenbeen tot aan de buik. "Om te voelen wat de ander doet." Een goede vormspanning van de armen noemt hij daarbij heel belangrijk. "En een beetje spelen met de mimiek." Er is tot slot ook altijd één iemand die leidt, liefst de man.

De Caesemaeker: "Zoals het spreekwoord zegt: 'De heer maakt de dans, de dame maakt hem mooi.'"

'Ideaal voor wie in verkenningsfase zit'

Jackie Dewaele, beter bekend onder zijn dj-naam Zaki, is fervent liefhebber van de slow. "Ik vind dit een heel goed idee. Slowen wordt bijna nooit meer gedaan, en dat vind ik bijzonder jammer. Het is een zeer goede manier om met elkaar om te gaan, zeker als men jong is en nog in volle verkenningsfase verkeert. Slowteksten zijn vaak ook beter dan die van andere nummers. Er is meer ruimte om iets te vertellen. Door de opkomst van de megadancings is de slow lange tijd weggevaagd, maar ik heb het gevoel dat hij stilaan weer terugkomt. Jonge mensen hebben opnieuw nood aan intiem contact, ze willen niet meer een hele nacht lang uitgaan op eentonige muziek. En bovendien bestaan er geen regels voor een goede slow, iedereen kan het. Het komt er gewoon op neer om heel dicht bij elkaar te dansen, zodat er hopelijk iets sensueels ontstaat. Als het de verkeerde kant dreigt op te gaan, kun je er maar beter zo snel mogelijk mee stoppen. Zolang het maar plezierig blijft."

Zijn favoriete slow: "Doe maar 'Je veux l'amour' van Raymond. Nog beter dan het origineel van Robert Charlebois."

'Spannend: zal ik gekozen worden?'

Eén ziel heeft 'Gent Slowt' alvast gewonnen: die van actrice Pascale Platel. "Ik vind dit een zeer tof idee. Benieuwd of het zal aanslaan. Vroeger heb ik veel geslowd. Op t-dansants werden vaak een paar slows na elkaar gedraaid en wisselden verschillende stijlen elkaar af. Eerst een slow, dan een bamba, die jammer genoeg ook helemaal weg is. Slowen, tja, ik vond dat super. Een zeer spannend moment, zeker als meisje. Zal ik gekozen worden? En door wie? Het was een heel ritueel, net zoals de kuskesdans. Opeens sta je van dichtbij te dansen met iemand die je niet kent. Al kan een slow ook saai zijn, als je net iemand hebt getroffen die te veel babbelt of die gewoon niet goed danst en de dj net op dat moment 3 slows na elkaar draait. Ik denk dat ik zelfs mijn allereerste lief aan een slow heb te danken, al weet ik niet meer op welk nummer.

Een goede slow is emotioneel en zelfs wat hartverscheurend. Zoals 'Everybody Here Wants You' van Jeff Buckley' of 'Jealous Guy' van John Lennon of 'The Longing' van Eels." Haar favoriete slow: "Zonder twijfel 'Je t'aime, moi non plus' van Gainsbourg. Dat blijft onovertroffen."