Direct naar artikelinhoud

‘Armstrong is history’

Het was zaterdag val nummer drie van Lance Armstrong in de Tour. En hij was nog niet eens de neutrale zone uit. Armstrong kroop weer op zijn fiets. Maar volgens Greg LeMond is het slechts de voorbode van de definitieve val die de zevenvoudige Tourwinnaar tegemoet gaat.

Oud-Tourwinnaar Greg LeMond trekt ten strijde tegen ‘The Boss’

In afwachting van zijn getuigenis voor een Amerikaanse Grand Jury maakt LeMond in de Süddeutsche Zeitung nog maar eens brandhout van Armstrong en bij uitbreiding van het hele wielrennen.

“Het leek wel of de geschiedenis zich herhaalde”, zegt Greg LeMond, toen hij hoorde hoe Lance Armstrong de dopingbeschuldigingen van Floyd Landis als verzinsels en leugens afdeed. Precies wat hij de voorbije jaren over Greg LeMond heeft gezegd, nadat die de samenwerking van de zevenvoudige Tourwinnaar met de Italiaanse dopingdokter Michele Ferrari had bekritiseerd.

“Armstrong noemde me instabiel. Nu zegt hij dat Floyd Landis instabiel en wraakzuchtig is, dat hij alleen maar leugens vertelt. Waarom zou Floyd Landis liegen? Er is geen reden meer voor. Landis wil alleen in het reine komen met zichzelf.”

Negen jaar al zijn Armstrong en LeMond in een bittere oorlog verwikkeld. Nadat in 2001 de samenwerking van Armstrong met Michele Ferrari bekendraakte, noemde LeMond de comeback van Armstrong de ‘grootste leugen in de geschiedenis van het wielrennen.’ “Sinds die dag is Armstrong mijn leven binnengedrongen en liet hij me niet meer los.” Armstrong zorgde ervoor dat het contract van LeMond met fietsenbouwer Trek werd beëindigd, hij probeerde greep te krijgen op de fitnessfirma van LeMond in Montana en trachtte zich in te kopen in een immobiliënproject dat LeMond in Aspen heeft. Vorig jaar ging Armstrong daar trouwens wonen.

Dopingbeschuldigingen bleven Lance de voorbije jaren achtervolgen. Dat hij in 2005 zijn afscheid aankondigde, was volgens LeMond een vlucht vooruit: “Armstrong wist dat het nieuws zou bekend geraken dat in urinestalen van 1999 epo was gevonden.”

Dat verhaal verscheen in augustus 2005 in de Franse sportkrant L’Equipe onder de titel “De leugen Armstrong”. Enkele weken eerder, nadat hij met tijdritwinst in Saint-Etienne zijn zevende eindzege had veiliggesteld, had Armstrong zijn afscheid van de sport aangekondigd. Volgens LeMond nam hij gewoon een pauze: “Het was show. In 2008 was hij terug en zorgde ervoor dat aan de top van Tourorganisator ASO Patrice Clerc aan de kant werd gezet. Die had zich altijd erg kritisch uitgelaten over Armstrong. Hij werd geofferd en Armstrong was terug. Eigenlijk is hij nooit weggeweest.”

Armstrong gebruikte volgens LeMond gewoon zijn macht bij ASO en bij de internationale wielerunie UCI. “Hij had ze allemaal in zijn zak, en dat is nog altijd zo.”

LeMond herinnert zich de viering 100 jaar Tour in 2003. Alle levende ex-Tourwinnaars werden uitgenodigd voor een groot banket in Parijs. “Ik was bereid mijn meningsverschillen met Lance bij te leggen. Ik ging er dus naartoe, ik zou met Armstrong op het podium worden geroepen. Lance kwam een half uur te laat. Hij sprak met zijn manager en met Jean-Marie Leblanc. Even later kwam iemand me vragen of ik niet zonder Lance Armstrong op het podium wilde stappen.”

Ook de UCI is volgens LeMond schatplichtig aan Lance Armstrong. “Ze hebben 125.000 dollar van hem aangenomen. Armstrong zegt zich dat niet te herinneren. Dat geloof je toch niet van een kerel die elke dollar onthoudt die hij uitgeeft? Armstrong spreekt over 20.000 dollar. In werkelijkheid was het 500.000 dollar. Dat geld werd in 2000 al betaald. Als dat geen corruptie is, hoe moet je het dan wel noemen? Zwijgen, betalen, het lijkt de maffia wel. Er is zoveel bewijs tegen Armstrong. Als hij een normale wielrenner was en niet een kankeroverlever met een hele machine rond zich, was hij al lang geen wielrenner meer.”

LeMond verwijst naar de reactie van UCI-voorzitter Pat McQuaid op de dopingbeschuldigingen van Landis: “Wat doet de UCI? Ze verklaren hem gek en verwijzen hem door naar de psychiater. Dat is om te lachen. In 2006 heb ik contact genomen met McQuaid. Ik was erachter gekomen dat Floyd Landis doping gebruikte. Dat wist ik voor het nieuws bekendgeraakte. McQuaid heeft me nooit geantwoord. De UCI is het grootste probleem van het wielrennen.”

Maar volgens LeMond wordt de grond Lance Armstrong nu toch te heet onder de voeten. “Enkele maanden geleden verkondigde hij dat hij nog jaren wilde doorgaan. Nu staat hij onder grote druk, door het onderzoek dat in de Verenigde Staten tegen hem loopt. Men wil netwerken in het wielrennen rond hem blootleggen. Men zoekt naar zwart geld en vraagt zich af of hij mogelijk geld aan zijn kankerstichting heeft onttrokken. Dit is een heel ernstig onderzoek. Wat me nog het meest heeft verbaasd, is dat Armstrong aan de start van de Tour is gekomen. Ik begrijp niet hoe hij zich op de koers kan concentreren. Armstrong is geschiedenis, daar ben ik steeds meer van overtuigd. Het wordt tijd dat hij gaat. En interessant wordt het pas wanneer ook de UCI een actieve rol in het hele verhaal heeft gespeeld.”

Zelf is LeMond gedagvaard om op 30 juli te getuigen over Lance Armstrong. LeMond gelooft dat Armstrong voor die Grand Jury ook wel een paar medestanders zal vinden: “Ik heb gehoord dat Tyler Hamilton hem zal steunen. Ik denk dat ook zijn ex-vrouw dat gaat doen. Maar ik hoor ook dat velen zullen getuigen, zelfs al zijn ze bang dat Armstrong hen uit het wielrennen zal dringen. Maar liegen kan niet meer. Dan gaat de politie zich ermee bemoeien.”