Drie seconden extra trekken vakbonden Opel over de streep

Opmerkelijk ongenoegen in de Antwerpse Opelfabriek: de arbeiders eisen 128 seconden assemblagetijd per wagen in plaats van de huidige 123 seconden. 126 seconden bleek uiteindelijk een aanvaardbaar compromis. Want die 'luttele seconden' maken voor arbeiders en bedrijfsleiding een wereld van verschil.

door lotte beckers

antwerpen l Enkele seconden meer per wagen zorgen ervoor dat er dagelijks ongeveer vijftig wagens minder van de band rollen. Terwijl de arbeiders 'hoorndol' worden van de stress als de band te snel rolt.

Dinsdagmiddag werd bij Opel Antwerpen het werk neergelegd en de productie viel stil. Pas gisteren in de vooravond ging de band weer aan het rollen. Het personeel van de assemblageafdeling protesteerde tegen de te snel rollende band. Elke arbeider heeft namelijk 123 seconden tijd per wagen en de vakbonden wilden die werktijd opgetrokken zien tot 128 seconden. Uiteindelijk kwamen bonden en directie tot een compromis: welgeteld 126 seconden krijgt elke arbeider, daarna komt de nieuwe wagen er onverbiddelijk aan.

Hoewel de inzet ogenschijnlijk futiel is - het gaat immers om enkele seconden - zijn de consequenties allesbehalve onbeduidend te noemen. Want die 'luttele seconden' maken wel degelijk een verschil, zowel voor directie als voor personeel.

"123 seconden per wagen is veel te weinig om het werk rond te krijgen", vertelt Rudi Kennes, hoofdafgevaardigde van ABVV Metaal. "Die werktijd telt van bumper tot bumper. Onze arbeiders kunnen doorgaans maar heel nipt volgen, maar als ze het werk goed willen doen, komen ze eigenlijk 3 seconden tekort." Dat lijkt niet veel, geeft Kennes toe, maar "stel dat Tia Hellebaut net over de 2-meterlat kan. Dan eis je van haar toch ook niet 2 centimeter erbij, omdat het verschil miniem is?"

Wanneer een arbeider het tempo niet kan volgen, moet die aan de alarmlijn trekken. "Dan valt de band stil en gaat er een alarm af. En dat gebeurt regelmatig", weet Kennes. "Want de band weet niet of jij goed of slecht geslapen hebt, of je een meisje van 22 of een man van 40 bent, of je groot of klein bent. Die rolt gewoon door."

En dat zorgt voor Kennes voor heel wat stress op de werkvloer. "Je moet je dat voorstellen: die band valt voortdurend stil, het is daar een constant gejengel, door dat alarm, en de baas komt telkens op je vingers kijken. Hoorndol worden de arbeiders ervan. En wie nipt kan volgen en niet aan de lijn trekt, krijgt er nog werk bij. Terwijl de arbeiders gewoon willen doorwerken, in een redelijk tempo en zonder voortdurend opgejaagd te worden. Daarom: 3 seconden erbij graag."

Dat de directie niet al te happig is om de arbeiders hun seconden te gunnen, ligt voor de hand. Want conform de wet van de grote getallen: een achttal seconden erbij betekent dat er per uur twee auto's minder van de band rollen. Dagelijks betekent dat tussen de 30 en 48 wagens minder, op een totaal van circa 500.

"Uiteindelijk moeten we de productietijd kunnen beperken tot 120 seconden", zegt Opelwoordvoerster Ann Wittemans. "Want die arbeidstijd is essentieel om het voortbestaan van de fabriek te garanderen, en dat weet de vakbond ook."

Rudi Kennes (ABVV):

Van Tia Hellebaut eis je ook niet dat ze 2 centimeter hoger springt omdat het verschil miniem is