N-VA, de nieuwe volkspartij
Op basis van de provincieraadsverkiezingen wordt N-VA ook lokaal afgetekend de grootste partij van Vlaanderen. De regeringspartijen kunnen alleen toekijken en de schade beperken.
N-VA zet zijn verpletterende opmars voort. Enkel in Limburg en West-Vlaanderen moet de partij van Bart De Wever voormalig kartelpartner CD&V nog nipt laten voorgaan. Voor de rest kan geen enkele partij meer tippen aan N-VA. In alle Vlaamse provincies haalt de partij minstens een kwart van de stemmen, met een uitschieter van 36,8 procent in Antwerpen.
CD&V kan alleen de schade beperken. De christendemocraten houden in de meeste provincies een vijfde van de stemmen over, gaande van net meer dan 18 procent in Vlaams-Brabant tot bijna 28 procent in Limburg. De CD&V-staat in Vlaanderen is dus zeker niet helemaal dood na 14 oktober, zoals sommige waarnemers voorspelden.
Regeringspartijen sp.a en Open Vld volgen op een afstand van CD&V. Socialisten en liberalen scoren in alle provincies tussen 10 en 20 procent, met als positieve uitschieters 20 procent voor sp.a in Limburg met de steun van Groen. Terwijl Open Vld in Antwerpen nauwelijks 10 procent haalt op basis van de provincieraadsuitslagen.
Groen doet doorgaans beter dan zes jaar geleden met erg uiteenlopende scores, van ruim 13 procent in West-Vlaanderen tot 7,75 procent in Oost-Vlaanderen.
De ontbinding van Vlaams Belang zet zich onherroepelijk voort op lokaal niveau. Extreem rechts krijgt overal klappen en haalt alleen nog in Oost-Vlaanderen en Antwerpen 10 procent, met een dieptepunt van 6,4 procent in Vlaams-Brabant. Hun momentum lijkt volledig overgenomen door N-VA.
De vreemde eend in de bijt zijn de drie provincieraadsleden die de Franstalige eenheidslijst UF (Union des Francophones) in Vlaams-Brabant zou halen.