Fabian is fab

Wielrenners die iets van mode afweten? Blijkbaar kan zoiets tegenwoordig zomaar bestaan. Na afloop van zijn fotoshoot zegt Fabian Cancellara dat de Belgische mode hem niet helemaal vreemd is. "Ik ken Bikkembergs natuurlijk. En Scapa en Dries Van Noten." Over de Belgische ontwerpers weet hij ook nog te melden dat ze anders zijn dan de Italiaanse. "Ze zijn speelser en creatiever. Wat minder strak."

"Ik vind mode belangrijk, ja. Je moet weten: ik moet heel vaak sportkledij dragen. Het kan dan echt deugd doen om je eens op te kleden, en er een beetje classy uit te zien.

"Mijn stijl is denk ik min of meer een weerspiegeling van wie ik ben. Als persoon en als renner. Ik leg de lat altijd hoog. Ik hou van kwaliteit. Kwantiteit zegt me niks. Het interesseert me niet om vijftien pakken of vijftien auto's te hebben. Zoals het me ook niet interesseert om elk jaar vijftien kleine wedstrijden te winnen. Een paar overwinningen is genoeg. Maar dan moeten het wel meteen de mooiste wedstrijden zijn."

Vind je stijl en design ook belangrijk op de fiets?

"Op de fiets moet je natuurlijk in de eerste plaats goed rijden. Er goed uitzien is daar echt wel een bijzaak. Wielrennen is geen voetbal, hè. Nu, helemaal onbelangrijk vind ik het zeker niet. De truitjes van je ploeg moeten wel een beetje goed ogen."

Vind je het design van het Radioshack-truitje geslaagd?

"Ik vind het wel oké. Maar ik zou liegen als ik zeg dat het het mooiste truitje van het peloton is. Weet je wat echt een prachtig truitje was? Dat van Leopard Trek, van twee seizoenen geleden."

En de regenboogtrui van de wereldkampioen?

"Da's natuurlijk de allermooiste."

De huidige wereldkampioen Philippe Gilbert heeft er al over geklaagd dat hij er dik in lijkt.

"Dat komt natuurlijk door dat wit. Wit verdikt. (lacht) Ik wil alleen wereldkampioen worden als ik in een zwarte broek mag blijven rijden. De mensen zouden nog denken dat ik een fat ass heb."

In de Giro moet de beste zelfs een roze trui dragen.

"Ik vind dat prachtig, die maglia rosa. De roze trui dragen is een van de grote ambities die ik als renner nog heb. Ik hou trouwens ook van roze hemden. Roze hemden, en dan een wit pak, geweldig is dat. Enfin, vooral mijn vrouw vindt dat geweldig."

Volgens mijn vrouw bestaan er geen mooie wielertruitjes.

"Het probleem van onze truitjes is natuurlijk dat er altijd een hele hoop sponsors op moeten, elk met hun eigen logo's en hun eigen kleuren. Dat probleem heb je veel minder bij de voetbalclubs."

Over naar nog belangrijkere zaken. Je bent ondertussen 32. Ben je al bezig met je carrière na de sport?

"Zeker wel. Zo ver ligt het einde van mijn wielerloopbaan niet meer van mij af. Ik wil mijn carrière beëindigen op het ogenblik dat ik nog top ben. In mijn geval betekent dat dat het geen vijf jaar meer zal duren. Je kunt ook niet vroeg genoeg aan dat nieuwe leven beginnen te denken. Ik heb in mijn sport te veel mensen gezien die maar bleven rijden, zonder een idee te hebben van wat ze daarna moesten gaan doen."

Heb jij daar al een idee van?

"Voorlopig is het nog niet heel concreet. Maar ik zou wel graag iets doen met jeugd. En wat het ook wordt: het zal op het hoogste niveau zijn. Ik wil op hetzelfde niveau blijven presteren als nu, maar dan zonder een fiets."

Je bent sinds vorig jaar vader van een tweede dochter. Heeft dat een impact op de coureur Cancellara?

"Als vader ben je plots verantwoordelijk voor iemand anders dan jezelf. De impact daarvan op je persoonlijke leven is geweldig groot. Maar voor de coureur heeft het denk ik niet veel veranderd."

Denk je nooit aan je kinderen, als je met honderd kilometer per uur een berg afvlamt?

"Op de training sta ik daar wel eens bij stil, maar in een wedstrijd? (wijst naar z'n neus) Als je de adrenaline kunt ruiken? Op zo'n moment zit je helemaal in een tunnel. De koers is op dan het enige wat er bestaat. "

Je ploegmaat Wouter Weylandt heeft in een afdaling zijn leven verloren.

"Ja, maar als je zo begint te redeneren, moet je voor de rest van je leven binnen blijven zitten. Ik bedoel: je kunt ook overreden worden tijdens een wandelingetje. Het leven is nu eenmaal gevaarlijk. En mensen komen en mensen gaan. Dat klinkt cru, maar ik weet dat Wouter er ook zo over dacht. Hij zou de eerste zijn geweest om de knop om te draaien, en weer door te gaan met het leven."

Heb je Bradley Wiggins in de Giro zien dalen? Van de ene op de andere dag was hij een onwaarschijnlijke angsthaas geworden.

"Ik weet niet wat er in hem gevaren was. Ik heb het zelf in elk geval nooit meegemaakt. Ik denk ook dat die daalangst niet het enige probleem van Wiggins was. Volgens mij was hij gewoon beter niet aan de start van de Giro verschenen. Na vorig jaar (toen hij onder meer de Tour won, JdP) had hij beter voor een wat rustiger jaar geopteerd. Een buitenstaander heeft er geen idee van hoe zwaar zo'n succesjaar kan wegen. Ik heb het zelf meegemaakt in 2008, toen ik onder meer goud won in de olympische tijdrit. Ik heb mezelf daarna een halve sabbatical gegund. Ik had dat nodig, als renner en als mens."

Wat zou je ervan vinden als je dochters op een dag willen gaan koersen?

"Hmm. Ik denk niet dat dat ooit zal gebeuren. Ik denk dat ze veeleer een carrière als prinses ambiëren."

Zou je graag nog een zoon willen?

"Weet je, ik woon in een huis met twee katten, twee kleine meisjes en mijn vrouw. Ik had het niet erg gevonden als daar ook een jongen bij was geweest. Maar het zal niet meer gebeuren. We hebben besloten het bij twee te houden, en daar zullen we ons aan houden. Je moet ergens ophouden. Voor je het weet eindig je zoals mijn Duitse collega Jens Voigt, met zijn zes kinderen."

Heb je vrienden in het peloton?

"Dat hangt ervan af hoe je vriendschap precies definieert. Echte boezemvrienden heb ik alleen thuis, in Zwitserland."

Je ergerde je ooit openlijk aan Peter Sagan, en de manier waarop die zijn overwinningen viert.

"Peter is gewoon een heel ander type dan ik. En vooral: hij is een stuk jonger. Veel van wat hij doet, kun je zo verklaren."

Half Vlaanderen was geschandaliseerd door zijn 'kneepje' op het podium van de Ronde van Vlaanderen.

"Ik vond het op de een of andere manier nog wel grappig. Jonge mannen doen zulke dingen nu eenmaal. Het zou heel anders zijn als ik zoiets deed. Dat zou veel fouter zijn."

Hoe is je relatie met je tweede grote concurrent Tom Boonen?

"Een echte vriend zou ik hem niet noemen. Maar er is wel veel wederzijds respect. Ik denk dat we twee zeer vergelijkbare mannen zijn."

Er zijn wél verschillen. Om er één te noemen: Tom Boonen reed dit jaar Milaan-Sanremo niet uit wegens te koud. Cancellara streed tot het bittere einde mee voor de overwinning.

"(lacht) Mij zul je niet horen zeggen dat Tom een softie is. Trouwens, wat Milaan-Sanremo betreft, ik stond zelf ook op het punt om uit de wedstrijd te stappen, hoor. Het heeft echt bijna niets gescheeld. Als ze mij in de auto niet hadden aangemoedigd om verder te rijden, was ik ook gestopt."

Anders dan Tom Boonen rijd je ook niet rond met een Ferrari.

"Tom doet natuurlijk wat hij wil, maar mij zul je inderdaad nooit met zo'n bak zien rondrijden. Ik ben een jongen uit Bern. Dat is heel anders dan iemand uit Genève of Zürich, waar ze het heel gewoon vinden om met zo'n sportkar te showen. In Bern bekijken ze je scheef als je dat doet. Ze zouden je aanstaren zoals een Vlamingeen skiër op de Kwaremont. En, echt, het interesseert me ook niet, zo'n Ferrari. Ik pak niet graag uit. Mijn roots liggen in de working class. En ik blijf graag trouw aan mijn roots."

Voor een Zwitser die onze koersen komt winnen ben je opvallend geliefd. Heb je daar een verklaring voor?

"Dat is inderdaad vreemd. Eigenlijk zouden jullie me moeten haten. Ik heb er zelf geen verklaring voor. Maar ik vind het wel een geweldige eer."

Zou het te maken kunnen hebben met je aanvallende manier van koersen?

"Misschien. Ik ben in elk geval geen berekende coureur. Ik koers puur op instinct. Altijd en overal."

Een verhuis naar koersgek België zit er niet in?

"Nee. Ik ben en blijf een Zwitser. Ik hou van mijn land."

Ons bier is wel beter. Dankzij Twitter weten we dat je na een stevige koers wel eens een Westmalle naar binnen durft te kappen.

"Jullie biercultuur is inderdaad fantastisch. Hommelbier, Westmalle, Westvleteren, de keuze is echt eindeloos. Soms lijkt het wel of elke familie bij jullie zijn eigen brouwerij heeft. Zo'n cultuur moet je koesteren."