Eén ziekenhuis-patiëntop tien kampt met doorligwonden
In België krijgt 12 procent van de ziekenhuispatiënten te maken met decubitus of doorligwonden. Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) heeft voor het eerst een richtlijn opgesteld voor zorgverleners over doorligwonden.
Doorligwonden ontstaan vooral op de hielen en de stuit. Het zijn de lichaamsdelen waarop het meeste druk wordt uitgeoefend als een patiënt lang zit of ligt. De ernst van de letsels gaat van roodheid van de huid die niet verdwijnt als erop wordt gedrukt, tot het afsterven van weefsel en bot. "Dat is niet alleen pijnlijk, we weten ook dat patiënten met doorligwonden doorgaans langer gehospitaliseerd moeten worden en dat de wonden soms infecteren. Het gaat dus om meer dan enkel wat ongemak", zegt Koen Van den Heede van KCE.
Met 12 procent doet België het niet beter of slechter dan het buitenlandse gemiddelde. Toch is er volgens Van den Heede ruimte voor verbetering. "Bij instellingen waar de cijfers laag liggen, leeft een bewuste aandacht voor het probleem: personeel wordt opgeleid, richtlijnen worden opgenomen in de protocollen en het probleem wordt gemeten en opgevolgd. Doorligwonden vermijden, vraagt een constante aandacht."
Unieke oplossingen zijn er niet, het KCE raadt in zijn richtlijn een combinatie voor preventieve maatregelen aan: de patiënt regelmatig wisselen van houding, het gebruik van drukspreidende materialen, zoals speciale matrassen, en het vermijden van harde huidmassages. "Sommige patiënten kun je niet zomaar omdraaien, bijvoorbeeld als ze op intensieve liggen of via een machine beademd worden."
Bovendien wordt de preventie best op maat van elke patiënt georganiseerd. Als iemand in het ziekenhuis belandt, moet die dus gescreend worden op zijn of haar risico op doorligwonden. "Er zijn bepaalde risicogroepen, zoals bedlegerige patiënten, maar ook ouderen, mensen die fel vermagerd zijn, of last hebben van incontinentie."
De nieuwe richtlijn geldt volgens de onderzoeksinstantie ook als nieuwe bewustwordingscampagne voor zorgverleners. Ze wordt ook best opgenomen in procedures voor dagelijks gebruik en in opleidingen voor zorgverleners. De richtlijn zal medio 2013 worden aangevuld met een richtlijn voor de behandeling van doorligwonden.