Democraten en republikeinen gewikt en gewogen

Wie was de beste spreker?

Oud-president Bill Clinton hield een fabelachtige speech. Alsof hij de toehoorders meenam op ontdekkingstocht en hun dingen toonde die zij nog nooit zo op die manier hadden gezien. Toch was de beste spreker Condoleezza Rice, minister onder Bush. Het publiek zat aan haar lippen geplakt, terwijl ze sprak zonder dat er iets aan haar lichaam bewoog. Het was puur de kracht van het woord.

Wie was het beste nieuwe talent?

Julian Castro, de burgemeester van San Antonio, liet zien een groot talent te zijn in de Democratische Partij. Hij is een diamant, maar wel een die nog moet worden gepolijst. Zijn tegenhanger Marco Rubio, de Republikeinse senator uit Florida, staat verder. Hij is de betere spreker, al was het maar omdat hij zich al wat meer humor durft te veroorloven. Beiden zijn hartverwarmend in de manier waarop ze zich als Spaanstalige immigrantenkinderen hebben opgewerkt tot mogelijke presidentskandidaten in de toekomst.

Wie was de beste first lady?

Ann Romney slaagde erin de mens achter haar man Mitt te laten zien. Haar opdracht was immens: ze moest de kiezers meer van haar man gaan laten houden. Daardoor was ze nerveuzer en minder naturel dan gewoonlijk. Michelle Obama heeft een man die al aardig wordt gevonden. Zij was ontspannener en daarom beter. Duidelijk werd waarom ze na een moeilijke start in 2008 zo populair is geworden. Van de Amerikanen keurt 66 procent haar goed. Zou ze een nieuwe Hillary kunnen worden als Obama president af is?

Wie had de beste quote?

Amerikaanse speechwriters zijn de meesters van de oneliners. In onze contreien wordt er flink op geoefend, maar de bal wordt meestal misgeslagen. Op de Democratische conventie leverde de Democraat John Kerry, presidentskandidaat in 2004, het mooiste citaat: "Vraag Osama bin Laden maar eens of hij nu beter af is dan vier jaar geleden."