Punt volstaat niet voor Anderlecht
Ook bij het nummer vier in de Primera División, het sterke Malaga, bevestigde Anderlecht al het goede uit de voorbije Champions Leaguewedstrijden. Paars-wit speelde er verdienstelijk gelijk, en wie weet hoe de omstandigheden waren geëvolueerd indien bij een 0-0 stand de scheidsrechter een geldig doelpunt van Safari niet had afgekeurd. Omdat Zenit won in Milaan, dient paars-wit weliswaar met opgeheven hoofd het Europese toneel te verlaten.
'Wat als?' Met die vraag winnen mensen zelfs de Comedy Award op het World Media Festival in Canada. Minder grappig wordt het als we de vraag toepassen op wat allemaal gebeurde in La Rosaleda, gisteravond. Wat als kort voor rust het volkomen geldige doelpunt van Safari niet was afgevlagd, en daarmee ook het counterdoelpunt van Duda er nooit was gekomen? Wat als bij een 1-1 stand een geweldige actie van Jovanovic niet op de paal was beland?
Anderlecht had het eerste kwartier overleefd. De invallersploeg van Malaga startte verschroeiend. Nauwelijks afgetrapt zag Iturra zijn schot vanop de rand van de zestienmeter de paal likken. Het was vrouwen en kinderen eerst bij paars-wit. Toen Kouyaté zich al te makkelijk liet ringeloren - hij kende een lastige openingsfase - redde Proto in de lage hoek de knal van Buonanotte. Anderlecht kreunde; het was absoluut geen zicht. Malaga maakte het nóg bonter nadat Weligton voor een leeg doel vanop één meter over knalde.
De landskampioen ontsnapte, hees zich langzaam terug in de wedstrijd, en knokte, al voetballend, voor het waterkansje op kwalificatie voor de Europa League. Biglia haalde een goed niveau, en Jovanovic en Bruno blonken uit. Halfweg de eerste helft schepte 'Jova' een prima assist op het hoofd van 'Dieu', maar zijn quasi doelpunt werd miraculeus uit doel geslingerd door keeper Kameni. Dat diezelfde Kameni ook Bruno van een treffer hield, lag veeleer aan de slecht geplaatste intikker van de 19-jarige lefgozer. Bruno had hier altijd moeten scoren.
Anderlecht tankte vertrouwen in een partij die aan een hoog tempo werd gespeeld, met twee ploegen die defensief nogal wat steken lieten liggen. De hoop op kwalificatie werd evenwel snel de kop ingedrukt toen het nieuws kwam uit Milaan: Zenit was op voorsprong gekomen.
Op ongeveer hetzelfde moment begon in Malaga Safari aan een solo op zijn linkerflank. Hij wilde Mbokani bedienen, maar een Spaans been blokte de bal af. Safari zette dan maar rustig zijn ren verder die hij besloot met een lage schuiver in de verste hoek. Tot ieders verbazing keurde de Duitse ref het doelpunt af. Op aangeven van de lijnrechter, die Mbokani verkeerdelijk in offside had zien staan én bovendien de wait-and-seeregel niet toepaste.
Veel tijd om te bekomen van de verbazing was er niet, omdat Malaga vlijmscherp omschakelde. Duda lepelde de 1-0 over Proto, het voelde aan als een uppercut. Toen voor de rust werd gefloten, vloog de helft van de Anderlechtspelers massaal op de scheidsrechter af. Is dat dan het lot van de kleine ploegen?
Hoe dan ook, petje af voor de wijze waarop paars-wit bij een appelsientje en een koffie alle moed bijeenraapte. Het vierde kwartier was ijzersterk. Met Milan Jovanovic in een hoofdrol. Eerst wipte de Serviër de gelijkmaker over de kansloze Kameni - na een assist vanuit de kluts van Mbokani - en even later knoopte hij aan een scherp sprintje een even stevige loeier tegen de binnenkant van de verste paal. Het zat Jovanovic niet mee in deze Champions Leaguecampagne. Hij had twee, drie keer kunnen (of moeten?) scoren. Wat als dat gebeurd was?
In het laatste halfuur, waarin Anderlecht risico's ging nemen, golfde het spel op en neer. Malaga toonde zich daarin meteen efficiënt. Duda schudde zijn tweede van de avond uit de slof (2-1). Ach, het vervolg van het verhaal is voor de geschiedenis, zelfs de eervolle en verdiende gelijkmaker van Mbokani kort voor het einde (2-2). Paars-wit had zelfs kunnen winnen, indien Kameni in blessuretijd niet 'Dieu' had afgeblokt. Vanuit Milaan kwam evenwel geen hoopvol nieuws meer.