Opvolging van NMBS-baas Cornu triggert een hele "koehandel"

De regering beslist wellicht overmorgen wie de nieuwe spoorbaas wordt, als opvolger van Jo Cornu. Wellicht, omdat ze daarvoor de geknipte kandidaat moeten vinden. In dit geval betekent geknipt niet enkel dat hij of zij bijvoorbeeld sterk in de schoenen moet kunnen staan voor de onderhandelingen met de spoorvakbonden, maar ook aanvaardbaar voor alle politieke partijen.

En wat laatste betreft, hangt alles aan elkaar. Momenteel zijn er twee hoofdkandidaten in beeld: Sophie Dutordoir, ex-CEO Electrabel, met een duidelijke CD&V-stempel, en ook Jean-Paul Van Avermaet van het beveiligingsbedrijf G4S. "Die laatste, zo zegt men mij, komt met alle Vlaamse partijen goed overeen, en zou dus ook voor N-VA aanvaardbaar zijn", zegt Ivan De Vadder daarover.

Voorts is er ook nog Olivier Henin, oud-kabinetschef van Didier Reynders. Zorgt hij voor het evenwicht?

De puzzel moet passen. Niet enkel op politiek vlak, maar ook op taalvlak. "De puzzel ligt behoorlijk moeilijk", zegt De Vadder. "Wat N-VA wil, is niet zozeer iemand die Jo Cornu opvolgt, maar wel greep krijgt op de Raad van Bestuur van de NMBS. Dan krijg je politieke en communautaire evenwichten."

Die these is goed nieuws voor Henin, want als de N-VA haar zin krijgt, dan zal de CEO een Franstalige worden. Maar daarvoor moet de huidige voorzitter, Jean-Paul Fontinoy (de rechterhand van MR-vicepremier Didier Reynders), verwijderd worden. Henin als Franstalige CEO en een Nederlandstalige voorzitter, dat zou het plaatsje mooi doen kloppen.

Maar de puzzel is veel groter dan de NMBS alleen. Zo zitten er benoemingen aan te komen bij onder meer de Nationale Bank, bij het Gerecht van de Europese Unie en bij de Benelux. De Vadder heeft het in dit verband over een "koehandel": "Dat zijn politieke benoemingen heel vaak."

Dit hele proces kan een bedreiging vormen voor de regering-Michel, als er te veel naar buiten zou komen via de media. Want, zo zegt De Vadder, er wordt heel wat beslist in de achterkamertjes.

"Als anekdote kan ik meegeven dat er twee lijsten zouden circuleren. Een lijst met mensen die 290.000 euro zouden willen verdienen (het wettelijk ingestelde maximum) en een tweede lijst met mensen die eigenlijk meer vragen." Dat mag strikt genomen niet, "maar er valt wel een mouw aan te passen."

Ook zou er volgens De Vadder een eerste lijst zijn gemaakt door een headhuntersbureau, waarna de vicepremier nog enkele namen konden toevoegen. "Tot dit op de kern kwam en de premier zei: ik wil ook een naam toevoegen, waarna ze opnieuw het hele rondje overdeden. Dit zijn typische fenomenen die je krijgt bij politieke benoemingen."