COLUMN

We leven nog. De Maya's hadden het dus ook niet bij het rechte eind. Toch verdient leven in Vlaanderen in deze tijden enige toelichting. Met een vrijwel satanisch genoegen gaat de Raad van State meticuleus na of we wel in de juiste taal administratief zelfmoord plegen. Al moet het me überhaupt van het hart dat meer Duitse reclameslagzinnen à la 'Das auto' en 'Wir leben autos' van mij een overtuigd treingebruiker kunnen maken. Vertragingen inbegrepen.

Kunnen we 2013 uitroepen tot het jaar van het hervonden respect? Voor individuele bekwaamheden bijvoorbeeld?

In onze Vlaamse en federale administraties bevinden zich bekwame mensen die elk jaar meer en meer verkleuteren. Laten we hen het respect geven dat ze verdienen. Meer dan eens zeggen mensen mij daar: onze dienst kan meer aan met minder volk, mits voldoende ademruimte. Respect voor kennis en ervaring is een heel potente cocktail. De Vlaamse bevoegde minister moet daar misschien eens van proeven.

2013. Het jaar van respect voor de mensen die dit land nog willen en durven te besturen. Het vergt een zeker masochisme om vandaag nog regeringsverantwoordelijkheid op te nemen. Maar ook daar kan meer met minder. De versnippering van bevoegdheden en de regelitis vormen de mesthoop waarop de Raad van State het land stil zet.

2013. Het jaar van respect voor politie op straat en scheidsrechters in de sport, voor cipiers die de maatschappij afschermen van haar zelfkant, voor rechters die het gezond verstand laten zegevieren. Moge het een jaar worden van respect voor vakbondsleiders die weten dat een samenleving voorgaat op corporatieve belangen.

2013. Het jaar van respect voor alle leden van elke autoriteit die beseffen dat we in moeilijke tijden leven en dat het hun taak is de grote groep van mensen van goede wil te ondersteunen met ontvankelijkheid en inschattingsvermogen.

2013. Het jaar van respect voor jongeren die recht hebben op ontspanning zonder GAS-boetes. Ze hebben vooral recht op functioneel en doelgericht onderwijs dat de verworvenheden van de moderne kennistechnologie integreert. Ze hebben recht op aanmoediging en enthousiasme. Als de Vlaamse jongens en meisjes in het vierde studiejaar internationaal top zijn in wiskunde, dan lijkt het me een respectvolle doelstelling voor het middelbaar onderwijs om dit talent maar vooral dit enthousiasme ongeschonden doorheen de puberteit te loodsen. Zelfvertrouwen en een constructieve attitude, dat zijn pas eindtermen.

2013. Het jaar van respect ook voor schoolbesturen en inrichtende machten die tonnen verplichtingen hebben en er elke maand nog bij krijgen zonder dat nieuwe middelen volgen. Ze staan onder een oostblokterreur waardoor voortdurend disproportionele sancties dreigen. België verstikt, met Vlaanderen gebeurt net hetzelfde. We hebben veel nieuwe schoolgebouwen nodig. Maak het mogelijk dat het spaargeld van de burger dit kan mee financieren. Hier heeft een staatswaarborg echt zin.

2013. Het jaar van respect voor de huisarts die na een langdurige opleiding dicht bij de mensen staat en daar materieel niet zoveel voor terugkrijgt. Als gezondheid ons grootste goed is, moeten we dat Engelse spreekwoord durven toe te passen: put your money where your mouth is. Maar even goed moeten we durven de ziekenhuissector en de mutualiteiten nuchter door te lichten. Respect voor de patiënt betekent dat we uitgaan van zijn inschattingen, dat we hem goed informeren, dat we hem of haar inzicht geven in de echte scores van chirurgen en andere specialisten, de performantie van ziekenhuizen in het bestrijden van de ziekenhuisbacterie. Deze statistieken gaan namelijk over leven en dood.

2013. Het jaar van respect voor de durvers die nog ondernemen. 11.000 failissementen dit jaar in ons land. Maak zo snel mogelijk ondernemen weer aantrekkelijk. Alleen door welvaart te creëren blijft een humane samenleving mogelijk. Wellicht hebben we het Mattheus-effect van de zorgsector naar de economie geëxporteerd?

Regelneverij is de Vlaamse ziekte van de 21ste eeuw. Ontvetten behoort te gebeuren, niet om te besparen, maar om beter te kunnen functioneren. We moeten diëten om van onze obesitas te genezen. We moeten leren schrappen in plaats van de ongerijmdheden op elkaar te stapelen.

2013. Het jaar van respect dus.