Liefde in tijden van internet

Waar te beginnen

Internet kan je aan de man/vrouw helpen, zo veel is duidelijk. Volgens onderzoek van de Universiteit van Stanford is het de derde populairste plaats om een lief te vinden. Van de 3.000 heterokoppels die ze onderzochten in de How Couples meet and Stay Together-studie, leerde 22 procent elkaar online kennen. Net iets meer mensen leerde elkaar op café of aanverwanten kennen, maar de meeste deelnemers vonden hun lief via vrienden.

De onlinemogelijkheden lijken zo goed als oneindig. Van sociale netwerken, waar je net als in het gewone leven je ding doet binnen je vriendenkring en bijna onvermijdelijk nieuwe mensen leert kennen, over zoekertjessites waar je contactadvertenties - van lief tot goor - plaatst, tot ontmoetings- en datingssites, waar je echt gericht op zoek gaat naar een onenightstand of de liefde van je leven.

Internet heeft het onverwoestbare voordeel dat je er meer mensen kunt ontmoeten dan je ooit in een café, kantoor of stad vindt. Plus, je moet minder smalltalk door, want je krijgt dankzij het profiel al een glimp van de persoonlijkheid achter die aantrekkelijke foto. Maar ontmoetings- en datingsites hebben ook nadelen. Profielen die een loopje nemen met de waarheid, mensen die niet eerlijk zijn over waar ze naar op zoek zijn en natuurlijk af en toe een bonafide creep. En dat is volgens de Stanfordonderzoekers de kracht van Facebook en aanverwanten. Ook al hebben sociale netwerken niet per se datingapplicaties, ze fungeren als een virtuele vriendenkring. Als je iemand ontmoet, heb je al een gemeenschappelijke ‘vriend’. Daardoor zijn mensen sowieso eerlijker, en de kans dat ze een nepfoto op een profiel zetten is zo goed als nihil. Dat wekt vertrouwen en net dat geeft sociale netwerken een voetje voor op datingssites.

Sociale netwerken: Facebook, Twitter, Linked-in

Zoekertjes: Locanto

Ontmoetingssites: Rendez-Vous, Lexa, Relatieplaneet, Be2.

Datingssites: Parship, Match4Me, Be2, 50plusmatch, Youforme.

Aan de slag

Clichés en saaiheid zijn alomtegenwoordig, vindt Katrien. “Hoe ziet je ideale dag eruit, wat zou je zeker niet kunnen missen, de site had een aantal vraagjes voorzien. Man o man waren de antwoorden saai! Iedereen reist graag, is op zoek naar een soulmate, zoekt een spontane compagnon en zou als het enigszins mogelijk is graag willen vliegen of toveren. Niet iedereen heeft talent voor ronkende volzinnen, maar met een kleine inspanning ben je snel boeiender dan 80 procent van de profielen.”

Het nadeel van clichés is ook dat niet iedereen er hetzelfde mee bedoelt. Als je op zoek bent naar een onafhankelijke vrouw, wil je dan iemand die zelf kan beslissen wat ze als voorgerecht wil, of iemand die niet wil samenwonen? Als je jezelf als melancholisch omschrijft, hou je dan van kostuumfilms of ben je net bekomen van een depressie?

Verwar wie je bent niet met wat je doet, maar sta stil bij wat je belangrijk vindt en wat jou uniek maakt. Of vraag aan familie en vrienden om je in een paar woorden te omschrijven. Lees andermans profielen en schrap bij jezelf wat je overal anders ook leest. Wees concreet. Niet: “Ik reis graag”. Wel: “Mijn laatste reis ging naar Italië, mijn favoriete stad is Stockholm, en mijn droomreis is Bora Bora.” Aan het mailen? Proficiat. Schrijf niet alleen over jezelf, maar stel een paar leuke vragen, al dan niet op basis van zijn/haar profiel. Vermijd ellenlange epistels, en hou het luchtig. Miserabele scheidingsverhalen hou je beter voor een date.

Wie een foto op zijn profiel zet, wordt vaker gecontacteerd dan wie dat niet doet, ontdekte Chris. “Ik ben 36, maar zie er jonger uit. Omdat ik niet veel reacties kreeg, zette ik na een paar weken een paar foto’s online. Plots leek het of die leeftijd er niet zo veel meer toe deed. Ik kreeg zelf een mailtje van een jongen van 24. Om eerlijk te zijn, ik voel me ook meer op mijn gemak als ik weet hoe de persoon met wie ik mail eruit ziet.”

Kies een mooie, recente foto waarop je glimlacht. Voor de hand liggend? Dat denk je maar. Potentiële dates die er dronken, slaperig, chagrijnig of als een konijn in de koplampen uitzien, zijn geen uitzonderingen. Te vermijden zijn jolige feestjesfoto’s, foto’s waar je piepklein op staat, groepsfoto’s, zonnebrillen of bizarre outfits, patserige kijk-eens-waar-ik-geweest-ben-kiekjes of supersexy outfits. Kies liever voor een close-up én een ten-voeten-uit-beeld.

Katriens eerste date maakte een uitstekende eerste indruk. “Stijlvol, attent, interessant. Result, dacht ik. Maar al snel bleek hij een paar jaar ouder dan op zijn profiel. Hij woonde bovendien weer bij zijn moeder, wegens wel weg van zijn vrouw, maar nog niet gescheiden. Dom, want ik vond dat op zich allemaal geen probleem, als hij maar eerlijk geweest was.”

“Doorsnee, zo had ik mezelf omschreven”, lacht Ellen. “Ik ben niet doorsnee. Ik heb maatje 46. Een sexy 46, hoor, maar ik was bang dat het mannen zou afschrikken. Een van mijn dates vroeg waarom ik niet gewoon gezegd had dat ik volrond was, want hij viel daar net op. Daarna heb ik mijn profiel veranderd, naar romig en rond.”

Jeroen schreef zich in op een site die met een persoonlijkheidstest en een soort matchingpercentage werkt. “Flauwekul, dus al snel bedacht ik zelf criteria. Iedereen die meer dan vijf schrijffouten maakte of te veel verkleinwoorden gebruikte, mocht inpakken.” Veel mensen beperken hun zoektocht geografisch, willen een date die niet kleiner is dan 1.70 of niet jonger dan 35. Of liever iemand zonder kinderen. Het maakt niet uit welke criteria je kiest, zo lang je flexibel blijft, raadt Jeroen aan. “Ik ben vandaag al drie maanden samen met een meisje waar ik volgens de site maar 51 procent mee overeenkwam en die drie jaar ouder is dan ik. Op papier zag het er niet goed uit, maar live klikt het wonderwel.”

Denk sowieso vooraf na over je bedoeling, zoals Veerle. “Vier jaar na mijn scheiding, wilde ik weer iemand in mijn leven. Geen ‘nieuwe grote liefde’, maar iemand die genegenheid kon geven, ook fysiek, zonder mijn ondertussen weer een beetje gesettelde leven helemaal overhoop te halen. De meeste mannen met wie ik mailde, zochten een huishoudster waar ze ook mee naar bed konden, maar ik heb ondertussen een man gevonden die min of meer hetzelfde zocht als ik.”

Wie onlinedaten ziet als een fijne manier om mensen te leren kennen, zal na twee leuke dates een blij mens zijn. Wie online op zoek gaat naar de enige echte, loopt met open ogen de teleurstelling tegemoet. Leg de lat laag is geen gebruikelijk advies in onze ‘ik-ben-het-waard-wereld’, maar hier toch op zijn plaats.

“Stevens mailtjes waren gevat en interessant”, vertelt Ellen, “maar live bleek hij nogal vol van zichzelf. Nu laat ik het mailen niet lang aanslepen. Na een mailtje of vier kan ik inschatten of iemand leuk genoeg is voor een avondje uit.” Mail is niet echt spontaan. Lieve, originele of grappige mailtjes zijn misschien het resultaat van veel schrappen en nadenken, en kunnen dus wel eens misleidend zijn. Bovendien gaat de fantasie aan het werk als je niet veel meer dan een voornaam en wat schrijfsels hebt. Wacht daarom niet te lang om af te spreken.

Uitnodigingen die onbeantwoord blijven, over en weer-gemail waar plots en onverklaarbaar een einde aan komt, dates die eindigen met ‘dit moeten we nog eens doen’, waarna je nooit meer iets hoort, het is onvermijdelijk. “Internet is een beetje zoals de auto. Sommige mensen lijken elke vorm van beleefdheid achter zich te laten”, lacht Katrien. Internet is een virtuele plek, waar sociale controle amper bestaat, en dat merk je. Hou daarom rekening met het feit dat je het deksel af en toe op de neus zal krijgen.

“Martin was een ramp”, vertelt Ellen. “Hij was een absolute kwal. Op vorige dates had ik nooit mijn nummer gegeven, die werden per mail geregeld. Maar Martin wilde het absoluut, ‘voor als hij wat te laat zou zijn’. En dus wist hij me na die eerste date veel te makkelijk te vinden. Lastig. Nu geef ik mijn nummer pas nadat ik iemand live heb ontmoet.” Nogal wat datingsites beschermen hun klanten met een eigen mailsysteem waar je kunt chatten onder een schuilnaam. Als je niet wilt, moet je amper persoonlijke gegevens vrijgeven. Paranoia is niet nodig, maar wees ook niet naïef.

Goede tijden…

“Jo was een vriend van een vriendin, en zijn Facebookcommentaren vielen me op, wegens altijd gevat en origineel”, vertelt Magali (31). “Ik heb een paar keer gereageerd op dezelfde berichtjes als hij, en zo werden we Facebookvrienden. Er werd over en weer gereageerd en zelfs gemaild, maar zijn status was ‘in een relatie’ dus heb ik me ingehouden. Moeilijk, want ik had een serieuze crush. Heel vreemd, zo’n beetje verliefd zijn op een naam op je scherm. Toen zijn status veranderde naar ‘vrijgezel’, had ik de moed niet om hem uit te vragen. Gelukkig gaf mijn vriendin een paar weken later een verjaardagsfuif. Ik herkende hem meteen van zijn fotootje en eenmaal in gesprek, hebben we dat zonder moeite een paar uur volgehouden. Jo live bleek even interessant als Jo virtueel, en bovendien oneindig veel aaibaarder. We zijn ondertussen een jaar samen, en als iemand me vraagt waar we elkaar hebben leren kennen, zeg ik altijd op een feestje. Een leugen, want eigenlijk werden we verliefd aan ons computerscherm. Maar daar schaam ik me een beetje voor.”

…slechte tijden

Als Annemieke Linders op een internetsite Arnoud ontmoet, is ze dolgelukkig. Hij zeilt, verdient goed de kost, heeft net als zij kinderen uit een stukgelopen relatie én is in haar geïnteresseerd. Na een mislukt huwelijk en een pijnlijke relatiebreuk was een man die op het eerste gezicht loyaal, begripvol en een gentleman is, net wat ze nodig had. Ook omdat ze professioneel nog altijd samenwerkt met de man die haar een paar maanden geleden had gedumpt. Dat Ar- noud zijn eigen zeilbedrijf heeft, met een openstaande vacature als chartermanager in het zonnige Frank- rijk, lijkt een godsgeschenk. Ze heeft voor het eerst in haar leven het gevoel dat haar droom is uitgekomen. Voor deze man is zij nummer één. Maar als ze haar baan en huis opzegt om bij hem te gaan werken, be- ginnen er dingen mis te lopen. Reisjes die niet doorgaan, beloftes die niet nagekomen worden. En dan krijgt Miek telefoon van haar schoonzus. Die had op een aantal sites ontdekt dat Arnoud een bekende op- lichter is. Miek gelooft niet meteen wat ze leest, maar wacht af, tot duidelijk wordt dat Arnoud inderdaad een bedrieger is, en zelfs gezocht wordt in Frankrijk. De hele historie haalt het leven van Miek zo overhoop, dat ze beslist een boek te schrijven over hoe gevaarlijk internetdaten kan zijn. Dat werd Bedrogen.