Ten aanval tegen Oostenrijk

BRUSSEL

Georges Leekens werkt met de Rode Duivels aan een nieuw elan. Een zege vanavond kan zijn werk extra klank en luister bezorgen: ‘We willen de tegenstander meteen onder druk zetten.’

“In de sport liggen euforie en depressie dicht bij elkaar”, waarschuwt Georges Leekens. “De zege tegen Kazachstan maakt van ons nog geen topploeg. Ik zag zaterdag Frankrijk-Roemenië op televisie... We hebben nog een lange weg te gaan, hoor. Te beginnen tegen Oostenrijk. Maar één ding is zeker: ik geloof in deze groep.”

De bondscoach weet de schijnwerpers op zich gericht. Zijn langetermijnvisie, zijn opvallende selectiekeuzes, zijn ‘revolutie’, het maakt dat Georges Leekens opvalt: “Ik besef dat ik mezelf in de wind zet. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar, werk en leven moeten een beetje uitdagend zijn. Maar ik heb de steun van mijn bestuur. Met ook nog de hulp van het publiek op de Heizel moet het mogelijk zijn om de drie punten te halen tegen Oostenrijk.”

Leekens betaalde vrijdag in Kazachstan een stukje van zijn loon terug, met een geslaagde veldbezetting plus een renderende wissel in de rust. Ook de afgelopen dagen rustte de bondscoach nauwelijks, zijn wedstrijdvoorbereiding onderbrak hij enkel zondag even. “Al op de terugvlucht uit Astana zagen jullie mij springen en vliegen. Ik heb de voorbije weken nauwelijks geslapen. Als ik vertrouwen heb in mijn spelers, moeten mijn spelers vertrouwen hebben in mij. Dinsdagmiddag, zo’n vier uur voor de aftrap, zit mijn werk er op, hopelijk valt de puzzel daarna in elkaar.”

De puzzel is voor velen een beetje onortohodox, maar zolang Leekens resultaten voorlegt, kan hij op de steun van de natie rekenen.

Leekens heeft op korte termijn een band gesmeed onder de Rode Duivels die zelfs routiniers als Vincent Kompany goedkeurend doet opkijken. Kompany noemt de huidige sfeer in de nationale ploeg zelfs de beste ooit, “te vergelijken met de sfeer in de beloftenselectie op de Olympische Spelen”. Voor Leekens is iedereen dezelfde, elke speler mag zich belangrijk wanen. Neem nu de boodschap op zijn persconferentie gistermiddag. Journalisten trachtten te achterhalen wie vanavond linksachter staat, Deschacht of Lombaerts. Met wie kwam de bondscoach aandraven? “Jullie vergeten dat op een dag Pocognoli wel eens mijn man kan zijn op links.” Schrik dus niet als vandaag ‘Poco’ twee centimeter is gegroeid.

Leekens heeft ervaring zat, hij kent de gevoeligheden van voetballers, en legt een basis voor solidariteit. In een sfeer van onderling respect en begrip wil de bondscoach tot resultaten komen. Vorige maand mocht een international ’s nachts het spelershotel verlaten omdat thuis zijn hond was aangereden en overleden.

Krediet is broos

Maar nergens zijn krediet en stabiliteit zo broos als bij de nationale ploeg. De dubbele nederlaag tegen Duitsland en Turkije zorgde ervoor dat de Rode Duivels in het restant van de kwalificatie zo goed als alles moeten winnen. Wat baten hard werk, stabiliteit, vriendschap en tactisch meesterschap als op het eind van morgenavond het EK van 2012 verder weg dan ooit ligt? Een nieuwe ontgoocheling tegen Oostenrijk zou net omwille van bovenstaand verhaal een enorme dreun betekenen. Oostenrijk speelde vrijdag tegen Azerbeidzjan naar verluidt een sterke interland, gedragen door veel lengte en kopbalsterke jongens. Georges Leekens: “We willen de tegenstander graag meteen onder druk zetten en een doelpunt zoeken. Maar als blijkt dat het moeilijk wordt, mogen we onszelf niet blind in de vernieling rijden. Het goaltje mag ook in de laatste minuut vallen.”

Eén coach voor alle spelers, alle spelers voor één coach, en de drie punten hopelijk als beloning. (SK)