Voetbal is geen inburgeringsexamen, of wel?

V anavond is het voor België een match van de waarheid, zondag heeft Eric Gerets met Marokko de klus al geklaard. Je moest eens weten hoe populair deze mysterieuze gelovige wel is. Moesten er democratische verkiezingen zijn in Marokko, wat nog steeds een illusie is, Eric Gerets zou op een been winnen.

Ik supporter voor beide ploegen en ik krijg het op de heupen als ze vragen waarom er zo weinig allochtonen voor België supporteren. Alsof een wedstrijd een inburgeringsexamen is.

Nu je het zegt? Wat te denken van Bart De Wever en Filip De Winter? Zouden ze licht spastische neigingen krijgen als de Belgische driekleur wordt boven gehaald en de Brabançonne wordt gemurmeld? En kunnen we deze figuren bestempelen als slechte Belgen?

Zondag versloeg Marokko Tanzania. Ik bekeek het op café in de Turnhoutsebaan. Een café dat ook een vzw is en waar de doorsnee autochtoon zou denken dat er lustig gedeald wordt. Vreemd dat ik daar nooit geitenwollen sokken of bakfietsbobo's zie. Ze serveren nochtans de beste muntthee.

In de Turhoutsebaan was er zondag een zekere spanning te voelen. Je zag groepjes blanke mannen rondhangen ter hoogte van de vzw's. Ik had de indruk dat hen de toegang geweigerd werd. Zouden vzw's een lik-op-stukbeleid voeren? Zo van, wij mogen geen discotheken in, blijven jullie maar weg uit onze vzw's. Uiteindelijk bleken het politieagenten in burger te zijn.

Theater

Ik ga niet naar een vzw voor het voetbal, maar voor het theater tijdens de wedstrijd.

Spelers worden dan met wilde handbewegingen uitgescholden, en bij een goal wordt op tafel gesprongen alsof ze bronstige chimpansees zijn. Met een woedende cafébaas tot gevolg. Soms pinkt er iemand een traantje weg. Dan weer steekt er iemand een monoloog af: dat het allemaal vriendjespolitiek is, zijn zus het met de trainer doet, hij de zoon van een generaal is en bovendien aangetrouwde familie van de koning blijkt te zijn. Wie enig acteertalent zoekt, moet eens in een vzw binnenspringen.

Een tijd geleden keek ik in een vzw naar een wedstrijd van Marokko. Daarna was er op de Turnhoutsebaan amok uitgebroken. Baldadige jongeren wilden de overwinning van hun favoriete ploeg met de wereld delen. Wat een altruïstische gedachte is.

Met gevoel voor drama bestempelde de media de Turnhoutsebaan als oorlogsgebied. Patrick Janssens die de frituurlucht van 't Draakske of is het nu 't Kriekske steeds harder begint te ruiken, kon ook niet achterblijven.

Wat als allochtone jongeren onlusten veroorzaken na een overwinning van België? Zou dat geen vorm van integratie kunnen zijn? Patrick Janssens zou dan moeten zeggen: 'Ik heb slechte dingen gezien, maar ook goede. Dat stenen gooien is onaanvaardbaar, we zitten hier niet in Gaza. Oké, er zijn wat politiecombi's beschadigd, maar daarvoor zijn we verzekerd. Maar misschien kan een agent zijn persoonlijk voertuig inbrengen. En toch heb ik vandaag een knap staaltje van integratie gezien. Het ontroerde mij diep, zeer diep. Allochtone jongeren die de straat op gaan voor onze nationale ploeg. Daarover heb ik maar een ding te zeggen. De multiculturele samenleving is gelukt!'

Alle gekheid even buiten beschouwing laten, want er is een duidelijke gedragswijziging in supportersland aan het gebeuren. De modale allochtoon supportert steeds meer voor België, net zoals de modale autochtoon. Jaja, zelfs de onverbiddelijke goede Vlaming, die nooit geen water in de wijn zal doen, supportert voor de nationale ploeg. Neem het van mij aan, binnenkort zie je ze in het stadion ook met Vlaamse vlaggen zwaaien.

Het komt omdat de Belgische nationale ploeg rock 'n roll allures heeft gekregen. De kapsels van Fellaini en Witsel, de acties van Mertens en Hazard, de presence van Kompany. Bovendien winnen ze en dat spreekt tot de verbeelding.

Alles draait om bewondering. De fan wil een held zien, geen druiloor, anders haakt ze af.

Moest het Marokkaanse elftal onaantrekkelijk voetballen en regelmatig onderuitgaan, geen kat zou voor hen juichen en dan zal de collaboratie met het Belgisch elftal zich langzaam maar zeker doorzetten.

Wie vanavond theater en voetbal wil zien, moet een vzw binnenwandelen. Je kunt daar de overwinning van België vieren of je verdrinken in de muntthee bij een nederlaag. En misschien terug juichen: Turkije zit in een neerwaartse spiraal en ik betwijfel of ze hun wedstrijd zullen winnen. Ik zou Bart De Wever en Filip De Winter aanraden om naar een Turkse vzw te gaan, daar kunnen ze knus naast elkaar zitten, de Vlaamse vlag als dekentje gebruiken en vurig hopen op een overwinning van de Turken.