WONEN IN BOEKEN
Leven tussen boeken is wat de mensen in deze rubriek letterlijk doen. Elke week portretteren we een fervente lezer in zijn huiselijke omgeving en peilen we naar zijn of haar liefde voor literatuur. Vandaag: algemeen coördinator van Koning Kevin
Gil Géron
Naam
Gil Géron, (59)
Stad
Dilsen-Stokkem
Beroep
algemeen coördinator jeugdwerkorganisatie Koning Kevin
Vrije tijd
bijwonen van theater, dans, muziek en opera, vorming geven over voorleesbevordering en personeelsbeleid; en bakken
"Ik hou enorm van kinderboeken voorlezen. Ik wil kinderen iets waardevols aanbieden: de beleving van een verhaal natuurlijk, maar ook speelse ontwikkeling. Geef een kind een verhaal en het reageert spontaan. Het heeft nog geen remmingen.
"Het idee dat je kinderen boeken moet geven louter om te leren lezen, is fout. Daardoor verliezen ze hun motivatie. Je ziet dat ook bij mensen die vooral kennis willen overbrengen. 'Heb je het begrepen?' vragen ze dan. Vandaar dat het secundair onderwijs voor mij zo'n afknapper werd. We kregen iets te lezen en we wisten op voorhand dat we er nadien vragen over zouden krijgen. Dat is toch niet leuk?
"En de keuze van de boeken ook. Zo moesten we Hubert Lampo lezen. Die zou ik toch nog een keertje moeten herbekijken, denk ik vaak, gewoon om na te gaan of hij echt zo slecht is als ik hem toen vond.
"Mijn absolute favoriet is Het land van de grote woordfabriek van Agnès de Lestrade. Het gaat over een land waar mensen niet kunnen spreken voor ze woorden hebben gekocht. Koude, rationele woorden zijn het goedkoopst, terwijl woorden die de wereld mooier maken, juist heel duur zijn. Een jongen is verliefd op een meisje. Om zijn liefde te kunnen uiten, heeft hij dure woorden nodig. Maar er is méér dan alleen dat verhaaltje. Zo zoeken mensen in vuilnisbakken naar woorden die de rijken hebben weggegooid. Het is dus ook een geëngageerd boek en dat vind ik net zo belangrijk.
"'Lezen is denken met andermans hoofd', zei Arthur Schopenhauer. Door te lezen, leer ik hoe andere mensen de wereld zien en dat beïnvloedt mijn kijk dan weer. Daarom vind ik het gebrek aan diversiteit in kinderboeken zo jammer. Bepaalde thema's komen amper aan bod. Of als tegenreactie worden ze juist heel erg expliciet uitgewerkt. Je moet weten dat twee vrouwen samen ook een kind kunnen hebben. Doe toch eens normaal, denk ik dan, en vertel gewoon een verhaal waarin twee mannen of vrouwen een kind hebben, zonder dat te thematiseren.
"Het liefst van al ga ik met mensen aan de slag en leer ik hen interactief voorlezen, soms op school, maar ook bij geïnteresseerden thuis. Daarom heb ik samen met mijn nichtje Narrata opgericht. We organiseren een soort Tupperware-party's, met dat verschil dat we geen potjes en schaaltjes willen verkopen, maar wel gratis leesplezier schenken."