Direct naar artikelinhoud

'Ik moest door een rouwproces'

'Goed, met mij gaat het goed', zegt Aagje Vanwalleghem (24). Nadrukkelijk, alsof ze twijfels moet wegnemen. De ex-turnster kwam de voorbije maanden dan ook een paar keer erg emotioneel op het televisiescherm. Eerst in MasterChef, daarna in Expeditie Robinson, nu donderdag in All You Need is Love.

Je stopte in Expeditie Robinson omdat je eerst jezelf moest overwinnen. Hoezo?

Aagje Vanwalleghem: "Tijdens die nachten in Maleisië besefte ik dat mijn turnleven helemaal over was en dat ik echt een nieuw leven moest beginnen. Een paniekaanval was het niet, maar ik werd wel met mezelf geconfronteerd. Ik moest blijkbaar door een rouwproces omdat mijn leven als turnster was afgesloten. Mijn deelname aan Expeditie Robinson versnelde dat proces. De crash die ik doormaakte, was misschien groter dan bij andere sporters die hun carrière beëindigen, maar daarna kon ik wel weer verder. Op Facebook zie ik nu nog altijd veel turnfoto's van turnsters die al enkele jaren voor mij stopten. Dat is toch een teken dat ze een beetje spijt of heimwee hebben. Bij mij is dat niet het geval. Het einde van mijn sportcarrière kwam hard aan, maar het was de korte pijn. Nu heb ik er geen last meer van."

Je zei regelmatig dat je niet meer wilde vechten, maar niemand verplichtte je daar toch toe?

"Als je in de topsport iets wil bereiken, moet je vechten. Dat is geen keuze. Daarom vind ik mijn leven momenteel ook te gemakkelijk. Hoewel het eigenlijk niet zo gemakkelijk is. Ik moet mijn diploma halen, werk vinden, we denken aan kinderen. Het zal moeilijk zijn om dat allemaal te combineren, maar fysiek is het te gemakkelijk. Ik was gewend om mijn lichaam te mishandelen door de fysieke belasting en daardoor altijd adrenaline en stress te voelen. Dat mis ik nu."

"Ik vocht dus altijd voor mezelf, maar ik vroeg me wel af of mijn moeder me nog interessant zou vinden als ik niet langer Aagje de turnster zou zijn. Tja, ik heb behoorlijk wat bevestiging nodig. Ook van mijn vriend Dennis (Goossens, ex-polsstokspringer, SJS) trouwens. Wat als hij me niet meer graag ziet als ik niet meer sport, dacht ik."

Merkte je de voorbije maanden dat sommigen je voorheen alleen leuk vonden omdat je turnde?

"Helemaal niet. Ik vroeg me in het verleden wel heel vaak af of mensen alleen vriendelijk waren omdat ik goede prestaties leverde. De collega's reageren nu toch nog altijd even leuk als vroeger. Dat is een opluchting."

"Met de mensen die me alleen graag zagen omdat ik turnde, had ik voorheen waarschijnlijk ook geen band. Zij hadden mij misschien nodig in het team of in de turnfederatie, maar ik zou zelfs niet weten wie ze zijn. Ik ben namelijk heel gereserveerd. Ik kom niet zo over, maar ik kijk altijd eerst heel lang de kat uit de boom. En ofwel heb ik iemand graag, ofwel helemaal niet. Als iemand mij bevalt, ben ik heel open tegen die persoon. Is dat niet het geval, kom ik misschien hautain over, want dan blijf ik heel afstandelijk. Ik probeer er dan voor te zorgen dat mensen niet met mij durven praten. Al denk ik dat ik wel toegankelijker ben nu ik stopte met turnen."

Je wordt ook omschreven als hard, maar vooral omdat die eigenschap nodig is om aan topsport te doen. Werd je daardoor iemand die je anders niet zou zijn?

"Zo rond mijn zeventiende was ik op de trainingen behoorlijk nors omdat ik me zo focuste op het turnen. Ik zei alleen wat echt nodig was en thuis deed ik precies hetzelfde. Mijn moeder wees me er toen op dat ik die topsportmentaliteit buiten de turnzaal beter achterwege liet. Daarna ben ik sterk veranderd. Ook omdat ik Dennis leerde kennen. Ik was op dat moment bijna klaar met de middelbare school en plots was er meer in mijn leven dan alleen het turnen."

Merk je nu toch niet dat je eigenlijk wereldvreemd was? Door het ongeval van voetballer Jonathan Legear werd onlangs weer duidelijk dat sporters niet altijd in het echte leven staan.

"Voetbal en turnen verschillen als hemel en aarde. Ook financieel. Als turner kun je rondkomen, als voetballer op topniveau kun je doen wat je wil. Ik merkte ook op de sportschool al dat voetballers iedereen mochten plagen, maar meteen op hun teen waren getrapt als je zelf een grapje maakte. Ze komen meer in de media, hebben meer geld, kunnen meer doen. Ze kunnen een betere auto kopen, een model dat sneller rijdt en je hebt gezien waar het eindigt. (lacht) Voetballers hebben gewoon veel meer mogelijkheden, dus ook meer kans om het te verpesten. Maar ik wil niet veralgemenen. Er zijn ook voetballers waar ik veel bewondering voor heb."

"Zelf heb ik sinds vorige maand geen contract meer bij Bloso. Ik moet dus op zoek naar een inkomen, want we hebben een huis dat moet worden afbetaald."

Deed je dan aan Expeditie Robinson mee voor het geld?

"Nee, zeker niet. Het is wel mooi meegenomen dat ik nu wat geld kan opzij zetten voor als het ooit nodig is, maar dat was niet de reden voor mijn deelname. Je kunt nu eenmaal moeilijk zelf naar Maleisië trekken en je daar op een onbewoond eiland installeren."

Je dook ook op in MasterChef en donderdag verschijn je in All You Need is Love. Is dat mediageilheid?

"Helemaal niet. Als ik nog twee jaar in de schaduw moet staan omdat ik mijn studies moet afwerken, dan is dat zo. Maar topsporters worden snel vergeten. En ik wil heel graag snel iets doen in de media. Ik studeer communicatiemanagement en wil daarna meteen de juiste weg inslaan. Het is tenslotte voor de rest van mijn leven. De keuzes die ik daarvoor nu moet maken, daar kan ik zo over tobben. Maar ik ga niet depressief worden als ik niet met mijn gezicht op tv kom."

"Gella Vandecaveye zou je ook mediageil kunnen noemen, maar wat doet zij eigenlijk? Ze zorgt ervoor dat ze een maandelijks inkomen heeft en dat judo in de belangstelling blijft. Ik probeer ook te zorgen dat de turnsport in België zichtbaar blijft. Gewoon, omdat ik van de sport houd. Als ik ooit kinderen heb, gaan ze ook allemaal turnen. Of ze er nu goed in zijn of niet, de basis kunnen ze altijd gebruiken."

Wil dat zeggen dat jou nooit iets overkwam dat niet voor herhaling vatbaar is?

"Alles heeft een reden. Toen ik drie weken lang met mijn trainer in Roemenië zat, belde ik mijn mama elke dag wel anderhalf uur lang. Maar dat was niet om mijn beklag te doen. Ik zat gewoon altijd alleen. Die eenzaamheid, daar zou mijn zoon of dochter het misschien ook moeilijk mee hebben. Zelf heb ik er toch geen spijt van dat het zo liep. Ik liet mijn lichaam lijden, maar ik zag ook zo veel van de wereld. Okee, als ik via Facebook contact heb met mensen waarmee ik in de lagere school zat, blijkt dat zij vaak getrouwd zijn. Ze hebben een huis en kinderen. Als je het zo bekijkt, hebben zij misschien een voorsprong op het echte leven. Als topsporter deed ik wel veel levenservaring op. Die kan ik gebruiken in mijn verdere loopbaan."

Je trainer zei ooit wel dat zijn meisjes zo mager moesten zijn dat ze niet menstrueerden.

"Zoiets gaat bij mij het ene oor in en het andere oor uit. Als de meisjes menstrueren, is dat zo. De trainer kan er geen stop insteken. (lacht) Hier valt het trouwens nog mee hoor. Kijk maar eens naar wat er in China gebeurt. Ik denk trouwens dat de trainer gewoon bedoelde dat het betekent dat je in je pubertijd komt als je menstrueert. Dan word je groter en zwaarder, wat het lastiger maakt om te trainen."

Je maakte het tijdens je pubertijd ook je adoptiemoeder wel eens lastig.

"In het jaar na de Olympische Spelen in Athene, ja. Ik wilde stoppen met turnen en wilde atletiek gaan doen. Mijn moeder vond dat een slecht idee. Ze zei dat ik moest oogsten wat ik had gezaaid. Zij had makkelijk praten, vond ik. Zij moest niet in die turnzaal staan. 'Waarom heb je me eigenlijk geadopteerd', vroeg ik haar. 'Om te turnen? (lachje) Maar dat had weinig met mijn adoptie te maken. Ik had trouwens graag gezien hoe ze me ging ophalen in Brazilië. Mijn adoptiemoeder en mijn moeder zaten tegenover elkaar, allebei te huilen. De ene van geluk, de andere van verdriet."

Voor All You Need is Love ging je langs bij je familie in Brazilië. Voel je een band met hen?

"Toch wel. Een aantal jaar geleden kreeg ik via Orkut, de Zuid-Amerikaanse versie van Facebook zeg maar, plots een bericht van mijn zus in Brazilië. Sindsdien hebben we contact. Ik heb nu twee families en daar ben ik heel dankbaar voor. Ik kan ook nog altijd in Brazilië gaan wonen. Mijn vriend zou dat heel graag doen, maar ik momenteel echt niet."

"Mijn leven hier is momenteel dan wel wat onzeker, je moet weten waar je vandaan komt. Het had evengoed gekund dat ik nu in Brazilië een vreselijke baan had. Of dakloos was. Of dood, dat kan. (lacht) Ik ben dus heel dankbaar voor alles dat ik heb."

Expeditie Robinson, vanavond om 21u30 op 2BE. All You Need is Love, vanaf donderdag om 21u op vtm.