Leekens laat Duivels in de steek
Georges Leekens (62) verlaat de Rode Duivels en tekende bij Club Brugge een contract voor drie seizoenen: 'Ik kon niet weerstaan aan het project van Club Brugge.' Algemeen directeur Vincent Mannaert treft eerstdaags een financiële regeling met de voetbalbond, die verweesd achterblijft.
Anderhalf uur voor de wedstrijd tegen KV Kortrijk was het Jan Breydelstadion en omstreken een oase van rust. Tot het nieuws over Georges Leekens die peis en vree ruw kwam verstoren. Supporters zag je hun smartphones grijpen, onbekende mensen spraken elkaar aan, in de persruimte werden zúlke ogen getrokken. Kortrijktrainer Hein Vanhaezebrouck werd zelfs boos toen hij net voor de opwarming de berichtgeving vernam. Een complete verrassing, zeg maar.
Ook voor Leekens zelf, zo vertelde hij op zijn persvoorstelling, anderhalf uur na de partij: "Tot voor een paar dagen had ik nooit durven denken hier te zitten. Ik heb enkele slapeloze nachten achter de rug; het is voor mij niet makkelijk om mijn engagement tegenover de Rode Duivels los te laten."
Georges Leekens was twee jaar bondscoach. Hij slaagde erin om de nationale ploeg een nieuw elan te bezorgen; de Rode Duivels zijn de voorbije tien jaar nooit zo populair geweest. Tijdens zijn bewind bewees Leekens dat hij kan werken met jonge voetballers op de drempel van een doorbraak naar de wereldtop.
"Ik heb de indruk dat ik met de nationale ploeg iets neerzette voor 90 procent af is", legde 'Mac The Knife' uit. "Die jongens zullen zich ongetwijfeld kwalificeren voor het WK, ook zónder mij." Voor veel toehoorders klonk dat discours ongeloofwaardig.
Leekens is over de streep getrokken door het enthousiasme van Club-voorzitter Bart Verhaeghe en zijn algemeen directeur Vincent Mannaert. Verhaeghe ziet in Leekens 'een topcoach', en Club Brugge wil dat hij hen volgend seizoen de titel bezorgt. Het bestuur hoopt zelfs vurig dat Leekens in augustus de club al kan plaatsen voor de poules van de Champions League.
"Georges is de belichaming van 'No Sweat No Glory'", triomfeerde Verhaeghe, "deze man ís Club Brugge." De Brugse bestuurstop nam donderdag contact op met Leekens en rondde de deal af in zowat 72 uren, weliswaar niet zonder enkele momenten waarop de onderhandelingen in het slop leken te komen. Zaterdagavond werd een mondeling akkoord bereikt, dat op Moederdag bekrachtigd werd.
De persvoorstelling was een kolfje naar de hand van Leekens. De ethische bezwaren, de vragen bij de razernij van François De Keersmaecker, zijn jobhoppen: 'Mac The Knife' bleef stoïcijns om alles heen dribbelen. "Is wachten op je ontslag dan zo ethisch?", "Gelukkig zegt De Keersmaecker niet dat hij blij is met mijn vertrek", "Financiële motieven hebben geen enkele rol gespeeld. Dan zat ik hier niet. Als geld een drijfveer is, ben je niet goed bezig. Club Brugge en ik hebben elkaar nodig." Leekens is de ervaren rot die het allemaal al eens beleefde, en je maakt hem niet makkelijk gek meer.
Hij zei dat hij gelukkig was, en zo oogde Georges Leekens ook. Het is een terugkeer naar zijn tienerjaren, het betekent werken in zijn achtertuin van Hertsberge, het is een werkgever naar zijn hart en zijn mentaliteit. Leekens moet de juiste balans zien te vinden tussen het resultaatvoetbal van Christoph Daum en het gallery play van Adrie Koster. Hij zal dat doen met een tikkeltje flair, een scheut provocatie, en veel noeste arbeid. "Het werk begint morgen en is niet makkelijk", vertelde Leekens zonder verpinken. Bart Verhaeghe weet inmiddels dat zijn nieuwe trainer aardig wat versterking wenst, als de doelstelling - kampioen worden - wil gehaald worden. Georges Leekens & Club Brugge: dat zal ongetwijfeld knetteren.