Adel wil Belg weer trots maken

Een standbeeld oprichten. Of een monument. Of misschien gewoon het Jubelpark eens goed onder handen nemen. Nee, ze zijn er nog niet helemaal uit wat het sluitstuk van hun veertien (!) jaar durende campagne zal worden. Maar daar trekken de nazaten van Alexandre Gendebien, Louis de Potter en andere instigatoren van de Belgische onafhankelijkheid zich niet veel van aan.

"2030 is nog ver", zegt Bénédicte Osy de Zegwaart, née Brialmont, een afstammeling van generaal Mathieu Brialmont. "In december gaat een theaterstuk in première voor 8- tot 10-jarigen. Volgend jaar lanceren we wellicht twee films, eentje over Leopold I in mei en later misschien ook nog een over de geschiedenis van België. We plannen tot 2030 zeker twee evenementen per jaar, maar geef ons nog wat tijd voor de precieze uitwerking. Het is een work in progress."

Over hun beweegreden bestaat in ieder geval geen twijfel: de Belg weer fier maken op zijn land. "We leven in een klimaat van seperatisme. Toen daarbij ook nog eens de aanslagen kwamen, hadden we met enkele vrienden echt het gevoel dat we iets moesten doen voor ons land. Een soort boost geven, iets om het optimisme te doen terugkeren", zegt Brialmont. "Daarom zijn we een sensibiliseringscampagne gestart om de Belg zijn geschiedenis te laten herontdekken. Te tonen wat een geluk we hebben dat we in zo'n prachtig, democratisch land wonen."

Die enkele vrienden, dat zijn dus toevallig allemaal van verder of dichtbij nazaten van mannen die te maken hadden met de revolutie dan wel een rol speelden toen het koninkrijk België boven het doopvont werd gehouden. Is het niet opmerkelijk dat zij elkaar, bijna tweehonderd jaar later, nog steeds als vrienden beschouwen? "Bof", zegt Philippe Gautier, achterneef van Jean Barbanson, die lid was van het Nationaal Congres van België. "Le monde est petit."

"Het is vrij normaal, hoor, dat ze elkaar nog kennen", zegt ook professor emeritus hedendaagse geschiedenis Mark Van den Wijngaert (HUB). "Niet dat er een apart clubje bestaat met daarin de nazaten van de oprichters van het land, maar de adel treft elkaar nog geregeld op bepaalde feestjes. Zo groot is die groep nu ook weer niet."

Achter het initiatief moet ook niet te veel gezocht worden, zegt de monarchiekenner. "Al helemaal niks reactionairs. Het is niet dat deze mensen pleiten voor een terugkeer naar het België van 1830 of zo. Zij houden van België zoals het nu is en willen niet dat het verder uiteenvalt."

Zo is het inderdaad, zegt Gautier. "Daarom richten we ons ook vooral op de jeugd. We moeten hen motiveren om te blijven geloven in België. We zijn één land, Franstaligen, Nederlandstaligen en Duitstaligen, allemaal samen. En we willen dat dat zo blijft."

'Niet elitair'

Ondanks de politieke boodschap noemt het initiatief, dat overigens verzameld is onder de noemer Belgae Patria oftewel Vaderland der Belgen, zich absoluut niet politiek. Niet politiek en volstrekt tweetalig, overigens. Straks liefst drietalig, maar van die Duitse connectie is het nog niet gekomen.

Van de Nederlandse overigens ook nog niet helemaal. Het eerste evenement, een toneelstuk over een kleine prinses die "fysiek nogal erg lijkt op prinses Elisabeth", gaat op 11 december in Namen in première. Voorlopig is de tekst nog niet vertaald in het Nederlands, geeft de organisatie schoorvoetend toe.

Maar Brialmont wil toch nog even dit benadrukken. "Wij hebben dit initiatief absoluut niet elitair opgevat. We willen dat iedereen welkom is. Er zijn zoveel mensen die België graag zien."

Onderkoelde Koningsdag

Het lijkt niet echt te boteren tussen koningin Paola en haar zoon Laurent. Tijdens het traditionele Te Deum in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal ging het er bepaald koel aan toe. Bij het begin van viering begroette prins Laurent de aartsbisschop hartelijk. Zijn ouders kregen slechts een kleine knik.