Jeannine Leduc (VLD) wil euthanasie uitbreiden naar dementen

Vankrunkelsven: 'Tijd is niet rijp voor ingrijpende versoepeling euthanasie'

De wet op de euthanasie is twee jaar oud en steeds meer stemmen gaan op om de wet aan te passen. Na het voorstel om ook minderjarigen over hun levenseinde te laten beslissen, is er nu het plan van VLD-senator Jeannine Leduc om ook dementen euthanasie toe te staan. In Nederland werkt men intussen aan een vragenlijst die artsen moet helpen om psychisch lijden te meten. Patrik Vankrunkelsven, partijgenoot van Leduc, maant aan tot voorzichtigheid. 'Alles moet bespreekbaar zijn, maar we moeten duidelijk prioriteiten vastleggen. Voor al te ingrijpende wijzigingen is de tijd niet rijp.'

Brussel

Eigen berichtgeving

Liesbeth Van Impe

Euthanasie voor dementen is vandaag onmogelijk en ook een wilsbeschikking, opgesteld wanneer mensen wel nog volledig zelfstandig kunnen beslissen, biedt geen uitkomst. Die regeling geldt enkel voor het geval mensen in een onomkeerbare coma terechtkomen, niet wanneer ze aan dementie lijden. Leduc wil zo'n wilsbeschikking wel mogelijk maken. Partijgenoot Patrik Vankrunkelsven vindt dat de vraag best gesteld mag worden, maar heeft ook bedenkingen. "We weten eigenlijk heel weinig over de beleving van dementie. Mensen beslissen op voorhand dat ze in een bepaalde situatie niet meer willen leven, zonder te weten hoe ze die ziekte op dat moment zullen ondergaan." De senator, die ook de commissie Bio-ethiek voorzit, heeft minder problemen met een uitbreiding van de wet naar minderjarigen. Een andere prioriteit zijn de praktische problemen bij de uitvoering van de wet, zoals de beschikbaarheid van de nodige medicatie in de apotheken en verdere bewustmaking.

In Nederland wordt intussen gewerkt aan een vragenlijst die artsen moet helpen om het lijden bij mensen die euthanasie aanvragen, in te schatten. Eerder onderzoek wees al uit dat fysieke pijn maar een onderdeel van het lijden is en dat gevoelens van eenzaamheid of hulpeloosheid ook heel zwaar doorwegen. In Nederland lijkt men zo te evolueren naar een scheiding tussen euthanasie en een duidelijk aanwijsbare (terminale) ziekte. Iets wat in België vandaag vele bruggen te ver is: enkel terminale patiënten komen in aanmerking.

Wim Distelmans, specialist terzake, erkent de problemen die zich voordoen bij het evalueren van ondraaglijk psychisch lijden. "Bij fysiek lijden kunnen we ons iets voorstellen, we kunnen ons erin inleven. Bij ondraaglijk psychisch lijden is dat veel moeilijker, maar het bestaat wel. Iemand die zwaar aan schizofrenie lijdt en van instelling naar instelling gaat, alle medicatie uitgeprobeerd heeft, terwijl niets helpt, kan een gegronde vraag naar euthanasie hebben." Persoonlijk vindt Distelmans dat de euthanasiewet best uitgebreid mag worden. "Al betwijfel ik of artsen, zelfs met de juiste meetinstrumenten, levensmoeheid ooit als aanvaardbaar criterium zullen zien."

Voor Vankrunkelsven is het evenwel een stap te ver. "Welke motivatie hebben we straks nog om oude mensen uit de eenzaamheid te halen? Strikt genomen gaat het hier ook niet meer over euthanasie. We moeten het debat zeker niet overladen of overhaasten."