Weg met de gitaar

Geboren op 14 juli 1981 als Jonathan Vandenbroeck.

Brak in 2007 door in België met You Don't Know. Europa viel twee jaar later als een blok voor zijn cover Ayo Technology.

Verkocht al meer dan een miljoen albums en speelde de afgelopen jaren in meer dan 20 landen.

Is eigenaar van zijn eigen platenlabel, Homerun Records, dat hij tien jaar geleden oprichtte in zijn slaapkamer.

Bezocht op zijn 12de voor het eerst de wei van Werchter. Jaren later werd hij de eerste Belg die zowel op Rock Werchter, TW Classic als Werchter Boutique speelde.

Verdeelt zijn tijd over Leuven en Los Angeles.

Gaat in december en januari op theatertournee door België en Nederland. In maart volgt een vijfde studioalbum.

"Koffie en Staal is een echte aanwinst in het grote aanbod van Leuvense cafeetjes. Ik vind het een van de leukste plekjes voor een koffie en/of een goed gesprek. Naast koffie vind je er ook zelfontworpen meubels en juwelen, vandaar de dubbele naam."

Koffie en Staal, Mechelsestraat 140, 3000 Leuven. www.koffieenstaal.be.

"Nog maar enkele weken geleden geopend, maar Baracca is nu al met voorsprong mijn favoriete restaurant in Leuven. Heerlijke gerechten in tapas-stijl, gemaakt van de beste ingrediënten. Hopelijk vormt het een voorbode van een nieuwe generatie stijlvolle restaurants met hoog rock-'n-rollgehalte."

Baracca, Tiensestraat 34, 3000 Leuven.

www.baracca.be.

Je woont nu al enkele jaren halftijds in Los Angeles. Hoe groot is het contrast met een klein Vlaams stadje als Leuven? Milow: "Dat valt eigenlijk best mee. L.A. is een wereldstad, maar dan wel een atypische: het is een cluster van kleine stadjes. Om kort door de bocht te gaan: L.A. is 25 keer Leuven naast elkaar. (lacht) Het grootstedelijke gevoel is er minder aanwezig dan bij New York, bijvoorbeeld. Natuurlijk blijft het verschil tussen beide steden groot. Dat is ook de reden waarom ze allebei in mijn leven zijn. Leuven geldt als mijn Europese thuisbasis. Ik ben heel vaak onderweg in Europa, zie meer hotelkamers dan ik zou willen, en dan is het leuk om in mijn Leuvense bed te slapen. In L.A. vind ik dan weer inspiratie op muzikaal vlak: je komt er producers en muzikanten van overal ter wereld tegen. Mijn nieuwe nummers had ik niet in Leuven kunnen schrijven."

Kan jij je op meerdere plekken thuisvoelen?

"Ja, echt wel. Ik zou overal kunnen wonen. 'Thuis' is een vloeibaar begrip. Ik zou iedereen zelfs aanraden om af en toe te verhuizen, als een soort van sociale gymnastiek om nieuwe vrienden te maken en buiten je comfortzone te treden. Zelf wil ik constant geïnspireerd blijven en vermijden dat ik mezelf herhaal, dus zoek ik nieuwe plaatsen op. Ik sluit niet uit dat ik de komende jaren weer verhuis."

Je weet dus nog niet waar je je oude dag wil doorbrengen?

"Nee, gij! Daar ben ik echt niet mee bezig. Als ik ooit niet meer gelukkig ben in Leuven, dan zoek ik een andere plek. Ik heb het overwogen hoor, om te verhuizen. Maar voorlopig klopt het plaatje hier. Wat sommige mensen de grootste gebreken van de stad vinden, beschouw ik juist als haar grootste troeven: de rust en de relatieve saaiheid. Het is altijd aangenaam thuiskomen in Leuven, omdat mijn leven al zo hectisch is."

Wat blijft je dan zo aantrekken in de stad als Leuven een beetje saai is?

"Ik vind het een hidden secret in België. Antwerpen en Brussel kent iedereen, maar Leuven is in zekere zin de underdog. En ik heb me altijd goed gevoeld in die positie. In mijn hoofd voel ik me nog steeds de underdog, hoewel ik het strikt genomen niet meer ben. Het is ook vanuit die instelling dat een groep mensen Het Depot uit de grond heeft gestampt. Muziek en rock-'n-roll in Leuven, wat stelde dat ooit voor? En kijk nu eens. Onlangs gaven Editors er zelfs nog een verrassingsconcert."

Leuven is natuurlijk niet perfect...

"Nee, ik zou een even lang interview kunnen geven met alles wat hier nog beter kan. (lacht) Ik vind bijvoorbeeld dat er te weinig kansen zijn voor beeldende kunstenaars. Er zijn amper kunstgalerijtjes, er is geen hogeschool voor beeldende kunst. Het is hier ook zo duur om te wonen, dat speelt zeker mee. Vind maar eens een betaalbaar atelier als jonge kunstenaar. Mijn doembeeld van Leuven is dat het hier een soort seniorenflat wordt. Als het zover is, ben ik weg."

Je vijfde studioalbum verschijnt in maart. Kan je al een tipje van de sluier oplichten?

"De vorige plaat, Silver Linings, was vrij intiem en akoestisch. Dit album wordt zowat het tegenovergestelde: de energie spat ervan af. Voor het eerst heb ik met verschillende producers gewerkt, die allemaal een totaal andere muzikale achtergrond hebben. Het album is ook volledig in L.A. opgenomen."

Je tweette onlangs "#wilikzienopwerchter: The Weeknd, Drake, Kendrick Lamar, Kanye West, Beyoncé, Coely, Jamie Woon." Allemaal artiesten in het genre van hiphop, soul en r&b. Zegt dat iets over je nieuwe plaat?

"Die muziek heeft een grote invloed gehad, ja. Laat ons zeggen dat ik de laatste tijd wat ben uitgekeken op het genre van de gitaren. Ik vind dat er veel interessantere dingen gebeuren op vlak van hiphop en r&b. Het zijn genres waar ik altijd al graag naar heb geluisterd."

Verlaat je het vakje van de singer-songwriter?

"Een beetje wel. Ik denk dat de mensen versteld zullen staan van de muzikale richting die ik hiermee uitga. Ik ben al mijn hele leven een muzikale omnivoor, maar op mijn eigen platen ben ik altijd bij singer-songwriter, pop en een beetje folk gebleven. Nu is het tijd voor iets nieuws. Ik wil het boeiend houden voor mezelf en mijn publiek."

'Mijn grootste angst is om in herhaling te vallen', zeg je vaak.

"Ja, ik doe er alles aan om de automatische piloot te vermijden. Ik weet ook wel dat Milow-haters al mijn nummers exact hetzelfde vinden klinken. (lacht) Maar ik hoop juist dat mijn platen enorm veel genres aftasten. Ik sluit niets uit. Zo ben ik ook aan dit nieuwe album begonnen: er zijn geen beperkingen. Als er al een beperking zou zijn, zit die in mijn hoofd. Ik heb 100 procent artistieke en financiële vrijheid om te doen wat ik wil. Er is niemand die zegt wat ik moet doen. Dat had ik vroeger niet."

In december en januari ga je op theatertournee door België en Nederland. Je zal helemaal alleen op het podium staan, net zoals in je begindagen.

"Het is heel lang geleden dat ik in eigen land nog solo heb gespeeld. Het is wel een beetje scary dat ik op niemand meer kan terugvallen. Ik breng een aantal akoestische versies van oude nummers, zonder een band om me achter te verbergen. Of optreden in intieme zalen enger is dan op een groot festival? Dat nu ook weer niet. Als je in een festivaltent niet goed bezig bent, wordt het geroezemoes groter en groter en verlies je het publiek. In een theaterzaal zijn mensen altijd stil, ook als ze het slecht vinden. (lacht)"

Gsm-nummer

Zo gek veel interviews geef jij eigenlijk niet. En over jouw privéleven is weinig geweten.

"Mijn privéleven is dan ook van mij. (lacht) Het is nooit mijn doel geweest om een bekend gezicht te worden. Ik vind het goed dat mijn liedjes bekender zijn dan ik. Mijn leven wordt gedomineerd door muziek en door Milow, er is al zo weinig dat van mezelf is. Als ik dan nog eens mijn persoonlijke leven ga delen, blijft er helemaal niets meer over. Bekende mensen die klagen dat hun privéleven niet wordt gerespecteerd, hebben dat vooral aan zichzelf te danken. Ik ben het levende bewijs, al tien jaar lang, dat het wel kan."

Anderzijds ben je wel de droom van elke fan: heel benaderbaar via je website, Facebook en Twitter.

"Ja, maar dat vind ik iets anders. Dat gaat over mijn muziek, niet over wat ik vanavond ga eten. Van bij het prille begin had ik een blog waarin ik de mensen een blik gunde in het leven van een beginnende muzikant. Ik vertelde over alles wat daarbij kwam kijken, zowel de ups als de downs. Daarbij gaf ik veel informatie prijs, maar alleen als het met muziek te maken had. Ik voelde heel goed aan welke dingen ik voor mezelf wilde houden, en welke niet. En dat geldt eigenlijk nog steeds."

Onder de categorie 'Dingen die je wel deelt': je gsm-nummer. Vorig jaar postte je dat zomaar op Twitter, waarna fans je een uur lang konden bellen. Was dat je eigen nummer?

"(lacht) Dat was een eigen nummer. Het was een experimentje toen we op de tourbus zaten. Ik heb toen met mensen van overal gebeld: de VS, Nederland, Mexico... Een geweldige ervaring. Weet je, ik zou al mijn fans eigenlijk het liefst rechtstreeks willen bereiken via de telefoon. Gewoon, one to one, met mijn gsm naar die van hen. Ik spreek een berichtje in, mensen krijgen een sms'je dat Milow belt, en dan horen ze een update van mij. Dat is waar ik naartoe wil."

Muzikant zijn gaat voor jou echt veel verder dan een plaat uitbrengen.

"Ja, natuurlijk! Een carrière op lange termijn is altijd het belangrijkste geweest voor mij. Noem het mijn persoonlijke holy grail. Toen mijn carrière in 2007 een hoge vlucht nam met You Don't Know, heb ik nooit achterovergeleund. Idem toen er met Ayo Technology ineens Europees succes kwam. Ik kon makkelijk een onehitwonder geweest zijn, maar ik dacht de hele tijd: hoe kan ik dit omzetten in een lange termijn-verhaal? Dat blijft de grote uitdaging. Doorbreken is al zo moeilijk. Maar lange tijd meedraaien is nog veel, veel moeilijker."

In Vlaams-Brabant kan je Milow de komende weken aan het werk zien in Leuven (19/12 en 20/12), Strombeek-Bever (23/12) en Vilvoorde (02/01). Die laatste twee concerten zijn uitverkocht, voor de twee optredens in Het Depot in Leuven zijn er wel nog kaarten. De opbrengst daarvan gaat integraal naar een goed doel.

www.hetdepot.be.

"Ik zou overal kunnen wonen"

'Thuis' is een vloeibaar begrip"

"Bar Stan is een heel toffe buurtbar en een van de schaarse adresjes waar je op zondag kan gaan brunchen. Absolute aanrader - Leuven heeft nood aan meer plekken zoals deze."

Bar Stan, Constantin Meunierstraat 2, 3000 Leuven. www.barstan.be.