Hoe Bracke zichzelf vastreed

"Dat is de vraag van een miljoen", moet ook N-VA-voorzitter Bart De Wever toegeven. Hij weet naar eigen zeggen pas sinds vrijdag dat Bracke gratis heeft gewerkt voor het telecombedrijf. "Toen ik het hoorde viel ik van verbazing achterover."

Wie niet? De vraag hoeveel Bracke als Kamervoorzitter - veruit de bestbetaalde politicus van het land - heeft bijverdiend bij Telenet, domineert al een ganse week de nieuwsstroom. Door heel die tijd zijn mond te houden, geeft hij zijn tegenstanders de vrije baan om hem tegen de muur te nagelen als een 'poenpakker'. Wat hen ook lukt: Bracke is ondertussen totaal beschadigd.

Hoe is het zover gekomen?

Zijn eerste verklaring over zijn schnabbel bij Telenet, vorige week maandag in Terzake, is: "Het gaat om een privéopdracht." Hij zegt niet verplicht te zijn om het bedrag openbaar te maken.

Zijn tweede verklaring, vorige week donderdag in een interview met deze krant, wijkt hiervan af: "Ik moet u bekennen dat ik het niet weet. Ik heb ook nog geen tijd gehad om het na te kijken."

In het interview voegt Bracke er wel aan toe "dat hij denkt dat de bedragen die circuleren juist zijn". Het gaat dan om 12.000 euro bruto per jaar als vergoeding plus nog 2.000 euro bruto per advies. Deze cijfers worden naar buiten gebracht door sp.a-parlementslid Peter Vanvelthoven. Hij is ook een van de politieke adviseurs van Telenet. Met de onthulling dwingt hij Bracke in het defensief.

Vanochtend volgt een derde verklaring, op de persconferentie waarop Bracke aankondigt dat hij een stap terugzet in Gent. "Voor 2015 en 2016 was mijn inkomen uit Telenet nul", klinkt het plots.

Bracke is in oktober van 2014 aangetreden als de nieuwe Kamervoorzitter. Voor dat jaar stuurt hij nog een factuur op naar Telenet, maar voor de volgende jaren niet meer. Voor dit jaar evenmin. "Bij nader toezien ben ik naar alle waarschijnlijkheid de eerste Kamervoorzitter in jaren die dus niet bijverdiende in de privé", benadrukt Bracke. Daarna wil hij geen commentaar meer kwijt.

Bij Telenet bevestigen ze - na een paar uur speurwerk in de boekhouding - de uitspraken van Bracke. In de jaren 2015 en 2016 is er inderdaad geen geld overgeschreven op de rekening van Bracke.

"De adviesraad is in 2015 voor de laatste keer bijeengekomen", vertelt de woordvoerster Isabelle Geeraerts. "Bracke had het recht om daarvoor een factuur te vragen, maar hij heeft dat niet gedaan." In 2016 waren er bilaterale contacten: Telenet heeft Bracke enkele keren geraadpleegd voor zijn expertise. In theorie had hij daarvoor een vergoeding kunnen krijgen. "Maar opnieuw stuurde hij die niet op."

Ook deze uitleg is opmerkelijk. Vorige week luidde het bij Telenet nog dat Bracke de voorbije jaren betaald werd voor zijn consultancy. "Zij (de adviseurs, JVH) worden daarvoor vergoed", klonk het per mail.

Blijft de vraag waarom Bracke niet veel eerder vertelde dat hij de laatste jaren gratis werkte voor Telenet? Waarom liet hij vorige week kans na kans liggen om zichzelf uit de miserie te halen?

Vodje papier

Bracke verwijst naar de vertrouwelijkheidsclausule die alle leden van de adviesraad hebben ondertekend. Daarin staat dat adviesleden moeten zwijgen over hun werkzaamheden en hun vergoedingen. "Dat staat in elk consultancycontract, waar ook ter wereld", onderstreept Bracke. Op Twitter voegt hij daar kort aan toe: "Ik heb me te lang aan een gegeven woord gehouden. Ik ben zo. J'assume."

Binnen de partijtop wordt een vergelijkbare uitleg gegeven. Al is de toon een stuk harder. "Siegfried heeft een blunder gemaakt door niet onmiddellijk open te zijn over Telenet. Dat was verkeerd." Een andere partijbron beaamt: "Zodra Vanvelthoven de vertrouwelijkheidsclausule brak, had Bracke dat ook moeten doen. Vanaf dat moment was dat contract juridisch nog een vodje papier."