Direct naar artikelinhoud

Koning van Etihad Stadium wankelt op zijn troon

Vincent Kompany, ook een voorbeeld over het Kanaal, stond in zeven jaar Engeland zelden zo te kijk als op de achterpagina van The Mirror. 'Mad Kompany' schreef de tabloid. De Duivel heeft altijd graag laten gelden, alleen dreigt die houding zich in mindere tijden tegen hem te keren. Hij lijkt niet langer onaantastbaar.

De schreeuwerige pagina met de details over het opstootje met ploegmaat Fernandinho verraste niet alleen Manchester City. Ook het journalistengilde dat de club dag in dag uit volgt, keek vreemd op. Niet zozeer de feiten, wel de timing (tien dagen na Liverpool) en de boodschapper riepen vragen op. Het nieuws werd niet gedropt door een van de Manchesterboys, wel door Darren Lewis, nieuwscorrespondent voor The Mirror in Noord-Londen. Bij City weigerden ze verdere commentaar, maar ontkenden ze het incident niet. Toch liet een insider verstaan dat het uitslaande brandje even snel weer geblust was als het was opgelaaid.

"Een van de zovele meningsverschillen die wel eens in een kleedkamer voorvallen", voegde een andere eraan toe. Much ado about nothing, meenden ze, maar dat was het niet. Het was een doelbewuste lek van een speler, een agent of een clubmedewerker om Kompany in een slecht daglicht te plaatsen.

Het past perfect in het klimaat dat sinds de jaarwisseling rond onze landgenoot hangt. De fans dragen hun aanvoerder nog altijd op handen, maar zijn kwakkelvorm heeft zijn autoriteit intern wel aangetast. De troon van de koning wankelt en er zijn er die bloed ruiken. Zijn dominante houding en grote mond, in goede tijden fel bejubeld, wordt nu tegen hem gebruikt. Zo gaat dat als de resultaten tegenzitten.

Grote mond

Dat Kompany in een kleedkamer de confrontatie zoekt, is geen nieuws. Albert Martens, zijn eerste trainer destijds bij Anderlecht, herinnert zich nog als gisteren hoe een negenjarige knaapje met handleiding zich toen al liet gelden. "Aan de rust stapte hij eens op me af en zei me: 'Coach, ça ne va pas aujourd'hui.' Je kan zien dat de tactiek niet goed zit. Ik antwoordde hem: 'Natuurlijk dat ik dat zie. Jij bent inderdaad niet goed bezig. Ga je maar omkleden.'", verhaalde Martens. Het was heus niet de laatste keer.

In zijn beginjaren in de eerste ploeg van Anderlecht ging hij openlijk de discussie aan met Hugo Broos over de tactiek. Bij City ging hij een aantal keer bijna op de vuist met zorgenkind Mario Balotelli, een jongen die hij nochtans graag had. En er waren pittige woordenwisselingen met Roberto Mancini, de voorganger van Manuel Pellegrini.

"Ach, opstootjes horen er nu eenmaal bij", zei Kompany daarover in 2013. "Soms slaat er ergens een stop door. Dat is normaal, zeker met de druk die er op ons staat. Ik ben bij City al in erge incidenten betrokken geweest, maar daar is nooit iets van blijven hangen. Als ik ooit trainer zou zijn, zou ik een boze speler gewoon bokshandschoenen aan laten trekken en hem even zijn gang laten gaan."

Met kritiek kan Kompany moeilijk om, dan gaat hij snel in het defensief. Maar kwade bedoelingen zitten daar nooit achter. Hij wil iedereen mee op de vlucht naar het allerhoogste. Zelfs als er daarvoor gevochten moeten worden.

Obama

Bij de Rode Duivels gedraagt hij zich niet anders. Tijdens de oefeninterland tegen Nederland, in de zomer van 2012, hakte hij eens hevig in op Marouane Fellaini. En ook met Romelu Lukaku stond hij een keertje neus aan neus. Faits divers die in de goednieuwsshow rond de nationale ploeg amper het daglicht zagen.

In de schoot van de Duivels valt wel eens te horen dat Kompany meer mag dan een ander. Maar zolang het goed gaat, wordt dat allemaal getolereerd. Als hij weer eens te laat komt opdagen, durven Jan Vertonghen en co. Kompany weleens van zijn piëdestal duwen door opzichtelijk een wave in te zetten, kwajongensachtige plaagstoten. 'Obama', waarmee sommigen hem ook in de Citykleedkamer durven te vergelijken, zal nooit een van de jongens zijn.

Zaterdagavond in Burnley wordt Kompany overigens gewoon aan de aftrap verwacht. Bij Pellegrini is er weinig van het akkefietje blijven hangen. De vorm van zijn skipper baart hem meer zorgen.