Veel strijd, weinig kansen
Is Yannick Ferrera maandag nog coach van Standard? De Rouches verweerden zich kranig in de Waalse derby, maar zonder echte aanvalsleider kreeg Standard geen enkele bal tussen de palen.
Met het lot van hun trainer in handen stapten de Rouches het veld op. Ferrera voerde wijzigingen door na de nederlaag tegen Zulte Waregem. Cissé, Enoh en Trebel vormden een trio op het middenveld. Raman torste de aanval op zijn frêle schouders. Laifis kreeg voor het eerst een basisplek achterin. De Rouches hadden controle over negen van de elf tegenstanders. Fall en Baby ontsnapten weleens, maar gevaarlijk werden ze net niet.
Eenzame spits Raman streed voor elke morzel grond, tackles op het randje inclusief, maar een aanspeelpunt is de pocketspits natuurlijk niet. Na het vertrek van Santini beschikt Standard niet meer over een echte negen die met de rug naar doel een bal kan monopoliseren.
De Rouches moeten dan maar hopen op een flits van Dossevi, maar de Togolees kreeg steevast twee Carolo's op zijn huid. Een versnelling van Edmilson bleef uit. Zij zoeken nog altijd naar hun beste niveau. De twee kwartkansjes van Raman maakten de killer in hem niet wakker. Zo kom je tot een tactisch steekspelletje met neutralisatievoetbal en geen bal tussen de palen na 45 minuten. Wachten op dat ene foutje. Zonder zelf al te veel initiatief te nemen. En Ferrera? Die vond het best. We zagen geen zenuwpees. Hij liet nog steeds een zelfzekere indruk. Zelfs op een moment dat hij mogelijk op één helft van zijn ontslag stond.
Striemend fluitconcert
Het wedstrijdverhaal veranderde nauwelijks na rust. Beide coaches voerden een wissel door, maar de tactische schema's bleven onaangeroerd. Op het uur leek Standard even fysiek het overwicht te krijgen. Steeds meer strijd op het veld, maar kansen kwamen er niet. Het was wachten op die ene lefgozer die de match zou openbreken. Maar het gevoel groeide dat we daar nog wel enkele matchen geduld voor moesten hebben.
Bij Standard kan dat te wijten zijn aan een gebrek aan zelfvertrouwen. Voor Charleroi hoefde het niet zo nodig. De ingevallen Mbenza toonde aan dat Standard niet meteen over een arsenaal aan getalenteerde spitsen beschikt. Bij Charleroi bracht de ingevallen Tainmont Gillet wel in de problemen met een zwabberschot. Scholz voorkwam erger. De eerste bal tussen de palen, en daarvoor moesten we wachten tot minuut 70.
De wedstrijd bloedde verder dood en kreeg uiteindelijk geen winnaar. Met een striemend fluitconcert van het Luikse publiek erbovenop. Maakt een doelpuntenloos gelijkspel straks een einde aan de periode van Ferrera als T1 bij Standard? De kans bestaat. Of het ook de beste oplossing is, zal nog moeten blijken.