'Tweens' vinden elkaar op MovieStarPlanet
Het sociale netwerk MovieStarPlanet is een bescheiden fenomeen: 130 miljoen kinderen van 8 tot 15 jaar hebben er een profiel. Het geheim achter het succes zit in een lichte obsessie voor veiligheid, en een verdienmodel dat de ouders niet uitbuit via hun kinderen.
Is MovieStarPlanet een sociaalnetwerk, een onlinegame, of een Second Life-achtige onlinewereld voor kinderen? Elementen uit die drie producten zitten erin, maar de Deense site is vooral een online pleisterplaats waar kinderen wat kunnen rondlummelen en communiceren met elkaar, net zoals hun ouders doen op Facebook. Alleen gebeurt dat op MovieStarPlanet door middel van een min of meer op de jonge bezoekers gelijkende avatar in plaats van echte foto's, en kunnen de 'moviestars' hun eigen filmpje opnemen en daar zelfs hun vrienden in betrekken als figurant.
"We houden het liefst bij de heel klassieke beschrijving: we zijn een online community voor kinderen van 8 tot 15 jaar", zegt Dennis Jesper Englund, marketingdirecteur bij het gelijknamige Deense bedrijf. Dat startte MovieStarPlanet in 2008, en schaarde in die vijf jaar tijd 130 miljoen geregistreerde gebruikers bij elkaar, die het sociaalnetwerk bereiken via het web of een app op de tablet. Een succesverhaal. Andere sociale netwerken voor kinderen, zoals Everloop en Scuttlepad, blijven voorlopig nog klein. Het enige wat qua concept dicht in de buurt van MovieStarPlanet komt is Disneys Club Penguin, dat momenteel op 200 miljoen geregistreerde gebruikers zit. Maar dat is eerder een strikte onlinegame dan gewoon een plaats waar kinderen elkaar ontmoeten en met elkaar kunnen chatten, en is ook gericht op jongere kinderen.
De straat over
Hoe kreeg MovieStarPlanet het zo snel voor elkaar om 130 miljoen geregistreerde tweens (zoals het bedrijf zijn gebruikers zelf noemt) bij elkaar te scharen? Ten eerste door de focus zwaar te leggen op de veiligheid van de site. Ze wordt beveiligd door het Britse bedrijf Crisp, dat alle praatjes en gedrag op de site automatisch monitort en verdachte bewegingen signaleert aan mensenlijke medewerkers van het bedrijf. Iets te oude kinderen die cyberpesten of scheldwoorden gebruiken, worden er zo uitgefilterd, maar nog veel belangrijker: in de Crisp-algoritmes zit kennis van de Britse politiedienst Scotland Yard, zodat het systeem automatisch de modus operandi herkent van eventuele pedofielen die met een vervalst profiel op MovieStarPlanet kunnen zitten. Dat ze dikwijls in duo's opereren, is bijvoorbeeld een typisch element dat het systeem weet.
"Wanneer we zowel via dat systeem als via menselijke monitoring verdachte bewegingen opvangen, geven we die informatie ook altijd meteen door aan de politie", zegt Englund. "We werken samen met Europol en de computer crime unit in ieder land waar we actief zijn. Maar misschien nog belangrijker is dat we de ouders erin betrekken: er is een oudercomponent op onze site waarop ze veel kunnen vinden over veilig internetgebruik. Net zoals ze hun kinderen leren hoe ze de straat moeten oversteken, geldt dat ook voor hoe ze zich moeten gedragen op het internet, en welke potentiële gevaren er daar zijn."
Munten verdienen
MovieStarPlanet verdient geld aan de site met reclame, merchandising (vooral in Denemarken prijkt het al op kleding en schoolspullen), en een zogeheten vip-abonnement. Dat is duur (van 14 euro voor een maand tot 75 euro voor een jaar), maar alle virtuele aankopen die de bezoeker kan doen om zijn avatar te tooien (kleren en make-up worden betaald met star coins) zijn daar meteen bij inbegrepen. Wie niet toekomt met zijn munten, wordt aangemoedigd om er nieuwe te verdienen in de spelletjes die de site bevat.
Op de meeste vergelijkbare sites kan het verdienen van die interne valuta altijd worden vervangen door nieuwe voorraden in te kopen voor echte euro's, maar dat gaat dus niet in MovieStarPlanet. Voor de gewone functionaliteiten van de site, zoals elkaar ontmoeten en met elkaar chatten, hoeven gebruikers ook niets te betalen.
"Uitbuiting via je kinderen is een element waarvoor ouders terecht heel beducht zijn", zegt Englund. "Het is heel simpel: als de perceptie die ouders over ons hebben niet juist zit, hebben we geen product meer. Dus hebben we een duidelijk verdienmodel waarin ook geen verborgen aankopen zitten."