Boeckmans ziet licht na doodsmak
Of hij straks de renner van weleer wordt, weet niemand. Maar Kris Boeckmans (28) is nu al een winnaar. Bijna vier maanden na zijn gruwelijke val in de Vuelta is de Antwerpenaar mee op stage met Lotto-Soudal. Hij is niet langer patiënt.
De revalidatie van Kris Boeckmans verloopt al bij al goed. "Ik zit zeker niet achter op schema. Ik heb deze week voor het eerst twee dagen op rij gefietst, telkens 2,5 uur. Twee weken geleden moest ik na elk ritje bijslapen en was ik de dag nadien nog altijd niks waard", zegt de renner. "Wat ik nu doe, kun je geen echte training noemen. Dinsdag heb ik bijvoorbeeld een uurtje meegereden met de groep, daarna moest ik lossen. Maar ik word stilaan wel weer een normale mens."
Boeckmans ziet er ook beter uit, al heeft de val wel sporen nagelaten. Hij zou zijn eigen tweelingbroer kunnen zijn: dezelfde, maar toch een tikkeltje anders. "Mijn neus ziet er anders uit: hij is een beetje verschoven. Misschien moet die nog opnieuw geopereerd worden. Plus, ik heb nu een vetpercentage van 13,5 procent. Dat was 6 procent. Mijn gezicht is voller.
"Eigenlijk ben ik nu gezonder, want topatleten zijn te mager. Na mijn val ben ik 15 kilo extra vermagerd, mijn broek viel letterlijk van mijn gat. Mijn eerste opdracht toen ik uit coma ontwaakte, was verdikken, dat helpt het genezingsproces. Ik moest 4.500 calorieën per dag eten (een normale man heeft er 2.000 tot 2.500 nodig, BA). Ik kon niet bijten en alleen gezonde voeding was toegelaten. Een maand lang heb ik shakes, soep met gemixte kipfilet en astronautenvoeding gegeten."
Boeckmans komt nog een keer terug op die zware crash in de Ronde van Spanje. "Ik had zes keer dood kunnen zijn. Een eerste keer bij de val zelf. Een tweede keer toen ik mijn tong had ingeslikt en mijn longen vol bloed liepen. Daarna had ik geluk dat de dokters veel tijd genomen hebben om mijn nek te stabiliseren. Nog een keer toen ze me naar een universitair ziekenhuis voerden en niet naar een van de lokale hospitalen dichterbij. Ik had opnieuw geluk dat ze daar een beademingstoestel hadden, waarvan er maar negen in heel Spanje zijn. Helaas konden ze me niet de nodige bloedverdunners geven, gezien mijn toestand, maar ik had wéér geluk: hadden ze me een halve dag later losgekoppeld, dan had ik bloedklonters in mijn aderen gehad. En zo ging dat door."
Vandaag is zijn grootste angst een terugval. "Die kan er komen, maar ik hoop dat het niet gebeurt. Ik doe al maanden niks anders dan revalideren. Mentaal weegt dat."
Een datum voor zijn comeback op de fiets is er nog niet. "Eerst was gezegd dat ik moest mikken op december 2016, dan was er sprake van het BK in juni, nu zou het misschien al in mei kunnen. Dat is bemoedigend, maar ik ga niks overhaasten. Alles wat ik doe, moet door zeven mensen goedgekeurd worden: de ploegdokter, mijn eigen dokter, de ploegtrainer, mijn persoonlijke trainer, de kinesisten, enzovoort."
De onzekerheid blijft. "Dat maakt het moeilijk", erkent Boeckmans, die het stap voor stap neemt. "Ik blijf positief:Vorige week heb ik voor het eerst weer zelf eten gemaakt. Een kleine overwinning."
Tijdens de teambuilding van vorige week met de Lotto-ploeg was hij voor het eerst twee dagen weg van huis. Nu legt Boeckmans de basis voor 2016. "Ik was bezig aan mijn beste seizoen ooit, ik was aan het openbloeien, tot aan die val. Ik wil terug naar dat niveau."