Cercle wipt amechtig Anderlecht

Bojan Bozovic was de matchwinnaar, met een gelukje. Zijn klutsbal over Schollen besliste de match. Cercle gaat voor de Heizel.

‘Le lac du connemara’ en het onvolprezen Cerclelied, het zijn twee vrolijke deuntjes, maar om sfeer te brengen in de Jan Breydel-iglo volstond het gisterenavond geenszins. Het bleef koud op de tribunes, ijzig koud. Het leek zo’n avond te gaan worden waarop de afwezigen overschot van gelijk hadden, maar na amper vier minuten spelen sloeg de vlam geheel onverwacht in de pijp. Diandy, duidelijk geen begenadigd schaatser, gaf een inworp weg, de bal kwam bij Bojan Bozovic en die schoot binnen vanuit een onmogelijke hoek. Een klutsbal was het, na een ultieme tackle van Ondrej Mazuch. Het doelpunt bewees wat ze in Nederland al veel langer weten: Davy Schollen is geen doelman die voor het geluk geboren is.

In de war

Het vroege doelpunt stuurde de tactische plannen van de beide trainers in de war. Cercle speelde met Vossen én Foley én Bozovic om aan te vallen. Anderlecht zette met Sare én Kouyaté in op verdedigen. Het doelpunt zorgde ervoor dat beide teams plots tegen hun natuur moesten voetballen. Het vervolg liet zich raden: paars-wit deed wat halfslachtige pogingen om aan te vallen. De Vereniging lourde op de counter. Geen van beide teams voetbalde voldoende verzorgd om daarin echt succesvol te zijn. Anderlecht leek er nogal nadrukkelijk geen zin in te hebben. De body language van Boussoufa en co was niet die van een elftal dat per se een scheve situatie wilde recht zetten. Veel gesticulerende handen, veel kopjes in de grond, weinig enthousiasme om een verloren bal te recuperen. Het veld, verworden tot ijspiste, was een verzachtende omstandigheid voor de falende balcontroles, niet voor de afwezige inzet.Cercle zag het graag gebeuren. Het team kwam er een aantal keer snedig uit, niet zelden via Prince Nyoni, maar op het moment van de waarheid was de uitvoering helemaal niet accuraat. Vossen woog zwaarder op de defensie dan zijn equivalent Frutos, maar dreigend was ook hij zelden. Zo werd een wedstrijd die voor de aftrap de nodige ingrediënten leek te hebben voor de echte cupmatch, een afkookseltje, geheel naar het prestige van de bekercompetitie dit jaar.

Niet mopperen

Anderlecht zette na de rust een joker van zestien in: Romelu Lukaku. Hij kwam in voor Kouyaté. Zo was gisteren alles anders dan afgelopen zaterdag bij Anderlecht. De uitblinker van toen moest gisteren naar de kant; Frutos, afgelopen dinsdag nog niet in staat om een uur te spelen, bleef staan. De personeelswissel zette weinig zoden aan de dijk. Want de Anderlechtdefensie leek zichzelf er bij de rust van te hebben overtuigd dat het de bal lukraak wegtrappen op dit veld het hoogst haalbare was. Kansen waren er zo uitsluitend voor Cercle, maar eerst Vossen en daarna Foley hadden zowaar nog meer tijd en ruimte nodig dan diegene geboden door de paars-witte defensie. Anderlecht zette met Legaer speler-met-meerwaarde nummer twee in, maar ook zijn invalbeurt beperkte zich tot onoordeelkundig uitschuiven.  Kwalificatie heette vooraf een stunt te zijn voor Cercle, maar gisterenavond had het erg veel weg van een parkwandeling. Cercle gaat meer dan verdiend naar de halve finale, Anderlecht rest de Europa League en de Jupiler League. Na de wedstrijd van gisteren is mopperen wel het laatste dat de Brusselaars daarover moeten doen.