Op naar het volgende Arco-hoofdstuk
Ondanks de uitspraak van de Europese Commissie over de onterechte waarborgsteun aan Arco is het doek nog niet gevallen.
Waarover gaat het nu ook al weer?
Arco is de financiële coöperatieve vennootschap van de christelijke arbeidersbeweging ACW, inmiddels omgedoopt tot Beweging.net. Arco was een van de grootaandeelhouders van de financiële groep Dexia, die in 2011 omverviel. De coöperatie heeft 800.000 vennoten, van wie 99 procent particulieren. Hun kapitaal was als volgt verdeeld: 1,3 miljard euro in Arcopar, 46 miljoen in Arcoplus en 140 miljoen in Arcofin.
Die gingen in vereffening. Door die vereffening werd de in 2008 toegezegde staatswaarborg voor de 800.000 particuliere Arco-coöperanten geactiveerd. Het was de regering-Leterme II die in oktober 2011 in lopende zaken de waarborgregeling uitwerkte.
Wat heeft Europa nu beslist?
De Europese Commissie begon in 2012 een onderzoek naar het Arco-dossier. Het onderzoek van de Commissie bracht aan het licht dat financiële coöperaties die van de overheidsgarantie genieten voor beleggers aantrekkelijker worden dan hun concurrenten die zonder die garantie moeten werken. "Daarmee verleent deze regeling een selectief voordeel aan de begunstigden ervan en vormt zij dus staatssteun."
Dan rest de vraag of de staatssteun toegelaten is of niet. Neen, argumenteert de Commissie: "Bijdragen in het kapitaal van vennootschappen met beperkte of onbeperkte aansprakelijkheid, zoals financiële coöperaties, gebeuren in de vorm van eigen vermogens en dragen ook het risico dat aan eigen vermogen verbonden is."
Wat betekent dit voor de Arco-coöperanten?
In een eerste lezing van deze uitspraak dreigen de coöperanten hun geld kwijt te spelen. Ze zijn immers aandeelhouder en geen depositohouder, is de redenering van de Commissie, die elke steun bijgevolg verbiedt. Enkele weken voor de verkiezingen was er evenwel een politieke consensus in het voordeel van de staatswaarborg voor de 800.000 Arco-coöperanten. Zowel CD&V, sp.a, Groen als N-VA schaarden zich achter het principe dat er voor de spaarders een oplossing moest gevonden worden.
Dit is dus nog geen definitief einde?
Ontslagnemend minister van Financiën Koen Geens (CD&V) benadrukte andermaal dat de regering de staatswaarborg "op alle fronten juridisch zal verdedigen".
Desnoods stapt de overheid naar het Europees Hof van Justitie. Een dergelijke procedure duurt gemiddeld anderhalf jaar, dus een definitieve uitspraak is niet voor morgen. Belangrijk om weten is dat elk eventueel nieuw systeem voor de 'vergoeding' van de Arco-coöperanten opnieuw moet worden voorgelegd aan de Europese Commissie.